www.starozytnyhogwart.fora.pl

James Howlett

James wstał:- Kochanie, ja Ciebie zaniosę. Bądx co bądź, jestes lekka jak piórko... Mamusia sie ostatnio trochę rozleniwiła po prostu...-usmiechnął się zjadliwie do Bellatriks.

Howard machnał reka:- Da sobie rade.... podstawy zdąrzy opanować... to nie zbrodnia.... Ja znam jednego czarodzieja, który kiedys przetransmutował przypadkiem zamiast w jaszczurkę, to anakondę i to dzbanuszek... ale myslał o niebieskich migdałach...-spojrzał rozbawiony na Lucjusza:- Bo dostawał liściki od fanek.

Bellatriks Lestrange

- a komu przeszkadza Anakonda..? - Lucjusz spojrzał na niego zdumiony - czy Ty pamiętasz jakie ona miała niespotykane umaszczenie..była biała w niebieskie kwiatki..biała w kwiatki..no Ty byś tego nie dokonał..- odparł rozbawiony

Narcyza spojrzała na męża z politowaniem.

- James..ona ma 12 lat..i sprawne nogi..poradzi sobie..- Bellatriks zatrzymała męża - dobranoc kochanie.. - cmoknęła córkę w czoło.

Vivianne coś burknęła pod nosem i chcąc nie chcąc poszła na górę.

Draco objął ramieniem Lilianę i pocałował ją w policzek. Jedną ręką delikatnie gładził ją po brzuszku. Nikt oprócz jego dzieci nie wzbudzał w nim takiego poczucia opiekuńczości. Teraz doszła do niego Liliana
- może pójdziesz odpocząć..? nieprzespane wieczory, nie służą kobitom w Twoim stanie.

James Howlett

Howard parsknał w szklanke:- Taaak...masz racje, biała w niebieskie kwiatki.... nikt by tego nie dokonał...-zaczał sie śmiać:- Ale to był tylko jeden z twoich wyczynów...
-Ojj Kotek...-powiedziała Anastazja z teatralną opiekuńczoscią:- Zamoczyłes sobie bródke...- i chusteczka dusząc sie z chichotu zaczeła wycierac mu brode. James i reszta zareagowali na to gromkim śmiechem.

-Czasem naprawdę...-warknał oburzony Howard i złozył rece jak dziecko, gdy mama mu wyciera buzię.

Tom Riddle

Liliana uśmiechnęła się delikatnie i mocno do niego przytuliła.
-Masz rację. Zaraz zasnę. Ale Ty też za długo nie siedź, żeby nie było jak wczoraj. - Wczoraj bowiem mężczyźni zrobili sobie typowo swój wieczór z cygarami i whisky i skończyło się na tym, że co słabsi spali w salonie. Liliana podniosła się z kanapy, pocałowała go krótko w usta, pożegnała się z resztą i poszła do siebie.

-Soophie, słyszysz? - Tom machnął dziewczynie dłonią przed oczyma. Od czasu ich kłótni nie rozmawiali ze sobą, tak więc nie miał zielonego pojęcia co się dzieje.

Valerian Lestrange

__________________________________________

Następnego dnia po ponownym zjednoczeniu się z Rose Valerian siedział w salonie i rozmyślał o tym co wydarzyło się dnia poprzedniego i o tym czy dobrze postąpił. Sytuacja była dla niego bardziej skomplikowana niż się wydawało. Po chwili z zamyśleń wyrwał/a go..

Rosalie Lestrange

...sama Rosalie, która wydawała się jeszcze bardziej przejęta, niż wczoraj.

-Słyszałeś o tym, co się tu działo wczoraj wieczorem? - Dziewczyna opadła na kanapę obok niego. Dzisiaj miała na sobie błękitne szorty i jasną koszulkę.

Valerian Lestrange

- nie..wróciłem dopiero godzinę temu..- oznajmił z uśmiechem. Bądź co bądź ucieszył jego widok dziewczyny - opowiadaj..plotkaro..- westchnął rozbawiony

Rosalie Lestrange

Rosalie odrzuciła włosy na plecy, by nie przeszkadzały jej w opowiadaniu.

-Więc jak najbardziej po kolei; to mama urodzi bliźniaki, ale teraz coś...gorszego. Sophie też jest w ciąży. Draco mało nie zabił Toma - spojrzała na niego wyczekując jego reakcji.

Valerian Lestrange

- to, że Twoja mama urodzi bliźniaki to wiem..od dawna..a ciąża Sophie nie jest niczym zaskakującym..jest strasznie głośna..- wyjaśnił jak gdyby było to oczywiste - jak dla mnie żadne rewelacje..chociaż chętnie zobaczyłbym mojego kuzyna w akcji..

Rosalie Lestrange

Rosalie wykręciła młynka oczyma. - Ty to wszystko potrafisz zepsuć. No ja go nie widziałam, bo przespałam ogólnie wszystko, ale podobno siedzieli bardzo długo i ogólnie było głośno.

Valerian Lestrange

- no cóż..nie dziwie się..- westchnął Valerian - gdyby moja córka zaszła w ciążę w tym wieku też pewnie nie byłbym zachwycony..- dodał z uśmiechem - oczywiście Tobie to nie grozi..

Rosalie Lestrange

-Oczywiście. Nie przepadam za dziećmi, a za jakiś czas będę ich miała w nadmiarze - Westchnęła cicho i zamilkła na moment - Valerian, ale chyba nie żałujesz swojej wczorajszej decyzji? - widać było, że to pytanie ją nurtuje.

Valerian Lestrange

- jakiej decyzji ? - spytał wampir z beztroskim uśmiechem - ooo witaj babuniu..- mruknął widząc wchodzącą Lilianę

Rosalie Lestrange

-No, że wiesz... rozmawiamy i w ogóle.. - spojrzała na niego zielonymi oczyma.

-Witaj zięciu - Uśmiechnęła się do niego promiennie, z zadowoleniem obserwując błysk irytacji w jego oczach i rumieniec na policzkach Rosalie. Wcale jednak nie miała dobrego humoru. Była zła i smutna jednocześnie. Nie tylko przez fakt zaistniałej wczoraj sytuacji, ale również przez to, że Draco jeszcze nie wrócił do domu i był na nią wyraźnie zły. Usiadła wygodnie na fotelu i rozprostowała nogi.

Valerian Lestrange

- zięciu..- parsknął, a kiedy spojrzał ponownie na nią to roześmiał się jeszcze głośniej - my tylko rozmawiamy Liliano, nie wyobrażaj sobie zbyt wiele..- dodał po chwili wciąż ją obserwując - Draco musi się oswoić z tą wiadomością..nie jest to dla niego proste..- westchnął widząc jej zmartwioną minę