www.starozytnyhogwart.fora.pl

Gość

- Podziękuję jej w odpowiednim czasie. - również się zaśmiała. - I tak jestem zaskoczona Twoją postawą. Myślałam, że będziesz udawał, że mnie nie znasz. W końcu nie zachowałam się fair. - powiedziała po chwili. - A co u Ciebie? Na pewno dużo się u Ciebie pozmieniało. - Przez ułamek sekundy żałowała, że zadała to pytanie, ale potem zmieniła zdanie. Chciała to wiedzieć i już. Nie miała zamiaru zmieniać coś w jego życiu swoim powrotem, więc chciała chociaż wiedzieć, czego nie zmieni.

Tsu Black

Zastanowił się. -Właściwie niewiele. Jak odeszłaś byłem załamany acz Suniv wyprowadziła mnie szybko z tego stanu. Poznałem bliżej moją rodzinę, przez Nessi, z którą też właściwie mam coraz lepsze relacje. -powiedział spokojnie poprawiając lewą rękawice. -A u Ciebie?

Gość

- No to świetnie. - uśmiechnęła się. Cieszyła się, że chłopak poukładał swoje sprawy.
- U mnie właściwie nic się nie zmieniło. - przyznała szczerze. - Może oprócz tego, że spadłam z miotły i miałam złamaną rękę i dwa żebra. - wyszczerzyła zęby w uśmiechu.

Tsu Black

Opuścił głowę, zakrył dłonią oczy i zaśmiał się. -Moja nauka latania na miotle nie wiele zdziałała? -zapytał podnosząc wzrok z uśmiechem.

Gość

- O tak, na wiele. - powiedziała śmiejąc się. - Po prostu trafiłam na bardzo narowistą miotłę. - dodała. - Pomyśl. że gdybyś mnie tak doskonale nie wyszkolił, to mogłoby się to gorzej skończyć. - mrugnęła do niego.

Tsu Black

Przekrzywił lekko głowę. -Może słusznie. -zaśmiał się. -A od tamtego czasu ćwiczyłaś coś? -zapytał chociaż nie liczył na odpowiedź. -Zamierzasz jeszcze urwać się nagle, bez ostrzeżenia do... domu jak mniemam.

Gość

- Nie, jak na razie jeszcze się nie odważyłam. - uśmiechnęła się. - Nie, nigdzie już nie wyjeżdżam. Prędzej skoczę z Wieży Widokowej.

Tsu Black

-Chce być przy tym. -zaśmiał się. Miał dziwne poczucie humoru. -Latanie pochodzi jak melodia... z serca. -odparł.

Gość

- Oczywiście. Będziesz pierwszą osoba, którą poinformuję o tym zamiarze. - zaśmiała się. - Tylko, że podczas latanie zastanawiam się tylko nad tym, jak długo się utrzymam na miotle. - pokręciła głową z politowaniem dla samej siebie. Miała rzadko spotykany dystans do swojej osoby.

Tsu Black

-I na tym polega Twój błąd. Niby wyda Ci się to dziwne acz... miotła wyczuje Twoja niepewność, radość czy złość, także smutek i inne uczucia. -mówił spokojnie. -Wystarczy mieć odwagę i pewność że się uda.

Gość

- Gdy to mówisz, brzmi łatwo. Gorzej w praktyce. - przyznała obejmując się rękoma. Powoli robiło się zimno.

Tsu Black

-Traktuj miotłę jak gitarę. -odparł. -Posługujesz się nią lepiej, nawet niż ja...

Gość

Uśmiechnęła się skromnie.
- Dzięki, miło mi to słyszeć. Spróbuję, może mi się uda.

Tsu Black

-Co Cie nie zabije to Cię wzmocni. A w tym przypadku najwyżej połamie. -odparł. -Zmywamy się stąd czy będziemy tu tak stali?

Gość

- Zdecydowanie się zmywamy. Co proponujesz?