www.starozytnyhogwart.fora.pl

Howard Howlett Jr.

- Nie nie nie....- pokrecil glowa z rozbawieniem. Nie byl to czas i miejsce na tlumaczenie takich spraw. I z jakiegos powodu nie chcial jej odstraszyc.
- Czyms odrobine starszym. I nie przemieniam sie co pelnie. Ale to opowiem Ci jak bedzie lepsza okazja.
Usmiehnal sie do dziewczyny kończąc papierosa.

Blair Falcone Howlett

-Przestań, to naprawdę ciekawe. Nie wiedziałam nawet, że takie.. istoty istnieją. Chociaż to jest magia, więc nie powinnam być zaskoczona. Musisz mi kiedyś powiedzieć więcej na ten temat.. - poprosiła z uśmiechem w bardzo ciemnych, niemal czarnych oczach.

Howard Howlett Jr.

Howard uprzejmie skinal jej glowa:- Jesli nie znudzi Cie gadanie o starpzytnych zwierzetach...- puscil jej oczko smiejac sie. Dopil sok i przez chwile spogladali na siebie w milczeniu

Blair Falcone Howlett

-Na pewno nie. Zakładam, że to będzie bardzo ciekawe.. - odpowiedziała z zainteresowaniem w głosie. Kiedy cisza się przedłużyła, spuściła wzrok i zapatrzyła się na swoje dłonie.

Howard Howlett Jr.

Howard sprobowal rozluznic niezreczna cisze :- Hej, to ze jestem Wilkiem nie znaczy, ze gryze...- zasmial sie krotko.:- To oiedy moge wpasc na wyklad?- zaproponowal z zainteresowaniem

Blair Falcone Howlett

-Wiem.. To znaczy, tak myślę, że nie gryziesz.. - odparła, zerkając jednocześnie na zegarek. - Kiedy tylko masz ochotę. W Hogwarcie jestem praktycznie cały czas.

Howard Howlett Jr.

- Ale nie bede przeszkadzal w srodku lekcji...- zapewnil howard szybko.
- Jak bedziesz miala wolna chwile. Wtedy mozesz opowiedziec mi troche wiecej. Na pewno bede sluchal z uwaga- zapewnił usmiehajac sie lekko

Blair Falcone Howlett

-Lekcje mam przed południem, więc po obiedzie jestem już wolna. Wtedy możesz przyjść.. - oznajmiła z uśmiechem.

Howard Howlett Jr.

Howard pokiwal glowa:- Wiec z przyjeknoscia sie przejde posluchac. O.... wilgotku amazonskim, tak?- spytal dla pewnosci.- Wiesz.... klopoty z pamiecia...

Blair Falcone Howlett

-Postaram się do tego czasu znaleźć coś na Twoją sklerozę... - zażartowała, a jej oczy zabłysły radością. - I wtedy opowiesz mi więcej o byciu wilkiem.

Howard Howlett Jr.

Howard odczuł zadowolenie, widząc jej radośc. Wydawała się taka.... ciepła. Stonowana, ale ciepła. Sam się wyszczerzył:- Nie mam sklerozy, nie przesadzaj...-odstawił szklankę na bok:- Więc myślę, zę zobaczymy się niedługo w Hogwarcie, Blair.

Anastazja Malfoy

- mam nadzieję, że się beze mnie nie nudziliście..- przerwała im Anastazja z czarującym uśmiechem. Wytypowała to miejsce jako pierwsze i trafiła. Usiadła na krześle między Howardem i Blair - zakupy zrobione, część wysłana do domu, a część do Twojej pracowni tak jak chciałaś..zaznaczyłaś sobie na kartce..- dodała widząc zszokowaną minę koleżanki po czym przeniosła wzrok na Howarda - uważaj..Twoja babcia ma uszy i oczy do o koła głowy, na pewno nie byłaby zadowolona, gdyby dowiedziała się, jak o niej mówisz..- westchnęła pół żartem pół serio i posłała uroczy uśmiech gdy kelner przyniósł jej latte z amaretto.

Blair Falcone Howlett

-Oo! Dziękuję.. - uśmiechnęła się do Anastazji. Wizja zakupów nie była najprzyjemniejsza. Właściwie najchętniej już by się przeniosła do Hogwartu. W czasie wakacji, część spędziła w zamku, a część u rodziców. - Chłopcy nic nie zbroili? Oni zazwyczaj nie potrzebują dużo czasu na psoty.

Howard Howlett Jr.

-Nawet jeśli, to Anastazja to Malfoyówna. Ma swoje za uszami...-powiedział zartobliwie Howard. Potem wstał, spoglądając na obie kobiety:- To ja pójdę zapłacić...-powiedział.

Anastazja Malfoy

- nie kłopocz się, już zapłaciłam..- odparła Anastazja i puściła chłopakowi oczko - a może dołączył byś do naszej kadry pedagogicznej ? - zaproponowała żartobliwie. Ostatnio właściwie zastanawiała się nad tym i doszła do wniosku, że Howard mógłby spróbować swoich sił w szkole - rozmawiałam z Twoją mamą..mówiła, że wiele nauczyłeś Tyberiusa..może mógłbyś nauczyć też innych ? - przechyliła lekko głowę - przemyśl to w każdym razie..- dodała już poważnie po czym uśmiechnęła się do koleżanki - cóż, parę wybryków było, ale wszystkie zastały opanowane, chociaż chłopcy i tak mają szlaban..ale co było to było..dajmy im żyć..chłopcy to chłopcy, muszą broić..- westchnęła wzruszając ramionami, po czym upiła kawy