www.starozytnyhogwart.fora.pl

Liliana Malfoy

Dochodziła godzina pierwsza po południu. Upał stawał się naprawdę nieznośny, nawet na jak na zazwyczaj mglisty Londyn. Liliana nie mogła już dłużej odkładać pewnych spraw, które w świetle ostatnich wydarzeń jeszcze przybrały na wadze. Przy okazji zrobiła kilka niezbędnych zakupów, które teraz niezmiernie jej ciążyły. Takie są skutki wcześniejszego odesłania służącej do domu. Miała na sobie zwiewną, aczkolwiek nadal elegancką sukienkę do kolan, w ręcznie malowane kwiaty. Nie mogła zrezygnować z pasującego kolorem sweterka, który skutecznie maskował jej znów widoczny Mroczny Znak. Nie potrafiła sobie odmówić obcasów, a przynajmniej sandałków na koturnie. Zatrzymała się przy jednej z licznych kawiarni znajdującej się na tejże ulicy. Czekała ją jeszcze wyprawa na ulicę Śmiertelnego Nokturnu, jednak wolała odłożyć to na nieco później. Zajęła miejsce w ogródku przed kawiarnią, przezornie szukając miejsca w cieniu. Kelnerka bardzo szybko przyniosła jej zamówioną kawę, którą zaczęła powoli pić. Nie spodziewała się ujrzeć nikogo znajomego.

Victor Howlett

-Piekna, młoda Ślizgonka... i nosi zakupy.....-odezwał sie głos za Nią.
Stał tam młody mężczyzna w fioletowej koszuli, czarnych spodniach i marynarce. Włosy targane były podmuchami wiatru, a oczy spoglądały na Nia z nuta ciepła i serdeczności. Stał przed Nia Victor Howlett, chociaż jego wyraz twarzy wyrażał nieco więcej wyrachowania, niz kiedyś. Vic zerknął na zegarek"Gdzie jesteś, Tsu?", po czym zwrócił oczy na Lilianę:- Widze, że nie starzejesz się z wiekiem. Jesteś wciaz piekna.

Tsu Black

-To silna kobieta... potrafi sobie radzić. -dopowiedział niedługo po nim kolejny męski głos. Tym razem nie był to tak elegancki widok. Mężczyzna w odległości około dwóch metrów od nich stał obrany w spodnie długości za kolano z postrzępionymi nogawkami, czarnych przybrudzonych trampach, czerwonej koszulce bez rękawów z wymownym napisem "Punx not Dead" i ciemnych okularach. Podszedł bliżej nich z niezłomnym uśmiechem.
~Ile to już cholera czasu minęło? -zapytał sam siebie w myślach.

Liliana Malfoy

Liliana natychmiast odwróciła głowę w kierunku, z którego dobiegał głos. Zmarszczyła lekko czoło i zlustrowała go od góry do dołu.
-Kogo moje oczy widzą? Victor Howlett w całej okazałości.-Na jej twarzy pojawił się uśmiech.-Mówisz tak, jakbym miała czterdzieści lat co najmniej.
Wskazała mu dłonią miejsce naprzeciw siebie. Tsu nie poznała tak szybko. Właściwie wcale go nie poznała. Ostatni raz widzieli się, jak jeszcze uczyła w Hogwarcie, całe wieki temu. Przechyliła lekko głowę i spojrzała na niego pytająco.-Nie wydaje mi się, żebyśmy mieli przyjemność się poznać..

Victor Howlett

Victor uśmiechnał się czarująco, jak za starych lat:- Poznasz GO, poczekaj.... nie chce psuć mu zabawy....-puścił oko do Tsu. Oni osytatnie miesiące, lata przebywali ćwicząc. Przyzwyczaił sie do nowego wyglądu. Natomiast otaksował Lilianę spojrzeniem, w którym czaiła się troska.:- Ciekawe, czy zgadniesz, moja droga?

Tsu Black

Przechylił głowę i pokręcił głową. -Nie będę się sprzeczać. Niechaj nasza pann... pani zgaduje. -od razu poprawił się stając prosto i przeciągając się. Był zmęczony podróżowaniem, treningami, wieczną dietą... Tęsknił już powoli do starych czasów. ~Kiedy Ness... -pokręcił odganiając od siebie tą myśl. ~Skup się. -zganił sam siebie.

Liliana Malfoy

-Hmm..-Liliana przez dość długą chwilę wpatrywała się w niego.-Nie lubię zgadywanek, ale spróbujmy. Głos wydaje mi się bardzo znajomy, jednak..no nie wiem? Usiądź.-Zaproponowała, tak samo jak Victorowi. Potem spojrzała na zegarek, by sprawdzić, ile jej jeszcze czasu zostało.-Po głowie chodzi mi tylko jedna osoba, ale prawdopodobnie się mylę, nieprawdaż Panie Black?-Na jej twarzy pojawił się uroczy uśmiech.

Tsu Black

Usiadł spokojnie podśmiewając się z niej delikatnie.
~Za tym też tęskniłem. Szkoda, że to mogą być ostatnie chwile w których możemy sobie na to pozwolić. -pomyślał nie zmieniając nawet na sekundę wyrazu twarzy. Kobieta oczywiście rozgryzła ich niewielką gierkę.
-Po co te oficjalne tytuły Lilianno? -zdjął okulary co jedynie mogło ją utwierdzić w jej przekonaniu. -A nie wiem kto tam Ci jeszcze chodzi po tej głowie. Przez te wszystkie lata które Cię znam było ich wielu. -nie mógł powstrzymać się od uszczypliwego komentarza wobec niej. W sumie zastanowił się czy będzie tu ich więcej.

