www.starozytnyhogwart.fora.pl

Draco Malfoy

- więcej szacunku Rose..nie zapominaj, że jestem Twoją ciotką..- warknęła Anastazja wpatrując się w dziewczynę po czym nachyliła się nad nią - bądź grzeczna bo o Wizengamocie będziesz mogła zapomnieć..- syknęła jej do ucha po czym podeszła do ojca i starała się jakoś wytłumaczyć całą trójkę

Sophie wpatrywała się chwilę w plecy Anastazji, a później przeniosła wzrok na Rose - staraj się jej nie denerwować, jest oczkiem w głowie dziadka..nie chciałabym byś zaszkodziła nam obu..- upomniała siostrę, ale zaraz objęła ją ramieniem

- Lucjuszu...o nic się nie martw..jak tylko nieco się uspokoją..zejdę na dół i zobaczymy jak da się załagodzić całą sprawę...to tylko dzieci..- westchnął Johnatan - po za tym dawno nie miałem tak dobrego widowiska..zabraliście coś z tamtych piramid ?

- byliśmy tylko w jednej..- zaczął Scorpius, ale uciął widząc minę dziadka. Spojrzał tylko na Vivianne. Ta wyciągnęła przed siebie dłoń z małym kryształem

- cóż..piękny klejnot, ale widać, że im na nim zależy..Pani Lestrange..pozowli Pani, że Pani córka uda się ze mną na dół i spróbujemy razem wytłumaczyć to zajście..

Bellatriks wpatrywała się przez chwilę w córkę, po czym kiwnęła głową na znak zgody.

Rosalie Lestrange

Rosalie uniosła lekceważąco brew. Groźby Anastazji nie zrobiły na niej wrażenia. Wizengamot był tylko dodatkiem do jej życia. Owszem, szalenie się cieszyła, że będzie tam miała staż, a może później pracę, ale w końcu i tak wszystko było zależne od niej.

-Czasem jej nie znoszę. Żałuję, że Tom jej pomógł. Mogła zostać taką smarkulą, jaką była.. - szepnęła do Sophie rozeźlona, a potem westchnęła cicho. - Coraz częściej mnie ponosi ostatnio.

Liliana spojrzała karcąco na chłopców. Ci jednak wydawali się zupełnie nie zdawać sobie sprawy z powagi sytuacji. Byli raczej szczęśliwi z kolejnej psoty, jaką udało im się wywinąć.

-Mam nadzieję, że nie będzie miał Pan przez nich problemów.. - spojrzała przepraszająco na ambasadora.

Draco Malfoy

- uznajmy to na różnice kulturowe..- westchnął mężczyzna i sprowadził Vivianne na dół

- Rose opanuj się..- szepnęła Sophie - czy Cię wkurza, czy nie i obojętnie ile ma lat w miejscach publicznych musisz jej okazywać szacunek, koniec kropka..- pouczyła ją - nie możesz się przystosować do tych zasad..a niedługo czeka na Ciebie zupełnie nowy świat..jak się do niego przystosujesz ?..- spytała wpatrując się z w nią - zacznij podporządkowywać się swojemu codziennemu życiu, a później przyszłości..- dodała na koniec po czym poszła do Toma - nie chciała się wtrącać w obowiązki rodzicielskie Liliany i ojca, dlatego odciągnęła narzeczonego na bok - mam nadzieję, że Louise będzie bardziej ułożona..- wyznała przytulając się do niego

- no..panowie..widzę, że wycieczka wam się udała..- zaczął Draco wpatrując się w Nate'a i Scorpiusa - pomijając co robiliście w piramidach, kto pozwolił wam opuścić teren ambasady ?..

Scorpius zdecydował się nie wdawać z ojcem w dyskusje dlatego siedział cicho

- co za wstyd..- wycedził Lucjusz w końcu nie patrząc na nich - jak stado zwierząt..chociaż nie, one mają więcej rozumu niż wy..cieszcie się, że John jest naszym dobrym znajomym..

- Lucjuszu..- Narcyza chwyciła delikatnie dłoń męża

- mam nadzieję, że wyciągnięcie wnioski z kary, którą zada wam wasz ojciec..- dodał ozięble po czym ruszył z żoną w stronę wcześniej zajmowanego przez nich miejsca

Bellatriks i Vivianne stali zaraz przy balustradzie i obserwowali rozwój wydarzeń.

Rosalie Lestrange

Rosalie prychnęła jak rozjuszona kotka. Czasem nienawidziła swojego świata, przez te wszystkie ścisłe reguły, jakie musiała przestrzegać. Spojrzała smutnym wzrokiem na Sophie, w tym momencie potrzebowała tylko poparcia jej słów, nawet jeśli nie miała racji. Westchnęła cicho i podeszła bliżej balustrady. Leżała tam zapomniana przez Toma paczka papierosów. Obiecała sobie, że od końca wakacji przestaje palić, więc zostało jej niewiele czasu.

