www.starozytnyhogwart.fora.pl

Vivianne Howlett

Vivianne poprowadziła Laxusa wąską drużką. Stanęła dopiero kiedy weszli w jedną z alejek.
- w takim razie....może powiesz wszystko jeszcze raz ?...ale tak bardziej logicznie..

Laxus Dreyar

Laxus westchnal ciezko:- Tesknie za Toba i do teraz myślałem ze nie powinienem Cie wciagac w zwiazek bo to moze byc za ciezkie.

Podszedl blizej i spojrzal dziewczynie w oczy:- Ale zrozumialem ze chce z Toba byc, Vivianne. Zalezy mi na Tobie.

Vivianne Howlett

- a nie jestem przypadkiem na to za młoda ? - dopytywała nieco złośliwie. Ostatnio to jej właśnie powiedział - przecież nic nie wiem o życiu...i sama nie wiem czego chce...- powtórzyła dokładnie jego słowa. W głębi serca cieszyła się z takiego obrotu spraw. Właściwie radość, to zbyt mało powiedziane. Nie posiadała się ze szczęścia, ale chciała mieć pewność, że on nie rzuca słów na wiatr

Laxus Dreyar

Laxus przyjrzal sie jej uwaznie:- Jestes mloda. Bardzo. Ale to nie zmienia faktu ze chce bys uczyla sie zycia bedac przy mnie. Jak najblizej sie da.

Vivianne Howlett

- ale to tak na poważnie ? - spytała z nadzieją i nieco się do niego przybliżyła. Owszem była nieco zakłopotana takim wyznaniem, ale jej uczucia względem Laxusa wygrywały ze wstydem - myślałam, że wolisz....eteryczne blondynki....

Laxus Dreyar

- Nie. Wole Ciebie odkad zaczalem z Toba rozmawiac tylko trochę dluho to trwalo....- powiedzial odwracajac wzrok. Nielatwo przychodzilo przyznanie sie dp takich rzeczy...

Mezczyzna nie czekajac przyciagnal dziewczyne do siebie i namietnie pocalowal.

Vivianne Howlett

Vivianne wspięła się na palce oddając mu pocałunek. Ostatecznie objęła go za szyję rękoma, a nogami w pasie. Laxus należał do wysokich mężczyzn, więc tak było jej wygodniej. Nie mogła opisać euforii, która aż grzmiała w jej głowie - zgadzam się..- wyszeptała cicho, kiedy na chwilę się odsunął

Laxus Dreyar

Laxus zrobil nieco zaciety uśmiech:- Ale chwilke mnie potrzymalas w niepewnosci.....- spojrzap na nia usmiechajac sie coraz szerzej:- Jeszcze powiedziec rodzicom. ... to bedzie duzo bronienia sie z mojej strony ale....
Nachylil sie i pocalowal ja czule, muskajac jej wargi:- Warto.- dodal ciszej patrzac jej w oczy

Vivianne Howlett

Vivianne uśmiechnęła się wniebowzięta i przytuliła mocna - nikt mi nie uwierzy, że mam najlepszego faceta ever....- westchnęła beztrosko

Laxus Dreyar

- Ja mysle ze wywolasz tym haslem serie spekulacji...- rozesmial sie Laxus obejmując dziewczyne. Po tylu miesiacah dotkniecie jej ciala wywolywalo w nim burze, ale najwqzniejsze ze byla właśnie tam gdzie powinna.

Wendigo podniosl jej twarz za brode i zetknal sie z nia nosami:- Chce bys byla ze mna i byla moja. Chce miec Cir na wylacznosc. Blisko przy sobie. Chodz tu...
Mowiac to pocalowal ja jeszcze raz by mogla odczuc jak batdzo tak naprawde sie za nia stesknil.

Vivianne Howlett

Vivianne oddała mu namiętny pocałunek. Praktycznie nie mogła się od niego odkleić. Był ucieleśnieniem wszystkich jej marzeń. Był po prostu jej ideałem. Czuła się bezpiecznie w ramionach Laxsusa, a kiedy ją całował cały świat przestawał istnieć.
- ale to co teraz będzie ?..- spytała na chwilę odsuwając się od niego

Laxus Dreyar

Laxus westchnął:- Zaraz po slubie wyjeżdżamy..... Wiec myslę, że możemy wtedy powiedzieć wszystkim, że jesteśmy razem. Nie mogę zrobic krzywdy Jamesowi i nie zamierzam-zapewnił:- Ale też nie mam namniejszego zamairu się wycofywać.

Vivianne Howlett

- no to chodź...lepiej powiedzieć mu od razu...- to mówiąc chwyciła go za rękę - tak w ogóle...- dodała zatrzymując się - jak dzisiaj wyglądam ? - spytała wskazując na swoją suknie w bladozielonym, chłodnym kolorze, która miękko otulała jej ciało. Z przodu sukienka sięgała kolan, a z tyłu lekko ciągnęła się po ziemi - fajne buty co ? - zwróciła uwagę na czarne szpilki, właściwie eleganckie sandałki na dwunasto centymetrowym obcasie - i stoję...nie przewracam się..- dodała wyraźnie zadowolona - no i włosy...- wskazała na bajeczne upięcie - mamusia mi pomogła...- wyjaśniła zaabsorbowana swoim wyglądem

Laxus Dreyar

Laxus zachichotał:- WYglądasz cudwnie...-powiedział widząc jej wzrok:- Wybacz, to zabawne jak kobiety są czasem zaabsorbowane swoim wyglądam. Ale wyglądasz bajecznie-dodał całujac ją:- Jesteś pewna, ze chcesz mu powiedzieć teraz? -spytał przyglądając jej si z uwagą.

Vivianne Howlett

- oczywiście...bardziej się wścieknie jak będziemy to ukrywać..zobaczysz...nic się nie denerwuj..na pewno w końcu zrozumie..a mamusia nam pomoże..na pewno..- posłała mu czarujący uśmiech po czym prawie siłą zaciągnęła Laxusa do namiotu.