www.starozytnyhogwart.fora.pl

Bellatriks Lestrange

Wszyscy uwielbiali spędzać w tym miejscu czas. Po środku znajdował się niski stół, na którym zazwyczaj znajdowała się ogromna miska owoców. W okół niego poustawiano kilka puf i porozrzucano poduchy. Dach stanowiły luźno splecione ze sobą szarfy w pastelowych kolorach, które dawały przyjemny cień. Znajdowało się tutaj również kilka wygodnych leżaków i hamaków.

Na jednym z nich rozłożyła się Bellatriks. Jedną nogą odpychała się od drewnianej podłogi, a druga wygodnie spoczywała na materiale. Kobieta leżała z przymkniętymi oczyma co jakiś czas podjadając winogrono.

Rosalie Lestrange

Rosalie w końcu wyszła z salonu. Długo siedziała nieruchomo patrząc w jeden punkt i zastanawiając się, co dalej. Postanowiła, że nic więcej nie jest w stanie zrobić.

-Szukałam cioci.. - powiedziała cicho i dosyć niepewnie. Nie chciała jej się narzucać.

Bellatriks Lestrange

Bellatriks spojrzała na nią spod pół przymkniętych powiek
- w jakim celu ? - spytała posyłając jej przelotny uśmiech - wyciągnęła w jej stronę kiść winogron - usiądź ze mną więc..- wskazała jej jedną z puf stojących obok hamaka

Rosalie Lestrange

-W celu Valeriana... - powiedziała, kiedy już usadowiła się wygodnie na pufie. - On tak jakby.. ze mną zerwał. I już sama nie wiem, czemu. Sophie mu powiedziała, że mnie ogranicza, ale on stwierdził, że.. nie jestem dość dobra dla niego..

Bellatriks Lestrange

Bellatriks uniosła się na łokciach i spojrzała na nią badawczo. Wyglądała na iście rozbawioną
- więc mój syn Cię porzucił..znowu..jeśli użyłaś słów, że Cię ogranicza..na pewno poszło o dzieci..znowu...i wtrąciła się do tego Sophie..znowu...i przychodzisz do mnie..znowu..wybornie..czuję się jak w domu..- westchnęła znów się kładąc. Pobujała się w chwilę w hamaku po czym spojrzała na dziewczynę spod swoich ciężkich powiek - a tupnęłaś chociaż nogą tym razem?

Rosalie Lestrange

-Nigdy nie powiedziałam, że mnie ogranicza. Wręcz przeciwnie. A co do dzieci.. i tak postawię na swoim, a on na razie nie musi o tym wiedzieć. - słowa wylewały się z niej jak lawina. - Nie.. nie zdążyłam. Tak szybko wyszedł, a babcia nie pozwoliła mi za nim pójść.

Bellatriks Lestrange

- ach więc i moja siostra tam była..- westchnęła upijając nieco soku - tyle razy mówiłam Ci byś w takich sprawach nie słuchała nikogo innego niż siebie..ja nigdy nikogo nie słucham..zawsze robię po swojemu i nie obchodzi mnie zdanie innych..sparzysz się to się sparzysz, ale będzie to Twoja decyzja..na tym polega życie..albo się uda..albo nie..jeśli nie..zyskujesz doświadczenie..nie można z niczego rezygnować, ani niczego w życiu odpuszczać..trzeba je przeżyć na 110%..bo drugiej okazji możesz nie dostać..- odparła Lestrange z uśmiechem - a Narcyza tak gada bo tęskni za tym jak była w waszym wieku i na wszystko patrzy przez pryzmat Lucjusza.., a że dzisiaj rano się pokłócili, nie wpływa to na niego korzystnie..- dodała przeciągając się

Rosalie Lestrange

-Czasem myślę, że jestem zbyt młoda, żeby kierować się tylko sobą. Przecież są ludzie mądrzejsi ode mnie, którzy więcej wiedzą o życiu. A ja? Co ja mogę wiedzieć mając siedemnaście lat? - wzruszyła niedbale ramionami. - Wiem, że nie odpuszczę, bo przecież go kocham. I nie liczy się to, że nie wiem, czy on czuje to samo. W końcu jest wampirem, kto ich może zrozumieć..

Bellatriks Lestrange

- Rose..Rose..Rose..- westchnęła Bellatriks spoglądając na nią - a jak poznasz życie lepiej jeśli nie będziesz kierowała się swoimi odczuciami ?..nie mówię, że masz mieć za nic rady rodziców, czy innych bardziej doświadczonych osób..bo czasem na pewno bywały, i bywają one pomocne..ale musisz mieć swój rozum..nawet jeśli boisz się konsekwencji..musisz zacisnąć zęby i robić nie to co trzeba, ale to co Ty chcesz..

Rosalie Lestrange

-Staram się, ale potem.. wszyscy są przeciwko mnie. Tylko słyszę "mówiliśmy Rose", "dlaczego nas nie słuchałaś Rose?", "wiemy co jest dla Ciebie najlepsze". Nie wiem, czy mam dość odwagi by żyć po swojemu. Zwłaszcza teraz, kiedy Valerian odszedł. - cały czas była opanowana i spokojna. Wiedziała, że Bellatriks nie lubi mazgajów i tego się trzymała.

Bellatriks Lestrange

- Rose..przestań gadać głupoty..dobrze wiesz, że Valerian lubi grać..i w taką gierkę zapewne zabawi się z Tobą..nie masz czym się przejmować..- odparła Lestrange podnosząc się z hamaka. Zaczęła się przechadzać po tarasie by rozprostować nogi - ładnie tutaj..- dodała po chwili ciszy

Rosalie Lestrange

-Ale ja nie lubię! Przecież on to robi non stop. I jak mogę być czegokolwiek pewna, skoro przychodzi w dobrym humorze, a kończy się jego odejściem. W ogóle zdaje sobie ciocia sprawę, że nawet mi nigdy nie powiedział, że mnie jakoś bardziej lubi? Rozumiem, że różnimy się jak ogień od wody, ale ja spełniam wszystkie jego zachcianki, a on moje? - po raz pierwszy od przyjścia tutaj w jej głosie znalazły się jakieś emocje.

Bellatriks Lestrange

- no niestety tutaj charakter odziedziczył po mnie...ja nigdy nie miałam zamiaru spełniać zachcianek..chociaż przez pewien dłuższy okres życia było to nieuniknione...Czarny Pan miał ich sporo..- wspomniała patrząc przed siebie - mi też Valerian nigdy nie powiedział, że jakoś bardziej mnie lubi..- dodała rozbawiona

Rosalie Lestrange

-Jesteś jego matką. Poza tym, Wy jesteście tacy sami, a ja? Ja tego potrzebuję. A jedyne co dostaję to mnóstwo ironii i traktowania jak smarkule. - wzruszyła ramionami. - Może i miał rację? Może nie pasuję do niego... Chociaż z drugiej strony, nie ma lepszej.. - uśmiechnęła się do niej z błyskiem w oczach.

Bellatriks Lestrange

- ja jestem zdania, że to właśnie taki mały chochlik jak Ty pasuje do niego idealnie..bardzo go odmładzasz..- odparła rozbawiona Bellatriks - jego oblubienice szaleją z rozpaczy bo rzadko je odwiedza..