www.starozytnyhogwart.fora.pl

Rosalie Lestrange

-Żebyś nie przestawał - wyszeptała zachrypniętym głosem. Zacisnęła paznokcie na drewnie, pozostawiając w nim głębokie bruzdy. Kilka łez przyjemności spłynęło jej po policzku. Przez jej ciało przeszedł przyjemny dreszcz i aż cała zadrżała. - Żebyś mo.. o taaak - jęknęła z rozkoszą, gdy jego ruchy przybrały na szybkości. Spełnił jej prośbę szybciej niż ją zwerbalizowała.

Valerian Lestrange

Valerian zaśmiał się słysząc jej reakcję po czym rzucił ją na łóżko tak jak poprzednio na brzuch, rozszerzył jej nogi do granic możliwości po czym widząc po jej reakcjach, że zbliża się do końca wbił się w nią powolnym ruchem, do samego końca. Wykonał kilka takich pchnięć drażniąc się z nią, po czym jego ruchy znów przybrały na sile. Widząc, że jego żona jest już u granic możliwości puścił jej nogi by mogła się wić w rozkoszy, nie przerywał jednak stosunku, nawet gdy nie mogła już wytrzymać i usiłowała się do niego obrócić. Nie zamierzał jej teraz odpuszczać tak szybko, chciał ją wykończyć tak by do końca życia pamiętała tą noc.

Rosalie Lestrange

Po jej ciele znów przebiegł przyjemny dreszcz. Nie ważne jak bardzo lubiła kiedy kochali się powoli, takie doznania sprawiały jej jednak kilkakrotnie większą przyjemność. Wtuliła twarz w poduszkę, która tłumiła nieco kolejne, coraz głośniejsze i boleśniejsze jęki. Dłonie poruszały się bezwiednie po prześcieradle, to je ściskając, to znów puszczając. W pewnym momencie błagała go by przestał, chwilę później znów błagała, żeby pod żadnym pozorem nie przeszkadzał. Bez problemu mógł zobaczyć, jak co kilka sekund jej ciałem wstrząsają dreszcze.

Valerian Lestrange

Mężczyzna praktycznie przygwoździł ją do materaca by nie uciekała. Bawiło go to niezdecydowanie. Była doprawdy rozkoszna. Przymknął oczy z rozkoszy, oj tak Rose potrafiła mu dać to czego potrzebował, była filigranową, dziką istotą, którą wprost ubóstwiał. Czując, że za chwilę nadejdzie i jego kolej na chwile spełnienia przyśpieszył maksymalnie po to by kilkadziesiąt sekund później dojść w niej. Podniósł się nieco i mimo szczytowania nie wyszedł z niej. Jego pchnięcia znów stały się nieco wolniejsze i bardziej dokładne.

Rosalie Lestrange

Uwielbiała jego dominację. Już samo to niesamowicie ją nakręcało, nie mówiąc o całej reszcie. Praktycznie nie miała już sił, żeby w jakikolwiek sposób się poruszać. Moment ich szczytowania zbiegł się w tej samej chwili. Zresztą Rose miała wrażenie, że to nie pierwszy jej orgazm tego wieczoru. Z jej piersi wydobył się jęk prawdziwej rozkoszy, a plecy samoczynnie wygięły się do tyłu. Po chwili opadła bez siły na poduszki, by znów zadrżeć pod wpływem znacznie delikatniejszych ruchów męża.

Valerian Lestrange

Valerian uśmiechnął się i dopiero po chwili wyszedł z niej powoli po czym ułożył się obok. Dłonią gładził jej plecy tylko po to by po chwili zjechać na pośladki, a po chwili włożyć dwa palce do jej rozpalonego wnętrza
- to jeszcze nie koniec, kochanie...- mruknął jej do ucha i włożył palce nieco głębiej.

Rosalie Lestrange

Rosalie z wdzięcznością przyjęła ten moment odpoczynku. Mimo wampiryzmu odczuwała zmęczenie po wspólnym kochaniu się. Z błogim uśmiechem przyjmowała powolne pieszczoty Valeriana, które skutecznie rozluźniało jej napięte mięśnie. W pewnym momencie zesztywniała i spojrzała na męża z lekkim zaskoczeniem. Szybko jednak na powrót się rozluźniła, wzdychając cicho przy tym. - Zamęczysz mnie - wymruczała, jednak w jej głosie słychać było pragnienie jeszcze większej dawki przyjemności.