Tom objął ją opiekuńczo ramieniem. - Wiesz, chłopcy dorastali w trudnych warunkach. Znaczy.. mieli wszystko, co chcieli, prócz rodziny. Ty i Rose poradziłyście sobie z tym lepiej, ale przyznaj.. czy było Ci łatwo? Oni brak miłości ojca lub matki maskowali swoim zachowaniem, rosnąć na takich łobuzów. W końcu ze mną i z Willem było tak samo. Rodzice umarli, kiedy mieliśmy osiem lat i chociaż Liliana wychowywała nas jak najlepiej potrafiła, to nie było to.. - wyjaśnił jej. Odkąd stał się ojcem coraz częściej miał takie mądrzejsze myśli. - A Louise? Jest naszym oczkiem w głowie. Otrzyma od nas tyle miłości, że nawet do głowy jej nie przyjdzie, że musi takim zachowaniem zwracać na siebie uwagę. Będzie piękna i mądra.. i odpowiedzialna.

Nathaniel pochylił lekko głowę czerwieniąc się przy tym. Poczuł się głupio, że wszystko tak się potoczyło. - Przepraszam, jest nam wstyd..

-Mam nadzieję, że jest.. - powiedziała chłodno Liliana nie patrząc już na swoje dzieci. Było jej równie wstyd co im. Albo i nawet bardziej.

Draco Malfoy

- oj Tom..ale kochali nas zarówno matka jak i ojciec, po prostu oni mają problem z przestrzeganiem reguł..i tego wszystkiego po za tym..- zaczęła, ale nagle przerwała - jak ja mogłam..przecież też to odreagowywałam imprezując..- spojrzała na niego po czym westchnęła - zapomina wół jak cielęciem był..czy ja już się robię taka stara?..

Układanie się z tubylcami trwało kilkanaście minut od momentu, aż broń została zawieszona. Ostatecznie Vivianne oddała im kryształ z pomocą Ambasadora, wypowiedziała kilka zdań po arabsku i razem wrócili na górę.
- oddaje córkę..- westchnął stając przed Bellatriks - mam nadzieję, że poskromi swojego ducha przygody..inaczej kiedyś wpadnie w tarapaty jak jej mama..

- bez obaw...dopilnujemy by nie poszła w moje ślady..- odparła Bellatriks rozbawiona, objęła córkę ramieniem i również weszła do środka

- taka pokusa, a tyle zakazów..- westchnął Johnatan opierając się o balustradę obok Valeriana

- ile zamierzasz udawać?..

- tak długo jak się da..nasz minister jest ograniczony jeśli chodzi o kontakty z innymi istotami..nie przeszkadzają mu, ale jeśli chodzi o jego bliższych współpracowników...odczuwa dyskomfort..

Rosalie Lestrange

-Myślę, że Scorpius i Nate tego nie pamiętają. W końcu byli malutcy, kiedy odeszła Twoja mama, a Nate ojca nigdy nie poznał. Draco miał wtedy swoje problemy, Lila swoje i często nie mieli dla nich tyle czasu ile powinni, więc zaczęli o niego walczyć, łobuzując.. - uśmiechnął się lekko. - Stara? Jeśli taka będziesz przez całą Twoją starość.. to trafiłem do raju.. - spojrzał jej w oczy i złożył na jej ustach krótki pocałunek.

-Wiedziałam.. - stwierdziła Rose z nieukrywaną radością. Nie przysłuchiwała się specjalnie rozmowie mężczyzn. Po prostu stała na tyle blisko, by wszystko usłyszeć. - Ktoś nabrudził w Pana ogrodzie..

Draco Malfoy

- weź z łaski swojej Twoje toto..muszę zastanowić się jak tą sytuację rozwiązać..- westchnął Johnatan

Valerian posłał Rose rozbawiony uśmiech i zaciągnął ją z powrotem to sali
- ale się rozbrykałaś..

Rosalie Lestrange

Rosalie zmrużyła niebezpiecznie oczy. Od początku nie czuła do niego sympatii i miała rację.

-Błędem było, żebym tu przychodziła.. - powiedziała, wyszarpując rękę z jego uścisku. Bez słowa przeszła przez salę do stołu, gdzie siedzieli na początku i upiła kilka łyków wina. Jak na razie był to najgorszy wieczór podczas wakacji.

