www.starozytnyhogwart.fora.pl

Suniva Lestrange Howlett

Suniva przyjrzała się kobiecie. Ta jeszcze oddychała i cały czas patrzyła się na Suniv. Ta z kolei uśmiechnęła się do niej i uklęknęła tuż przy jej ciele.

Lavinia van Datt

Lavinia przeniosła wzrok na Sunivę i kobietę.

Suniva Lestrange Howlett

Suniva nachyliła się nad twarzą kobiety - co tu robisz? - wyszeptała
Kobieta uniosła tylko lekko prawą rękę. Była tam kulka papieru. Suniva natychmiast ją rozprostowała i przeczytała. Przez chwile milczała. Oddała list jednemu z wampirów. Spojrzała się na kobiete uważnie. Z jej myśli wyczytała juz kim jest?...jak się tu znalazła - lękasz się smierci?

Lavinia van Datt

Lavinia spojrzała na kobietę z uwagą. Wyglądała tak znajomo..

Suniva Lestrange Howlett

- tak...boje się...

Suniva uśmiechnęła się. Przerzuciłą sobie włosy na jedno ramie - za tem nie umrzesz....już nigdy.. - mówiła to patrząc na Lavinie. Była ciekawa czy dziewczyna rozpozna kobiete. Uśmiechnęła się pod nosem. Chwyciła kobiete za szyje ...

Lavinia van Datt

Przed oczami Lavinii pojawiło się tysiące obrazów. W końcu rozpoznała w kobiecie swoją opiekunkę. Stanęła obok Sunivy i zatrzymała ją gestem.
-Nie wiem czy to dobry pomysł..-powiedziała spokojnie.

Suniva Lestrange Howlett

- dlaczego? - spytała głaszcząc kobiete po włosach

Lavinia van Datt

Ręka kobiety niespodziewanie zacisnęła się na kostce Lavinii. W jej oczach widać było miłość, ale też błaganie. Lavinia odwróciła wzrok.
-Dobrze, niech będzie.- odeszła parę kroków.

Suniva Lestrange Howlett

- no wreszcie.. zatopiła kły w jej szyi. Krzyk kobiety rozdarł nocną ciszę. Suniv przestała pić. Ugryzła się w nadgarstek i przyłożyła go do ust kobiety. Ta poczatko słabo..później zaś z coraz to większym zaangażowaniem zaczęła pić krew Suniv - długo jej szukałaś co? - spytała Suniva czasami zaciskając zęby

Lavinia van Datt

Lavinia stała tyłem do nich. Dłonie miała zaciśnięte w pięści. Jednak mimo burzy szalejącej w jej umyśle, stała nieruchomo niczym marmurowy posąg.

Suniva Lestrange Howlett

- ale jestes rozmowana.. - odpowiedziała ironicznie - dosyć.. - sykneła do kobiety i wyrwała jej swój nadgarstek. Podniosła się i trzymając nadgarstek drugą dłonią spojrzała na kobietę, która teraz rzucała się po ziemi

Lavinia van Datt

Przypomniała sobie swoją przemianę i wszystko co czuła.
-Po co mam cokolwiek mówić? Chyba nie ma słów, które by mogły opisać, co teraz czuję.- powiedziała siląc się na spokój.

Suniva Lestrange Howlett

- oj tam... - machnęła ręką. Po chwili pojawiło się kilka wampirów
- zabieszcie ją do zamku.. - rozkazała. Dwa wampiry po chwili znikneły im razem z kobietą z oczu. Trzy zaszyły się w pobliżu Suniv.

Lavinia van Datt

Lavinia spojrzała na Sunivę już całkiem opanowana.
-Co zamierzasz z nią zrobić?- spytała normalnym głosem.

Suniva Lestrange Howlett

- jeszcze nie wiem...ale nie zrobie jej krzywdy...teraz będzie się musiała nauczyć żyć w śród ludzi..