Valerian Lestrange

- właśnie taki mam plan...- mruknął i zaczął poruszać szybciej palcami w jej wnętrzu. Kciukiem natomiast pieścił łechtaczkę. jej jęki były zduszane przez pocałunki, które składał na jej ustach - masz jakieś specjalnie życzenia..- spytał po chwili obserwując jak Rose przymyka oczy i znów zaciska dłoń na prześcieradle

Rosalie Lestrange

-W tej chwili? Jestem w niebie kochanie.. - wyszeptała, patrząc mu głęboko w oczy. Nigdy wcześniej nie czuła tak ogromnego, wręcz paraliżującego szczęścia. Potem znów zamknęła oczy, odchylając przy tym głowę do tyłu.

Valerian Lestrange

- bardzo cieszy mnie ta odpowiedź..- odparł po czym posadził ją na sobie okrakiem, wchodząc w nią przy okazji po raz kolejny - ja mam jeszcze dzisiaj bardzo dużo energii...- zakomunikował pozwalając by nadawał tempo

Rosalie Lestrange

Ruchy Rosalie tym razem już od początku były szybsze i mocniejsze. Wiedziała, że jej mąż preferuje taki styl kochania, więc tym razem chciała mu dać to, co on lubi najbardziej. - To dobrze, bo ja też.. - wyszeptała mu do ucha, przygryzając przy tym jego płatek.

Valerian Lestrange

- zobaczymy jak dużo..- mruknął i ułożył dłonie na jej udach - z drugiej strony nie chciał bym Cię wyczerpać..nie wiem na jak długo starczysz...- westchnął rozbawiony

Rosalie Lestrange

-Bardzo zabawne - syknęła, ukazując kły. Świetnie czuła się w swojej wampirzej roli i często ze swych atutów korzystała. Jako cały czas młody wampir, miała znacznie więcej siły od tych starszych stażem. Poza tym, nieustanny głód krwi też wpływał na jej siłę. Dobrze, że ostatnio zaczął maleć. Oczy jej zabłysły. Tym razem to ona unieruchomiła dłonie męża. Wprawdzie była słabsza od niego, ale przy dobrej woli mógłby pozwolić jej na odrobinę dominacji. jej ruchy stały się szybkie i mocne, prawie bolesne nie tylko dla niej, ale też dla niego. Nachyliła się nad nim i przejechała językiem po szyi. - Czy teraz może moja kolej? - wyszeptała mu do ucha. Nigdy nie próbowała jego krwi i miała na to niebywałą ochotę.

Valerian Lestrange

Mężczyzna zaśmiał się, podniósł do pozycji siedzącej i z powrotem rzucił na łóżko, znów znajdując się nad nią, teraz to on kontrolował pchnięcia, nie dając przy tym Rose, ani chwili wytchnienia
- jeśli kiedyś Ci się uda...to spróbujesz...- odparł przewrotnie, a za nim zdążyła powiedzieć cokolwiek zamknął jej usta niemalże brutalnym pocałunkiem. - albo jeśli będziesz grzeczna to Ci pozwolę..- dodał po chwili i uśmiechnął się widząc jej naburmuszoną minę. Wszedł w nią wtedy mocniej i przechylił głowę, obserwując jak zmienia się jej mimika

Rosalie Lestrange

Rosalie westchnęła z nieukrywanym smutkiem. Valerian najwyraźniej nawet dzisiaj nie miał ochoty pozwolić jej na odrobinę dominacji.
-Będę się starać - powiedziała i szybko po tym zapomniała o swoim chwilowym obrażeniem się na męża. jej jęk został zduszony przez namiętny pocałunek. Rozszerzyła mocniej nogi i zacisnęła mięśnie. To była najprzyjemniejsza noc jej życia. Wbiła paznokcie w jego ramiona pod wpływem coraz boleśniejszych pchnięć.