Liliana Malfoy

-Daruj sobie.-Roześmiała się cicho.-Nie pamiętam, kiedy ostatni raz się widzieliśmy. Chyba nie byłabym Cię w stanie w poznać na ulicy. Ale styl bardzo mi się podoba.-Puściła do niego oczko. Mało było osób na tym świecie w towarzystwie których czułaby się tak dobrze.

Bellatriks Lestrange

Tego samego dnia Bellatriks razem z Vivianne wybrały się na spacer. Kobieta już dawno zabrała córkę z Hogwartu, nie chcąc by była narażona na kilka czynników. Wolała ją mieć przy sobie. Czarny Pan znów wyjechał dlatego postanowiła poświęcić czas córce. Miała na sobie ciemnozieloną, zwiewną sukienkę do kolan, szpilki w tym samym kolorze i czarny żakiet. Oczywiście tkaniny były tak zaczarowane by chłodzić skórę. Włosy upięła w kok, ostatnio rzadko nosiła rozpuszczone. Po czasie stwierdziła, że kobieta w jej wieku powinna być bardziej wysublimowana. Nie zdążyła nawet zareagować, kiedy Vivianne rozpoznała Victora i od razu do niego podbiegła. Zarzuciła mu ręce na szyje i mocno się przytuliła, posłała uśmiech Lilianie i zaciekawiona popatrzyła na Tsu.

- Viv..śpieszymy się..innym razem sobie pogawędzicie..- westchnęła opanowanym głosem Bellatriks po czym utkwiła ganiące spojrzenie w Lilianie

Victor Howlett

Victor przyjrzał się Tsu:- Tak, On potrafi się wtopić...-dodał nieco zjadliwie. Po czym zaskoczony uściskiem złapał Vivianne i przytulił mocno.:- Viv! Wyrosłaś!-zaczał sie głosno śmiać i ucałował kuzynkę w czoło.:- Jak sie masz?

Kątem oka zerknął w stronę Bellatriks. Obrócił do niej głowe i dodał:- Dzień Dobry.- po czym zwrócił Ja z powrotem na Vivianne:- Mów, co u Ciebie

Tsu Black

Przytaknął zgadzając się najpierw z nią a potem z nim.
-Teraz nie warto być rozpoznawalnym. -powiedział przybierając poważną minę i spoglądając na swoje przedramię. Widniały na nim runy ochronne, które dla nieznającego się na rzeczy wyglądały jak zwykły tatuaż.
-To jaki jest pow... -nie zdążył dokończyć pytania przez pojawienie się dziewczynki która rzuciła się w objęcia jego przyjaciela. Ta scena go rozczuliła lecz z drugiej strony...
~Na mnie nikt nie czeka. Nikt nie przywita mnie z otwartymi ramionami. -pomyślał przygnębiająco, lecz szybko odgonił od siebie i tą myśl.
~Im mniej masz teraz do stracenia tym lepiej. -dodał sobie szybko aby się uspokoić. Vic zwrócił się też do innej osoby więc Tsu podążył za jego wzrokiem. Kiedy ujrzał Bellatrix miał mieszane uczucia. Nie wątpił, że znów spiskuje z Czarnym Panem, to już nie raz udowadniała, lecz nie potrafił też wyzbyć się pozytywnych uczuć które łączyły go z krewną. Może bywało ciężko lecz rodzina to rodzina. Nic jednak nie powiedział, uśmiechnął się jedynie wyzywająco unosząc brew.

Bellatriks Lestrange

- u mnie dobrze..tylko mama zabrała mnie ze szkoły..- odparła siadając obok Victora - no i tęsknie za tatą..- westchnęła w końcu - i Belli nigdzie nie ma..i Jasona..

- Vivianne...- Bellatriks stanęła za córką

- jeszcze chwila..proszę.. - posłała mamie jedno ze swoich pokazowych maślanych spojrzeń, a ponieważ Lestrange miała do swojej córki słabość po prostu odwróciła się i usiadła przy stoliku obok. Zamówiła kawę i wyciągnęła z torebki jakieś papiery. Co przyjdzie jej po tym, że zrobi scenę swojej córce. To mogą być jej ostatnie spokojne tygodnie a może nawet dni. Sama tęskniła za Jamesem, ale zostawił ją bez słowa więc co miała robić. Zapaliła papierosa i wbiła zaciekawione spojrzenie w Tsu.

Tsu Black

Odwrócił wzrok ku Liliannie nadal uśmiechając się.
-Aż tak się zmieniłem od naszego ostatniego spotkania? -zapytał nie zważając na pozostałą trójkę. -Bo ty właściwie w ogóle się nie zmieniłaś. Niestety nie każdemu czas służy. -w tym momencie wymownie spojrzał na Bellatrix nie potrafiąc powstrzymać się od złośliwego komentarza posyłanego w stronę ciotki. Specjalnie nie zniżył głosu tak aby go usłyszała. Nie dbał czy go rozpozna czy nie. Natomiast miał nadzieje, że to nie wpłynie na ich... Właściwie nie wiedział jeszcze po co został tutaj wezwany, musiał czekać, a tego nie lubił.

Liliana Malfoy

Liliana uśmiechnęła się na przywitanie do Bellatriks. A potem całkowicie skupiła na Tsu.
-Może nie fizycznie.-Wzruszyła lekko ramionami, z beztroską, która nie była szczera.-Wydoroslales. Opowiadaj, jak Ci się żyje. Co robiles?