www.starozytnyhogwart.fora.pl

Liliana Malfoy

Rosalie w ciągu sekundy zapomniała o problemach matki, a na jej ustach pojawił się ogromny uśmiech. Zerknęła znacząco na ogromny zegar, zręcznie wkomponowany w wystrój sali. - Czas najwyższy mój mężu - podniosła się z krzesła i wsunęła dłoń pod ramię Valeriana. Nathaniel spojrzał znacząco na brata i poruszył zabawnie brwiami.

Valerian Lestrange

Młoda para pożegnała się z gośćmi. Próbowano wytrącić Valeriana i Rose zbereźnymi komentarzami. O ile w pewnym stopniu Pannę Młodą dało się zawstydzić, Valerian jak zwykle odbijał każdy komentarz powodując, że Rose była jeszcze bardziej zażenowana.

Sophie odprowadziła siostrę wzrokiem do momentu, aż ta zniknęła jej oczu
- mam nadzieję, że jutro zda mi szczegółową relację...znaczy...ogólną..- poprawiła się szybko widząc minę rozbawionego Nate'a - a pro po...gdzie mój małżonek ? - spytała i rozejrzała się w poszukiwaniu Toma

Valerian Lestrange

_________________________________________

Obchody ostatniego dnia roku rozpoczęły się dla wampirów przedstawieniem w jednym z weneckich teatrów. Około godziny 22 wszyscy zebrali się w sali balowej na bankiecie. Armand widziany był tylko przez chwilę, ale po kilkunastu minutach opuścił bal ze swoją świtą. Wcześniej wręczył jednak Rose mały upominek. Dotarła już do niego wiadomość o tym, że Rosalie spodziewa się dziecka.

- i jak kochanie ? - spytał Lestrange wręczając żonie kielich z krwią - o czym myślisz ?

Rosalie Lestrange

Rosalie oczarowana była przepychem dzisiejszego balu. Miała na sobie wspaniałą, balową suknię na grubych ramiączkach w kolorze bardzo ciemnego, niemalże wpadającego w czerń granatu. Długie rękawiczki w tym samym odcieniu oraz piękna diamentowa kolia dopełniały całego stroju. Na twarzy miała delikatną maskę, bowiem wenecjanie przy każdej możliwej okazji urządzali bale maskowe, a sylwester wspaniale się do takiej okazji wpasowywał. Bardzo serdecznie podziękowała Armandowi za prezent, a kiedy tylko opuścił salę, zaczęła go odpakowywać.

-Mam wrażenie, że dziwnie się na mnie patrzą - wyznała szeptem, upijając kilka łyków krwi. Odkąd zaszła w ciąże, miała problemy z nasyceniem swojego pragnienia, co wprawiało ją w lekką konsternację. - Niemniej bardzo lubię to miejsce i bal też niczego sobie.

Valerian Lestrange

- patrzą się na Ciebie...bo jesteś w ciąży..narodziny nowego wampira szczególnie w wyższych kręgach to nie lada sensacja...po za tym zastanawiają się czy urodzisz syna czy córkę...lubię też poplotkować...ja bym się nimi nie przejmował...- odparł delikatnie dotykając jej policzka - może za jakiś czas dołączymy do reszty rodziny ?..nie zrozum mnie źle, uwielbiam takie bale..dobrze o tym wiesz...ale czuję, że chciałabyś sylwestra spędzić w otoczeniu najbliższych..mam rację ? - nie doczekał się jej odpowiedzi bo podszedł do nich jeden z wampirów

- Valerianie...czemu nie pokazujesz swojej partnerki częściej ?..była by gwiazdą niejednego balu...

- właśnie dlatego Klaus...- odparł Lestrange - może być tylko moją gwiazdą...nie lubię się nią dzielić...

- to zrozumiałe...może wybierzecie się później na małą kolacyjkę do naszego gniazda ? - zaproponował

Valerian uśmiechnął się pod nosem i spojrzał na żonę pytająco.

Rosalie Lestrange

-Wieści szybko się rozchodzą, w końcu nic jeszcze po mnie nie widać - westchnęła cicho. Nie lubiła być w centrum zainteresowania. A raczej nie lubiła być przez tak długi czas. Odkąd wyszła za mąż za Valeriana, miała wrażenie, że nie spuszczają jej z oczu. Natomiast odkąd zaszła w ciąże, już zupełnie nie spuszczali jej z oczu. Gdziekolwiek by nie szła, towarzyszyło jej kilka wampirów, których zadaniem było zapewnienie jej bezpieczeństwa.

-Dziś? Czemu nie? Chyba nikt nie uschnie z tęsknoty za nami, prawda? - spojrzała na męża.

Valerian Lestrange

- innym razem...- zadecydował Valerian - ale dziękujemy za zaproszenie...chodź Rosalie..- objął żonę ramieniem po czym odciągnął powolnym krokiem prawie na drugi koniec sali - musisz uważniej dobierać sobie znajomych skarbie...chcę byś była niezależna tak jak mówiłaś...i miała własnych wampirzych znajomych..ale do tego potrzebna jest ostrożność...

Rosalie Lestrange

-Nie mogę przywyknąć do tego, że wampiry przede wszystkim nastawione są z korzyścią dla siebie i wcale nie są takie dobre, jak.. próbują pokazać, że są. Taki mój ludzki odruch.. - westchnęła cicho. Cały czas musiała pamiętać, że tym światkiem rządzą głównie intrygi. - Suniv do nas nie dołączy? Już nie pamiętam, gdzie kto miał być. Zwykle sylwestra spędzaliśmy razem..

Valerian Lestrange

- Suniv uciekła stąd przed paroma minutami, gdzieś jeszcze kręci się tu Vlad...- wyjaśnił - aż dziwne, że umknęło to Twojej uwadze..- westchnął rozbawiony - szczerze mówiąc nie mam ochoty oglądać tych wszystkich wgapiających się ślep, więc najchętniej zakończył bym naszego sylwestra w de Wolf..

Rosalie Lestrange

-Ostatnimi czasy jestem dość.. rozkojarzona - westchnęła, opróżniając swój kielich i sięgając po następny. Znudzonym spojrzeniem powiodła po śmietance towarzyskiej wampirzego światka. - To co? Zmywamy się stąd? - jej oczy rozbłysły wesoło.

Valerian Lestrange

- oczywiście..- skinął głową z uśmiechem po czym poprowadził ją do drzwi - moment...znowu Lora gdzieś...sie zagubiła...- ledwo skończył zdanie, a zlokalizował ją u boku Vlada - co raz bardziej zaczyna mnie to denerwować...- rzucił nie spuszczając z niej spojrzenia. Kobieta widocznie musiała usłyszeć w swojej głowie jego głos bo szybko odwróciła się w kierunku swojego Pana. Pożegnała się z Vladem i szybko znalazła się przy Valerianie - później o tym porozmawiamy..- westchnął wampir po czym wyszedł z sali