www.starozytnyhogwart.fora.pl

Eliza Mullet

-Czemu ciągle ktoś o nim wspomina?
Warknęła i popatrzyła się na niego swoimi już o wiele ciemniejszymi oczami i znalazła się tuż przed nim nie wiadomo kiedy.Podniosła nieco głowę by mogła patrzeć mu się w oczy
-A teraz opowiesz mi o wszystkim...czemu musiałeś mieszkać u Sunivy i co Ci się stało po pojedynku?

Tsu Black

Spojrzał na nią bez krzty strachu. -Nie wiem co próbujesz osiągnąć tym zachowaniem. -odparł. -Usiądź sobie, to może podzielę się z Tobą tym co chciałabyś wiedzieć.

Eliza Mullet

-A co stać tak nie mogę?
Zmarszczyła swoje brwi i odsunęła się o dwa kroki to tyłu.Ostatnio była zbyt...drażliwa,ale nie miała zamiaru z nikim o tym rozmawiać,toteż starała się mimo wszystko jakoś poskromić swoje dziwne zachowanie.Podrapała się po głowie i już pewniej popatrzyła się na niego
-Mów.

Tsu Black

Podniósł nieznacznie brew. -Strasznie drażliwa jesteś. -zauważył. -Prawdopodobnie podczas gdy przegrywałem pojedynek znalazłem się na granicy życia i śmierci, o ile nie zginąłem. Suniv przywróciła mi funkcje życiowe. A wizyta w De Lore? To proste, musiałem zregenerować siły. -uśmiechnął się.

Eliza Mullet

-Co ty nie powiesz...
Wymamrotała pod nosem,tak żeby nie usłyszał,po czym uśmiechnęła się lekko do niego.
-Cóż...długo się zbierałeś leniu.

Tsu Black

Zaśmiał się. -Gdyby decyzja o moim powrocie zależała tylko ode mnie, wróciłbym szybciej. -powiedział z uśmieche. -Jestem pewny, że nawet teraz ta osoba każe mi się nie przemęczać. -dodał już trochę posępniej.

Eliza Mullet

Uniosła jedną brew do góry.Jakoś sobie nie wyobrażała ,żeby mężczyzna się nie przemęczał,to nie pasowało do niego.Posłała mu ciepły uśmiech.
-Wreszcie ktoś się o ciebie martwi...

Tsu Black

Znów się zaśmiał. -Tak, kochana jest. Chociaż czasami przeszkadza z tą swoją opiekuńczością. -usiadł na swoim fotelu. -Myślisz, że trudno nam się będzie pracowało z uczniami? -zmienił temat.

Eliza Mullet

Już nawet nic nie powiedziała na temat"opiekuńczości".Zamyśliła się na chwilę,marszcząc swoje brwi
-To zależy...jak będziemy naciskać nic nie wskóramy...niedawno sami byliśmy uczniami.

Tsu Black

Mruknął. -W sumie racja. Lecz z drugiej strony nie możemy się też zbytnio spoufalać. -powiedział lekko kiwając głową i rozsiadł się wygodniej na fotelu. -Usiądź. Po co masz stać? - uśmiechnął się.

Eliza Mullet

-Po to żeby patrzeć się na Ciebie z góry,póki jeszcze mogę...
Zaśmiała się cicho i usiadła na krześle koło biurka
-Nie będę miała,ale nie będę też wredna.tak normalnie.

Tsu Black

Przytaknął. -Ja jednak wykorzystam moje zapędy do żartowania i czasami zrobię parę numerów dla rozrywki. -zaśmiał się. -A ty znowu nie przesadzaj, nie jestem znów taki wysoki. -wyszczerzył się w uśmiechu.

Eliza Mullet

-Tylko,żeby uczniowie się nie przestraszyli...
Uśmiechnęła się do niego lekko przymykając swoje powieki.
-Hmm...chyba muszę się udać na polowanie.

Tsu Black

Westchnął. -Nic im się chyba nie stanie. -dodał.
-Polowanie mówisz? -wydał się zainteresowany.

Eliza Mullet

--Taa...jeść mi się chce...głodna jestem
Pogłaskała się po brzuchu jakby to było coś normalnego
-Obojętnie jaką krew,byle by coś wypić!