www.starozytnyhogwart.fora.pl

Eliza Mullet

Nie powinna cię boleć...on powinien się wstydzić za takie słowa-powiedziała powoli-słyszałam że poznałaś wczoraj Han i...Maxa-powiedziała po chwili

(od aut. ide do kościoła papa)

Suniva Lestrange Howlett

- ah...tak są bardzo mili....

Eliza Mullet

-Niech zgadnę...Hannah była bardzo szczera,a Max tylko trochę się odzywał?Zawsze są tacy...Han ma bzika na punkcie mody i różnych pięknych sukni.Zawsze byłam jej...hm...lalką..to dlatego mam uraz do sukienek i szpilek bo parę razy miałam złamane nogi przez szpilki-powiedziała prawdę i się do niej uśmiechnęła.Nigdy tego nikomu nie mówiła-A Max...co tu dużo mówić-wzruszyła ramionami

Suniva Lestrange Howlett

- kiedyś zakochany w Tobie po uszy..a Hanah..trochę rozczepana..

Eliza Mullet

Zastanowiła się-No coś takiego...nie ujęła bym tego że rozczepana

Suniva Lestrange Howlett

- ujmuj jak sobie chcesz.. - odpowiedziała Suniv poprawiając włoy - ogółem bardzo fajni ludzie...

Eliza Mullet

Eee...wampiry-poprawiła ją-Tak,są bardzo fajni...Martin jest najstarszy,ale jak tylko są oni przy nim przestaje być taki spokojny i się zaczyna z nimi kłócić jak dziecko,ale to normalne bo są rodzeństwem

Suniva Lestrange Howlett

- wiesz Elizo...to że jesteśmy wampirami...nie jest przeszkodą by nazywać nas ludźmi...nie wszyscy mieli wybór.... - przypomniała jej - a jeśli chodzi o Martina...to tak faktycznie...też to zauważyłam...

Eliza Mullet

Oczywiście-zaśmiała się-W tedy wygląda tak jakoś inaczej...Nie no...bardzo ich lubię.Hannah jest brawie taka sama jak ty

Suniva Lestrange Howlett

- prawie?..

Eliza Mullet

No tak,prawie...bo ona czasami jest zbyt szczera i rani tym innych ludzi,a ty też jesteś szczera,ale nie tak bardzo-uśmiechneła sie do niej

Suniva Lestrange Howlett

- wiesz co...tak sobie rozmyślałam ostatnio i zastanawiałam się czy zdajesz sobie sprawę ilu rzeczy o mnie nie wiesz...

Eliza Mullet

Wzruszyła ramionami-wiem tylko tyle ile mi potrzebne...po co mam wnikać w twoje życie?

Suniva Lestrange Howlett

Suniv wzruszyła ramionami.

Arion Caladion Vilerui · Gość

Arion doszedł z tofikiem na polanę. Wiał lekki wiatr ale przez drzewa przeswitywały promienie słońca. Chwycił kij i rzucił kilkadziesiąt metrów dalej. Pies natychmiast pobiegł w tamto miejsce. Arion z kolei przysiadł na opadłym pniu..Nagle..