www.starozytnyhogwart.fora.pl

Rosalie Lestrange

Pokój urządzony był w bardzo jasnych barwach, które zresztą dominowały w całej posiadłości. Oczywiście centrum pokoju było ogromne łóżko. W pokoju znajdowała się również sofa i niski stolik oraz biurko ustawione tuż przy oknie, w tym momencie zawalone stosem papierów wampira. Po prawej stronie znajdowały się drzwi do łazienki.

Było późno w nocy, kiedy wrócili do posiadłości. Rose cieszyła się z tego, gdyż uniknęła tyrady matki na temat jej małej wycieczki. Valerian chciał jeszcze chwilę porozmawiać z Suniv, więc Rose pierwsza poszła do pokoju. Machnięciem dłoni zapaliła ustawione na stołach świece i stanęła przed lustrem z przekrzywioną lekko głową wpatrując się w swoje odbicie. Zastanawiała się, jak bardzo zmieni się jej ciało po przemianie.

Valerian Lestrange

Valerian pojawił się w pokoju kilkanaście minut później. Była prawie piąta nad ranem, słońce wschodziło na niebo i wszystko znów budziło się do życia.

Wampir przeszedł przez pokój, ułożył różdżkę na nocnym stoliku, równolegle do jego krawędzi, jeśli o te sprawy chodzi to można było powiedzieć, że był strasznym pedantem. Marynarkę ułożył na oparciu krzesła, tak samo kamizelkę. Rozpinając guziki koszuli przyjrzał się Rose, która jeszcze nie odeszła od lustra
- uważaj bo zaraz pęknie..- westchnął uszczypliwie

Rosalie Lestrange

-To w nie nie patrz - odpowiedziała z rozbawieniem. Potem odwróciła się w jego stronę i posłała mu długie spojrzenie. Zorientowała się, że to pierwszy raz od dawna, kiedy wieczorem są razem w komnacie, a ona jeszcze nie śpi. Powoli rozpięła suknię i zrzuciła ją na ziemię, zostając w samej koronkowej bieliźnie i szpilkach.

Valerian Lestrange

Wampir przechylił głowę i przyjrzał się jej z wymownym uśmiechem
- to był zamierzony zabieg ? - spytał ściągając z siebie koszulę. - prawie Ci wyszedł..- mruknął z rozbrajającym uśmiechem i zniknął za drzwiami łazienki. Wrócił z niej po kilku minutach w luźnych czarnych spodniach. Idąc do łóżka machnięciem ręki zasłonił duże okna i rozsiadł się na łóżku - nie przypominam sobie na przykład, byś dla mnie tańczyła..- odparł spoglądając na nią prowokująco

Rosalie Lestrange

-Podcinasz mi skrzydła kochanie.. - spojrzała na niego smutno. Kiedy wyszedł, jeszcze raz spojrzała w lustro. Prezentowała się nienagannie. Miała zgrabne uda i płaski brzuch. Francuskie bokserki delikatnie opinały się na jej pośladkach, a stanik do kompletu podkreślał kształt jej piersi. Podeszła do niego, lekko kołysząc biodrami. - Więc taniec Ci się marzy..

Valerian Lestrange

- owszem to spełnienie moich marzeń..- odparł sięgając po kielich z krwią, który wcześniej sobie przygotował - czekam z niecierpliwością, mogłabyś mi okazać swoje wdzięki jak pewna pani w ambasadzie..- dodał wpatrując się w nią

Rosalie Lestrange

Uśmiechnęła się do niego z pobłażaniem. Potem machnęła dłonią i zaczęła lecieć orientalna muzyka. Pierwszy raz tańczyła w ten sposób, chociaż nie można było powiedzieć, że dużo jej nie brakowało do tamtej tancerki.

Valerian Lestrange

Wampir demonstracyjnie rozsiadł się wygodnie i przyjrzał się jej ruchom. Nie wyobrażał sobie jej zupełnie w takiej sytuacji, a jednak musiał przyznać, zaskoczyła go. Ciała kobiet były wprost stworzone do takich ruchów.

Rosalie Lestrange

Podeszła do niego bliżej, obróciła się plecami, nie przestając przy tym rytmicznie poruszać swoim ciałem. Kiedy piosenka dobiegła końca, odwróciła się w jego stronę i najpierw przejechała dłońmi po jego piersi, a potem przysunęła usta do jego ucha. - Udało mi się Ciebie zaskoczyć? - zapytała cichym i zmysłowym szeptem.

Valerian Lestrange

- no nie przeczę, że troszeczkę..- westchnął po czym szybkim ruchem przerzucił ją na łóżko i to teraz on nachylał się nad nią - może zaczniesz tak chodzić po posiadłości ? - spytał wodząc lekko paznokciami po jej nodze. Od łydki, przez kolano do wewnętrznej części uda.

Rosalie Lestrange

-Dla Ciebie wszystko.. - szepnęła z rozanielonym uśmiechem. Zadrżała pod wpływem jego lodowatych palców na jej udzie. Ucieszyła się z uznania Valeriana, w takich kwestiach miała się za kompletną nowicjuszkę, a tu jednak.

Valerian Lestrange

- śmiem stwierdzić..że masz do tego naturalne predyspozycje..- odparł kładąc się na boku obok niej po czym zaczął wodzić palcem po jej brzuchu. Biała bardzo delikatną skórę i dzięki młodemu wiekowi wciąż jędrną. Kiedy wyobraził ją sobie za kilka lat jeszcze bardziej rozwiniętą..- byłaś grzeczna dzisiaj..w de Lore..to Ci się chwali..

Rosalie Lestrange

Na jej policzkach pojawił się delikatny rumieniec. - Starałam się jak mogłam, żeby nie narobić jakiegoś bałaganu.. - przyznała cicho. Kilka razy musiała ugryźć się w język. Zwłaszcza w obecności wampirzyc. Obróciła głowę w jego stronę i złożyła na ustach Valeriana delikatny pocałunek.

Valerian Lestrange

- to co...będziesz się mną dzielić z tamtymi wampirzycami ? - spytał rozbawiony - wiesz..okazują mi bardziej tęsknotę niż Ty..- odparł uszczypliwie przyglądając się jej rumieńcom - po za tym ma to też dobre strony dla Ciebie, bo gdy mnie nie będzie, to one mogą się Tobą zając, w wielu aspektach..- mruknął jej do ucha, obserwując z zadowoleniem jak jej rumieniec uzyskuje jeszcze bardziej wyraźną barwę

Rosalie Lestrange

-Tobą nie będę dzielić sie z nikim. Myślałam, że jesteś tradycjonalistą i poligamia nie wchodzi w grę - popatrzyła na niego z uwagą. Całą jej twarz zalało ciepło. Zastanawiała się, kiedy przestanie tak reagować na perwersje. Spojrzała na niego z politowaniem. Potem podniosła się i pchnęła go tak, by leżał na plecach. Później usiadła okrakiem na jego biodrach uśmiechając się niewinnie. - Zaraz Ci pokażę jak się stęskniłam.