www.starozytnyhogwart.fora.pl

Christoper Black

To nie było to co wcześniej. Myślał, że jednak ma szansę na szczęście, ale teraz miał co do tego wątpliwości.

Liliana Malfoy

Dziewczyna zaczęłą pisać coś różdżkę na ziemi. Za jej dotknięciem pojawiły się ogniste litery układające w wiersz:
JEŚLI KTÓREGOŚ DNIA
POCZUJESZ, ŻE CHCE CI SIĘ PŁAKAĆ…
przyjdź do mnie…,
nie obiecuje, że Cię rozbawię…
ale mogę płakać razem z Tobą…
JEŚLI KTÓREGOŚ DNIA
ZAPRAGNIESZ UCIEC…
przybiegnij do mnie…
nie obiecuję, że Cię zatrzymam…
ale mogę pobiec razem z Tobą…
JEŚLI KTÓREGOŚ DNIA
NIE BĘDZIESZ CHCIAŁ NIKOGO SŁUCHAĆ…
przyjdź do mnie…
obiecuje być wtedy z Tobą…
i obiecuje być cicho…
JEŚLI KTÓREGOŚ DNIA
ZADZWONISZ DO MNIE I NIKT
NIE ODBIERZE…
przybiegnij do mnie szybko…
mogę Cię wtedy potrzebować…

Christoper Black

Chris spojrzał na wiersz. Był piękny, zbyt piękny.

Liliana Malfoy

Liliana patrzyła bezmyślnie na wiersz. Nie wie skąd jej się wziął, może już wcześniej go słyszała? Ale spodobał jej się.

Christoper Black

Chris zastanowił się. Nie wiedział czy ma dzisiaj zabierać Lilianę w to miejsce. W miejsce, które kocha. Nie teraz, kiedy niczego nie jest pewny.

Liliana Malfoy

Dziewczyna uśmiechnęła się pod nosem. Już któryś raz czytała płonący wiersz. Rzuciła zaklęcie, które sprawi, że wiersz zostanie tu na zawszę i żadne inne zaklęcie go nie usunie. Pamiątka po niej.

Christoper Black

Chłopak spojrzał w niebo. Czuł, że coś się skończyło.

Liliana Malfoy

Liliana od dłuższego czasu wpatrywała się w profil chłopaka. Zastanawiała się czemu wszystko musi być takie trudne. Nie chciała go stracić, nie teraz, kiedy wszytko zaczęło się układać.

Christoper Black

Chrisa denerwowało to milczenie. W jednej chwili zapomniał znaczenia i wartości bycia ze sobą. Tak nagle coś się popsuło.

Liliana Malfoy

Liliana wstała, odeszła kawałek od ławki i zapatrzyła się w dal. Wiedziała, że nic samo się nie rozwiąże, ale w głowie miała kompletną pustkę.
-Chyba Cię rozumiem.....-Szepnęła.

Christoper Black

Chris nie odpowiedział. Podszedł do dziewczyny i delikatnie objął ją. To nie było to samo co jeszcze wczoraj. Miał dużo wątpliwości.

Liliana Malfoy

Delikatnie oparła głowę na jego ramieniu. Wiedziała, że potrzeba trochę czasu żeby rozwiać wątpliwości, ale ona potrafiła czekać. Nie poddawała się tak łatwo.
-Poradzimy sobie razem....-Powiedziała cicho.

Christoper Black

-Razem... - powtórzył za dziewczyną. Przytulił ją. W tym momencie na jego ramieniu wylądowała sowa. Chłopak spojrzał na nią zdziwiony. Odwiązał list i odszedł kawałek by go odczytać. Po chwili w jego oczach widać było jeszcze większy smutek i złość. Nie zauważył wylatującego z koperty niewielkiego srebrnego pierścienia z napisem w jakimś starożytnym języku.

Liliana Malfoy

Dziewczyna podniosła pierścionek.
-Co to jest?-Zapytała z ciekawością.-Wypadło z koperty.....

Christoper Black

Spojrzał na pierścień, który trzymała dziewczyna.
-To od mojego przyjaciela. - powiedział cicho. - Tam jest taki niewyraźny napis nie?