www.starozytnyhogwart.fora.pl

Bellatriks Lestrange

Bellatriks biegła za Jamesem dobre kilkaset metrów. Ostatecznie kiedy zobaczyła go na wysokim klifie, który znajdował się po jednej ze stron wyspy, resztę drogi pokonała w ludzkiej postaci. Stanęła przed nim, różdżką scaliła z powrotem rozdarty materiał czarnej, koronkowej sukni
- no i widzisz...prawie ją porwałam..- westchnęła po czym podeszła bliżej - James....nie masz wrażenia, że przerażasz ?..kiedy Jason i Bella zaczęli się z kimś umawiać...nie robiłeś takiej awantury...przecież wiek to chyba nie jest problem prawda?...Laxus, to przystojny, zdrowy mężczyzna...który wiele może jej nauczyć, a na pewno nie ma złych intencji...James...- westchnęła widząc zacięcie na jego twarzy - skarbie...- stanęła przed nim i siłą zwróciła jego głowę w swoją stronę - spójrz mi w oczy...

James Howlett

James powoli obrócił na nią spojrzenie swoich osto fioletowych oczu. Burzyło się w nim, masa emocji przepływała przez niego, ale chyba najbardziej bezsilność:- Z Bellą było podobnie, ale..... nie wiem. Nie byłem w jej życiu tak dużo jak w życiach Jasona i Belli.... Myślałem, ze będę miał czas by nadrobić niektóre rzeczy...-powiedział opornie:- Ccialem by miała normalne szczęśliwe życie. A poniekąd się przysłużyłem temu, co się działo. Po prostu chciałem spędzić z nią więcej czasu, zanim odleci z gniazda...-powiedział probując na siłę się uspokoić.

Bellatriks Lestrange

- ale czasu nie zatrzymasz..Vivianne dorosła...ja też wielokrotnie zarzucałam sobie to, że Suniv poświęciłam tak mało czasu...wtrącono mnie do Azkabanu gdy miała 5 lat...Valeriana wyrywałam sobie z Rudolphem z rąk do rąk..zanim oprzytomnieliśmy...najwięcej czasu poświęciłam Vivianne...ale i tak mam wrażenie, że zawaliłam..a Ty nie miałeś wyboru...to tylko przypadek, że tak się to wszystko zbiegło...James...to, że będzie spotykała się z Laxusem..to nie znaczy, że zniknie z naszego życia..

James Howlett

James odwrócił wzrok:- Tak, wiem. Po prostu.... -chciał powiedzieć coś jeszcze, ale zdecydował, że to będzie bez sensu. Usiadł na jednym z większych kamieni i przymknął oczy, uspokajając oddech:- Jeśli będzie szczęśliwa....-zaczął jednym tchem, po czym nabrałpowietrza. Nie była to jedyna rzecz, która kołatała mu w głowie. Czasem wszystko się nawarstwiało. Gdy James otworzył oczy, widać było, jak fiolet ustępuje miejsca ciemnobrązowej barwie.:- Że też mnie dajesz szlaban...-rzucił siląc się na dowcip.

Bellatriks Lestrange

- James...- mruknęła siadając mu na kolanach okrakiem i objęła go za szyję - przecież ona zawsze będzie Twoją malutką córeczką...nikt Ci jej nie odbierze...ale ma prawo do własnego życia..dobrze o tym wiesz...James..spójrz na mnie...- dodała zniecierpliwionym tonem - nie będę właziła do Twojej głowy...po prostu spójrz mi w oczy..- poprosiła bawiąc się kołnierzykiem jego koszuli

James Howlett

James słuchając jej, pozwolił, by objęła go za szyję. Kąciki warg uniosły mu się w górę, gdy poczuł jej dotyk. Powoli obrócił twarz do niej, napotykajac spojrzenie jej oczu.

Bellatriks Lestrange

Kiedy to zrobił Bellatriks przybliżyła się i pocałowała go mocno
- po za tym...- mruknęła - nie wszystko jeszcze stracone..

James Howlett

James był zaskoczony, to też przyjął pocałunek bez namysłu. Pocałunki Bellatriks były nieco inne niz kiedyś. Ale pomimo czasów pokoju i braku Śmierciożerców, nie straciły intensywności. Mężczyzna objął Bellatriks w biodrach:- Czy Ty chcesz powiedzieć, to, o czym myślę?-spytał z nutą zaciekawienia, po czym przejechał kciukiem po jej wargach:- Wciąż doprowadzasz mnie do szaleństwa..-wyszeptał dotykając jej ust.

Bellatriks Lestrange

- a o czym myślisz ? - spytała wyglądając na niezwykle rozbawioną i przylgnęła mocno do niego. Przesuwając się zahaczyła o jego męskość i uśmiechnęła się wyzywająco

James Howlett

James spojrzal na Bellatriks z usmiechem:- Wiesz ze w tej chwili mogr sciahnac z Ciebie niepotrzebne blokady i wziac Cie jesli tylko jest ochota...- rzucil spogladajac jej figlarnie w oczy.
Mowiac to przesunal dlonie, ktorymi scisnal mocniej jek posladki.

Bellatriks Lestrange

- nie tym razem...wracamy pod namiot...- zapowiedziała podnosząc się - nie ładnie tak znikać na czyimś weselu..no nie krzyw się tak...idziemy...- pociągnęła go za ramię. Wtedy James podniósł się raptownie, a Bellatriks nie spodziewając się tego upadła prosto w długą, zieloną trawę, oczywiście ciągnąc za sobą mężczyznę

James Howlett

James polecial wprost na Bellatriks. Gdy juz byl blisko ziemi zdazyl podeprzec sie jedna reka by nie uderzyc w nia calym ciałem. Lezeli tak a James wsłuchiwal sie w uderzenia jej serca i ruch piersi. Otarl sie o nia prowokujaco korzystajac z okazji i musnal jej usta sugestywnie.

Bellatriks Lestrange

- nie James..później..- odparła odsuwając go i pogroziła mu palcem - teraz idziemy..- to mówiąc powstała po czym ruszyła w drogę powrotną - no chodź..na co czekasz..?

James Howlett

James podniosl sie ale zanim kobieta zrobila krok, przyciagnal ja do siebie i namietnie pocalowal. Wszystkie emocje i uczucia jakie w nim budzila wylewaly sie z niego i przepewaly przez pocalunek, gdy wpil sie w jek wargi.

Bellatriks Lestrange

- James..nie ułatwiasz sytuacji...- westchnęła, ale oddała mu pocałunek. Zawsze jak groziła mu osobnym spaniem, nigdy nie potrafiła być w tym konsekwentna. W końcu odepchnęła go i jako pantera ruszyła biegiem w stronę namiotu