www.starozytnyhogwart.fora.pl

Vivianne Howlett

- wiem...nie mam 8 lat..- spojrzała na niego z przyganą - po prostu...nie jest to miły widok..- dodała owijając się kocem - muszę się umyć...- zakomunikowała, chciała coś jeszcze powiedzieć, ale ostatecznie ruszyła w stronę łazienki, chcąc zniknąć mu z oczu jak naszybciej

Laxus Dreyar

Laxus zwinął prześcieradło i znalazł z tyłu szafy nowe. Zaścielił łóżko po czym sam ubrał bokserki i położył się, robiąc miejsce Vivianne. jej zachowanie było conajmniej dziwne, ale postanowił poczekać, aż dziewczyna wyjdzie.

Vivianne Howlett

Vivianne wróciła po kilkudziesięciu minutach owinięta ręcznikiem. Podeszła do biurka i naskrobała coś na pergaminie po czym ruszyła w kierunku drzwi.
- Julie !...- krzyknęła zupełnie nie przejmując się nocną porą. I tak wszyscy byli zajęci. Po chwili dało się słyszeć odgłos zamykanych drzwi, a na korytarzu pojawiła się służąca - idź do mojej komnaty i przynieś mi te rzeczy...niczego innego nie dotykaj...i przynieś mi coś do jedzenia, jestem głodna...na co czekasz ? - spytała unosząc brew.

Służąca wpatrywała się w Laxusa, który leżał na łóżku w kurtuazyjnej pozie

- a myślałam, że wystarczy Ci ogrodnik...- westchnęła Vivianne wyraźnie rozbawiona

- czy coś jeszcze Panienko..? - spytała speszona

- nie...możesz odjeść..- odparła dziewczyna z uśmiechem po czym zamknęła drzwi - no co ? - spytała czując na sobie spojrzenie Laxusa - nie będę paradować po posiadłości w ręczniku..- wyjaśniła siadając w fotelu

Laxus Dreyar

-Ja nie będę zabawiać służących...-odparł równie rozbawiony Laxus i wstał. Podszedł do barku i nalał sobie burbonu. Obejrzał butelkę z ciekawością. 30 letnia. Lucjusz zbiera najlepsze trunki na świecie.
Mężczyzna wrócił ze szklanką do łóżka i spojrzał na Vivianne:- Prosze proszę jaki masz dobry humor....-zauważył a jego oczy zmieniły barwę z fioletowej na niebieską.

Vivianne Howlett

-a powinnam mieć zły ? - spytała unosząc malowniczo brew - znów kolejna osoba potwierdza regułę...w tej rodzinie nie ma żadnego abstynenta..- westchnęła.

Po kilkunastu minutach do drzwi ktoś zapukał. Kiedy wypowiedziano 'proszę', do komnaty weszła wcześniej przywołana służąca z naręczem ubrań i innych przyborów, oraz druga, która ułożyła na srebrnej tacy gorącą czekoladę i przekąski

- dziękuje..- rzuciła Vivianne po czym zniknęła na chwilę za parawanem. Wyszła w niej w ciemnozielonej piżamie składającej się z satynowych spodenek i góry na naramkach przyozdobionej czarną koronką. Zarzucony na siebie miała szlafrok w pasującym kolorze sięgający jej do połowy uda. Stanęła pod lustrem i związała swoje niesforne włosy w koński ogon po czym odwróciła się do Laxusa - od razu lepiej..- westchnęła z uśmiechem - matka i ciotka są zdania, że krótkie szlafroki nie przystoją, ale ja nie wytrzymałabym z kilometrem materiału ciągnącym się za sobą..- wyjaśniła i zabierając za sobą talerz z malutkimi kanapeczkami usiadła na łóżku obok mężczyzny - kanapeczkę ?

Laxus Dreyar

-Jestem trochę zmęczony, ale nie głodny...-powiedział Laxus:- Ja się nachapałem....-dorzucił widzac skrępowanie służacych. Gdy wyszły, wypił pare łyków burbonu:- Zawsze lubiłem burbon. Powinno się nim delektować. Smakuje wtedy najlepiej..... Nie uważam, ze powinnaś mieć zły humor, ale zazwyczaj kobiety dłużej dochodzą do siebie po pierwszym razie.

Vivianne Howlett

Vivianne wzruszyła ramionami i odłożyła talerz z kanapkami
- cóż...czuję się obolała...ale mama mówiła, że nie człowiek nie powinien się nad sobą użalać...wiesz...nigdy nie była taką matką, która podbiega kiedy się przewrócisz..i całuje w stłuczone kolano...owszem sprawdzała czy nic mi nie jest...ale najpierw siadała w fotelu i wyciągała do mnie ręce..i kazała przyjść, później brała na kolana oglądała nogę, tłumaczyła, że jeśli znowu tam wejdę to znów upadnę i znów będzie bolało..opowiadała coś, aż zapominałam o bólu...zawsze miała jakąś opowiastkę w zanadrzu...- odparła Vivianne i uśmiechnęła się mimowolnie - zawsze kiedy się bałam, albo nie mogłam zasnąć, zazwyczaj było to w zimie.. brałam jej szal...pachniał jej perfumami, takim mrozem..miętowymi cygaretkami...i ..w sumie to pachniał Nią samą...ten zapach zawsze kojarzy mi się z bezpieczeństwem...więc kradłam szal i otulałam się nim w łóżku....a mama wiedziała, że to robię..zawsze zostawiała go na stoliku znajdującym się w korytarzu, gdzie nie opodal znajdowały się drzwi do mojego pokoju...- opowiadała najpierw wpatrując się w sufit, a później z przymkniętymi oczyma próbując przypomnieć sobie jak najwięcej szczegółów - cóż...wracając do naszej rozmowy...- odchrząknęła widząc sama po sobie że odpływa w krainę wspomnień - boli, ale nie umieram...- zakończyła swój wywód po czym upiła nieco czekolady

Laxus Dreyar

Laxus pokręcił głową z niedowierzaniem:- Fascynujące...-zaśmiał się cicho:- Ja.... umiałem liczyć tylko na siebie. Ojciec miał już wtedy bzika, ale ja nie chciałem tego widzieć. Ale chyba największą nauczkę o tym jak może boleć dostałem, gdy twój ojciec mnie zabił...-zastanowił sie:- Tak. Upadek z 50 metrowego klifu na ostrą skałę przyjemny nie jest.

Vivianne Howlett

- ok...nie lubię takich historii..- skrzywiła się odstawiając już prawie pusty kubek po czym wgramoliła się pod kołdrę i przytuliła do Laxsusa - idźmy spać..jestem wykończona...- odparła po chwili dokładnie pomiędzy jednym ziewnięciem a drugim. Na prawdę była. Z uwagi na bolesności pojawiające się co jakiś czas przy nie takim ruchu jak powinien być, znalazła sobie bezpieczną pozycję i przymknęła oczy.

Laxus Dreyar

Laxus uśmiechnął się pod nosem. Dopiął swego na swoj sposob. Zgasił światło w pokoju po czym objął Vivianne i pozwolił, by wtuliła się w niego. Mężczyzna położyl się przykrywając ich oboje kołdrą i ucałował dziewczynę w czoło, po cztm przymknał oczy.