www.starozytnyhogwart.fora.pl

Eliza Mullet · Wysłany: Wto 19:09, 16 Mar 2010 Temat postu: Przejście do Centrum Paryża

Eliza i Arion przeszli przez przejście wystukawszy parę razy różdżką w cegłę. Tłok...wielu modnie ubranych ludzi,różnej rasy i narodowości,ale głównie Francuzi.Eliza z entuzjazmem rozejrzała sie dookoła.Jakby była w domu.Wzięła głęboki wdech i chwyciła Ariona mocniej za dłoń ciągnąc po prostu przed siebie.
-Jak pięknie..

Arion Caladion Vilerui · Gość

Skinął głową i szedł za nią.

Eliza Mullet · Wysłany: Wto 19:29, 16 Mar 2010 Temat postu:

Odwróciła głowę w jego stronę
-Arion?

Arion Caladion Vilerui · Gość

- tak..? - zatrzymał się

Eliza Mullet · Wysłany: Wto 19:37, 16 Mar 2010 Temat postu:

-Czy coś jest nie tak?

Arion Caladion Vilerui · Gość

- nie....dlaczego tak uważasz..?

Eliza Mullet · Wysłany: Wto 19:47, 16 Mar 2010 Temat postu:

-Jakoś się dziwnie zachowujesz...
Westchnęła i ponownie ruszyła przed siebie.Kiedy już stanęli przed drzwiami dużego sklepu z meblami,same się otworzyły ukazując całe wnętrze.

Arion Caladion Vilerui · Gość

- wydaje Ci się - odpowiedział wchodząc

Eliza Mullet · Wysłany: Wto 20:05, 16 Mar 2010 Temat postu:

-Zapewne...
Mruknęła sama do siebie i rozejrzała się po wnętrzu.Najbardziej zwracała uwagę na ciemne meble.

Arion Caladion Vilerui · Gość

Arion ruszył za nią.

Eliza Mullet · Wysłany: Wto 20:15, 16 Mar 2010 Temat postu:

Czuła się,jakby w ogóle był nieobecny.Trudno.Przeszła do drugiego pomieszczenia w którym była ekspedientka.Zaczęła z nią rozmawiać na temat wystroju,po czym zaczęła wypełniać papiery.
-Czyli za dwa dni będą u mnie meble...znakomicie.Dziękuję.

Arion Caladion Vilerui · Gość

Arion wpatrywał się w duże zdobione lustro.

Eliza Mullet · Wysłany: Śro 17:42, 17 Mar 2010 Temat postu:

-Chodź...
Powiedziała i wyszła ze sklepu.

Arion Caladion Vilerui · Gość

Arion spojrzał jeszcze raz na lustro i wyszedł za Elizą. - gdzie teraz chciałabyś pójść..? - spytał stając przed nią

Eliza Mullet · Wysłany: Śro 17:58, 17 Mar 2010 Temat postu:

-Hmm...pewnie do siebie,bo ty wydajesz się być nieobecny.