www.starozytnyhogwart.fora.pl

Sophie Riddle

Sophie skończyła zajęcia na dziś. Nie dostała żadnej pracy domowej, w zamku nie miała co robić, więc zdecydowała się na spacer. Chwilę spacerowała po błoniach zamkowych, aż w końcu dotarła nad jezioro. Ściągnęła marynarkę, rozluźniła krawat i usiadła pod jednym z drzew w pół cieniu tuż nad wodą. Tom obiecał jej częste odwiedziny. Też tak było. Na początku. Ostatnio jednak nie pojawiał się w cale. Pogrążona w rozmyśleniach wbiła wzrok w taflę wody.

Tom Riddle

Tom pojawił się w Hogsmeade. Przeklinał w myślach fakt, że nie może dostać się od razu do zamku. Kupił Sophie jakiegoś lizaka w kształcie serca, gdyż uznał, że zbyt długo się nie pojawiał, żeby przyjść tak z gołymi rękoma, a kwiaty nie były w jego stylu. Droga z wioski do zamku poszła mu bardzo szybko, oczywiście jednym z tajnych przejść. W samym Hogwarcie nie mógł opędzić się od palących spojrzeń. Nie często taka persona, jak Tom Riddle pojawia się w swojej starej szkole. Miało to też swoje plusy, bo bardzo szybko został skierowany na błonia, gdzie siedziała Sophie. Chłopak zakrył jej oczy dłońmi i przyłożył usta do ucha.
-Zgadnij kto to.-Szepnął.

Sophie Riddle

Dziewczyna nie potrzebowała wiele czasu na zgadywanki. Od razu się odwróciła i praktycznie rzuciła się na niego tak, że oboje opadli na trawę. Uśmiechnęła się przepraszająco pocałowała delikatnie.

Tom Riddle

Tom roześmiał się i wręczył jej lizaka.-Myślałem, że będziesz na mnie zła, że tak długo się nie pojawiałem.

Sophie Riddle

- jestem..ale bardziej jestem spragniona..- oznajmiła rozbawiona i pocałowała go mocno chwytając go za nadgarstki i położyła je nad jego głową dokładnie tak jak on zazwyczaj robił jej. - teraz ja jestem górą..- odparła ze zniewalającym uśmiechem

Tom Riddle

-Chyba śnisz.-Roześmiał się i momentalnie przekręcił w drugą stronę.-Przesłodko wyglądasz w tym szkolnym mundurku.

Sophie Riddle

- hmm..czyżbym poznała w końcu Twój fetysz? - spytała rozbawiona i znów go do siebie przyciągnęła. Objęła go nogami w pasie i pocałowała łapczywie. Tak bardzo tęskniła. Za jego pocałunkami, za jego dotykiem, za jego zapachem, w ogóle za jego obecnością.

Tom Riddle

-Nie powiem Ci. Trwaj w niepewności.-Wpił się mocno w jej usta. Bardzo się za nią stęsknił. Za tą odrobiną spokoju, której mu brakowało, a której ostatnimi czasy praktycznie wcale nie doświadczał. I chociaż nie mógł tego przyznać, to wizja jego przyszłości jako śmierciożercy zaczynała go przerażać.

Sophie Riddle

Kiedy oboje nacieszyli się swoją obecnością na tyle, że mogli przerwać podnieśli się do pozycji siedzącej. Sophie włożyła lizaka do torby i oparła się o chłopaka. - a jak treningi? - spytała nagle - ciotka mocno Cię męczy..? pytam bo dawno nie pisałeś..- przypomniała z lekkim wyrzutem

Tom Riddle

Tom objął ją ramieniem, a drugą dłonią złapał jej dłoń.
-Nie jest tak źle. Podoba mi się to, ale mam bardzo mało czasu dla siebie i Ciebie.-Westchnął cicho.

Sophie Riddle

- już niedługo wrócę do domu, wiec mam nadzieję, że będziemy mieli go trochę więcej...- westchnęła wtulając się w niego - wiesz już kto będzie następny?

Tom Riddle

-Pod warunkiem, że..myślisz, że Wy też będziecie musieli do niego się przyłączyć. Ty, Rosa i Will?-Zmarszczył czoło. Już od pewnego czasu się nad tym zastanawiał.

Sophie Riddle

- nie wiem..On..tak dziwnie na mnie działa..- przyznała nie patrząc na niego.

Tom Riddle

-Zdążyłem zauważyć. Chcesz tego?-W przeciwieństwie do dziewczyny, nie spuszczał z niej wzroku.

Sophie Riddle

- nie wiem...ale skoro nie jestem przekonana, znaczy chyba, że wolałabym tego uniknąć..- szepnęła - słyszałam dużo opowieści jak to było za jego hmm..panowania..i nie wiem czy chciałabym by to wróciło..nie wiem też jak Narcyza zareagowałaby na wieść że Czarny Pan wraca do pełni sił..bardzo ją skrzywdził..- dodała po chwili - boje się, że zostawi dziadka, zabierze mu Anastazje i wyjedzie gdzieś daleko..a jeśli to zrobi..to pewnie nie będzie mogła już wrócić..myślę, że popełniliśmy błąd Tom..ja popełniłam..- westchnęła odsuwając się - tak bardzo chciałam Ci coś udowodnić..zyskać trochę w Twoich oczach, że przestałam myśleć o konsekwencjach..