Draco Malfoy

I znowu to samo. Podczas gdy wszyscy potrafili trzymać nerwy na wodzy, Rose musiała tupnąć nóżką. Valerian wbił w jej plecy wściekłe spojrzenie. Po chwili jednak podszedł do rodziny
- dziękuje wuju za zaproszenie, mniemam, że moja wizyta tutaj dobiegła końca..już pożegnałem się z Johnem..- dodał, po czym kiwnął głową matce i ruszył do wyjścia

Sophie spojrzała na wychodzącego Valeriana a później na Rose
- ciągle się foszy, a później dziwi, że Valerian traktuje ją jak małą dziewczynkę..- westchnęła kręcąc głową

Rosalie Lestrange

Rosalie westchnęła cicho. Momentami faktycznie przesadzała. Tak bardzo chciała być inna, opanowana i ułożona, jak chociażby Anastazja. Czasem jednak nie potrafiła i zachowywała się zupełnie głupio. Podniosła się ze swojego miejsca i powoli, jakby się wcale nie spieszyła, zdążyła podejść do Valeriana zanim opuścił pomieszczenie. Złapała go lekko za ramię i stanęła przed nim.

-Przepraszam. Nie powinnam się tak zachowywać, nie przy ludziach, przy których musisz zachować całą swoją powagę i szacunek, którego Ci taka rozpieszczona paskuda jak ja tylko ujmuję.. - spojrzała smutno w jego chłodne w tej chwili oczy.

-Dorosłość ją chyba przeraża. Wie, że za kilka lat to wszystko się skończy i zostanie jej tylko chłód i opanowanie.. - teatralnie zawiesił głos patrząc gdzieś przed siebie. - Albo po prostu jej odbija.. - dodał z rozbawieniem.

Draco Malfoy

- tutaj..nie Rose..zachowujesz się tak codziennie, a moja cierpliwość dla Twoich Wielkopańskich fochów się kończy..w moim domu na coś takiego nie ma miejsca..- odparł odsuwając ją od siebie - więc zastanów się, czy chcesz do niego należeć..- dodał, po czym obrócił się na pięcie i już go nie było

Narcyza przytuliła się mocno do Lucjusza i posłała mu lekki uśmiech, ciesząc się, że powoli wraca do siebie
- to tylko dzieci Lu..
- są już w takim wieku, że mogliby zachowywać się nieco dojrzalej..czy to tak trudno posiedzieć parę godzin w jednym miejscu ? ja jakoś nie miałem z tym problemu..
- bo tacy jak Ty Lucjuszu rodzą się raz na...no już nawet nie wiem ile..Ty maniery wyssałeś z mlekiem matki..- odparła Narcyza pół żartem pół serio i cmoknęła męża w nos
- nie próbuj mnie odc..
- gdzież bym chciała..- westchnęła kobieta rozbawiona i puściła oczko Lilianie by ją uspokoić.

Najmniej tym całym zajściem jak zwykle przejęła się Bellatriks. Była dokładnie taka sama jak Vivianne w jej wieku, tylko bardziej pewna siebie i zadziorniejsza.
Anastazja siedziała przy niej i opowiadała jakiś żart, z którego obie później się śmiały.

- tato..długo jeszcze tu zabawimy ?- spytała Sophie podchodząc do rodziców - tęsknię za Louise..

Rosalie Lestrange

Rosalie spojrzała na niego jeszcze bardziej smutnymi oczyma, które w ciągu kilku sekund napełniły się łzami. Kilka z nich spłynęło po policzku, ale szybko je otarła. Stała tyłem do rodziny, więc nikt nie mógł zobaczyć jej smutku. Odetchnęła kilka razy i wiedząc, że wygląda dobrze, wróciła do nich i usiadła na jednej z leżanek.

Liliana uśmiechnęła się pod nosem. Narcyza momentami wydawała się zupełnie panować nad mężem. Prawdą było powiedzenie, że za wielkimi mężczyznami stoją jeszcze większe kobiety.

-Mam nadzieję, że niedługo. Nie lubię, jak bliźnięta są tyle czasu same.. - mimo, że nianie nie odstępowały ich na krok, Liliana i tak nigdy im do końca nie ufała.

Draco Malfoy

- cóż..chyba czas, żebyśmy wrócili do domu..- odparła Narcyza przerywając dłuższą chwilę ciszy

- nabroiliście i uciekacie ? - spytał Ambasador wchodząc do sali

- obowiązki wzywają Panie Ambasadorze..- zabrała głos Sophie

- naturalnie...Draco, może zostawisz tutaj synów..? przydałaby mi się tania siła robocza...

- może innym razem..chcę zostawić sobie satysfakcję z zatruwania im życia..- odparł mężczyzna i wymienił z gospodarzem uścisk dłoni po czym razem z Lilianą, córką i Tomem ruszył do drzwi

Rosalie Lestrange

Rosalie podniosła się również ze swojego miejsca. Jedyne o czym tak naprawdę marzyła to powrót do domu. Spojrzała chłodno na ambasadora, co zupełnie nie pasowało do ciepłego uśmiechu, jakim go obdarzyła. Skinęła mu lekko głową i poszła do wyjścia.