www.starozytnyhogwart.fora.pl

Rosalie Lestrange

-Mi również jest bardzo miło - Rosalie uścisnęła lekko Annę, potem Victora, Marcusa i całą resztę. Dobrze, że jako wampir nie czuła zmęczenia, bo od tych ciągłych uśmiechów, i wcale nie wymuszonych, mogłaby rozboleć ją twarz. Rose bardzo lubiła się uśmiechać, a dziś miała do tego najlepszy powód. Przez dłuższą chwilę patrzyła na Howarda. Zastanawiała się, czy przeczytał list od niej. W końcu zreflektowała się i uśmiechnęła do nich.

-Piękna suknia Blair.. - uśmiechnęła się do niej znacząco. Suknia w intensywnym kolorze idealnie pasowała do ciemnej karnacji pani Howlett.

-Dziękuję bardzo, nam też jest bardzo miło. I w imieniu swoim i męża, chciałabym złożyć Wam najserdeczniejsze życzenia - uśmiechnęła się do Rose, a na Valeriana spojrzała dość nieśmiało.

Howard Howlett Jr.

Howard szukal zlosliwosci gotowych do pdbicia ale przysiagl Blair. Obiecal jej.
- Dlatego wlasnie tam budujemy swoja posiadlosc.- wykrzywil usta w uśmiechu, rpzszerzajac blizne biegnaca przy szyi. Lata spedzne z Laxusem byky katorznicze. Tym bardziej towarzystwo Blair uspokajalo go. Spojrzal tylko lrptko na Rose i powiedzial oficjaknym tonem:- Zycze wam szczęścia.

Valerian Lestrange

- z pewnością je znajdziemy..- odparł Valerian i chwycił Rosalie za ramię po czym przysunął ją do siebie delikatnym ruchem - czas przenieść się do pałacu..matka czeka..i Twoi rodzice...

- prawdę mówiąc jestem zszokowana, obecnością Armanda na weselu..- zagadnęła Valeriana Anna

- nie Ty jedna..- westchnął wampir prowadząc Rose do wyjścia powolnym krokiem - ale musimy ponosić konsekwencje swoich czynów..sami wykopaliśmy go spod ziemi nie potrafiąc utrzymać naszego gatunku w względnym spokoju..a za nim wyszła cała rada i teraz będziemy z nimi pić..herbatki..- odparł Annie

- wydają się mili...

- oo tak..dzieci też wydają się miłe..na pierwszy rzut oka..

Anna słysząc jego słowa zaśmiała się i wyszła za mężem

Rosalie Lestrange

Rosalie wsunęła dłoń pod ramię Valeriania i poszła za nimi przysłuchując się rozmowie. Mimo dwóch lat jako wampir, dopiero poznawała ten świat i musiała się wiele nauczyć. Roześmiała się, słysząc słowa męża.
-Nie jest chyba aż taki zły. Ma słabość, albo coś w tym stylu, do Twojej siostry - zauważyła, kiedy wyszli z katedry.

Blair westchnęła cicho. Spodziewała się gorszego zachowania Howarda. To jego uprzedzenie męczyło ją. - Chodźmy.. - oznajmiła, kiedy wszyscy skierowali się do wyjścia.