www.starozytnyhogwart.fora.pl

Jason Howlett

-Obiecuję... nie zrobię tego ani Tobie, ani dzieciom...-wyszeptał Jason, tuląc Ja do siebie:- Juz nigdy......-ucałował jej czoło i oba policzki. Czując słonawy posmak łez, mężczyzna tulił do siebie żonę i głaskał Ja po głowie:- Juz dobrze.... wszystko będzie dobrze....

Scarlett Howlett

Scarlett płakała jeszcze długo. W końcu jednak wyczerpana tym wszystkim zasnęła wtulona w mężczyzne.

Jason Howlett

Jason po chwili nasłuchiwania jej oddechu, przymknął oczy, odpływajac w kraine snów.

Jason Howlett

-------------------------------------------------------
Po bitwie wszyscy udali się na zasłużony odpoczynek, wdzięczni, ze znó mogą być razem.

Jednakze Jason otworzył oczy nad ranem, spoglądając w sufit. Nękał go widok ojca jako bestii, która rozszarpywała ciało na ich oczach, ojca przemienionego poza kontrolą, nie panującego nad nowymi mocami. Czuł się fatalnie, nie mogąc nic z tym zrobić.
Obrócił się na bok i zauważył śpiącą żonę. Uśmiechnął się nikło i ogładził Ją lekko dłonią po policzku. Tata chciałby, by zajął się teraz swoją rodziną. A to jest to, czego Jason nie chciał stracić za żadne skarby świata. Jedyne, czego pragnął, to pogodzić się do końca ze Scarlett. Uśmiech zniknął jak tylko się pojawił, a Jason znów spojrzał zmartwiony w sufit, nieświadomie zaciskajac pięści na pościeli.

Scarlett Howlett

W tym samym momencie drzwi do ich sypialni otworzyły i do pokoju wmaszerowała cała czwórka ich pociech. Pierwszy wszedł Howard, później Tyberius i na końcu Elizabeth z Cygnusem na rękach.
- zrobiliśmy śniadanie...- zakomunikował Tyberius
- chyba pomogliśmy je zrobić..- sprostowała Elizabeth - Edeline..zrobiła same pyszności..- odparła i usiadła na brzegu łóżka od strony Scarlett widząc jak Cygnus wyciąga do niej ręce

Kobietę obudziło to zbiegowisko. Spojrzała skołowana na wszystkich później na męża
- oni tu spali ? - spytała zaskoczona i odebrała szybko Cygnusa od Elizabeth, który już zaczął się niecierpliwić.

Jason Howlett

Jason uśmiechnął się:-Przyszli Nam oznajmić, zę pomogli zrobić śniadanie....-podniósł się i ucałował Elizabeth w czoło po czym uściskał Tyberiusa i Howarda. Ten czas uświadomił mu, jak bardzo są Mu potrzebnii jak bardzo mu Ich brakuje na codzień.

-Tato.... możesz już dać spokój...-wymruczał Howard zznad ramion ojca, uwalniajac się i lekko uśmiechając:- DObrze się Wam spało?-spytał ruszajac braiwmi.

Jason pokręcił rozbawiony głowa i obrócił się do Cygnusa:- Widze, ze najmłodszy już tęsknił za mamą....- uśmiechnął się lekko do Scarlett.

Scarlett Howlett

Cygnus wtulił się mocno w matkę i ułożył główkę na jej piersi po czym spojrzał na ojca zaciekawionymi oczyma.
- no to my poczekamy na dole..- odparła Elizabeth wyprowadzając Tyberiusa za ramię

Scarlett spojrzała na Jasona rozbawiona - nie zdarza im się to często więc aż szkoda nie skorzystać..- przyznała kobieta podnosząc się z łóżka

Jason Howlett

Howard ucałował matkę w policzek i posłał rozbawione spojrzenie ojcu wychodzac z sypialni.

Jason wyciągnął dłoń i pogłaskał Cygnusa po główce. Potem spojrzał na Scarlett:- Przyda Ci się urlop, Kochanie...-stwierdził starając się uśmiechnąć. Sam usiadł na krawędzi łóżka i spojrzał w stronę biurka:- Ja też powinienem.... wziąć sobie wolne.
Mimo snu wcale nie czuł się wypoczety. Czekały ich jeszcze pogrzeby, w tym Tsu i dziadka. Rudolph nie był najmilszą osobą na swiecie, ale wobec większości był w porzadku. Jason odwrócił wzrok w stronę okna:- Musimy mieć siły, żeby odpoczywać...-zachęcił Scarlett.

Scarlett Howlett

- wiem..- westchnęła kobieta i przytuliła mocno swoje najmłodsze dziecko - przykro mi Jason..z powodu Twojego ojca..nikt nie przypuszczał, że tak się to skończy..- dodała wpatrując się w męża - chodźmy do dzieci..musimy teraz skupić się na nich

Jason Howlett

Jason odwrócił na moment wzrok. Gdy wrócił spojrzeniem do żony, uśmiechnął się ciepło:- Tak, masz rację.... ZBierzmy się do życia.-ucałował Ją w policzek i ruszył do łazienki.