www.starozytnyhogwart.fora.pl

Ellis Vextor · Wysłany: Pią 20:50, 20 Mar 2009 Temat postu:

-Rozumiem- uśmiechnęła się. Usiadła obok niego na ławce.- No tak, musisz mieć spore powodzenie.

Suniva Lestrange Howlett · Wysłany: Pią 21:49, 20 Mar 2009 Temat postu:

- ma ogromne.. - powiedziała Suniv pojawiając się gdzies z boku - nie wiedziałam że znałas Dumbledora osobiście...

Ellis Vextor · Wysłany: Pią 22:31, 20 Mar 2009 Temat postu:

-Widziałam go tylko raz. Większość naszych rozmów odbywała się korespondencyjnie- wyjaśniła.

Martin Merson · Wysłany: Sob 15:14, 21 Mar 2009 Temat postu:

No tak,niestety mam-skrzywił się trochę-Ale pewnie cię pocieszył czy coś takiego,albo pomógł że tak za nim tęsknisz-uśmiechnoł się lekko

Suniva Lestrange Howlett · Wysłany: Sob 16:15, 21 Mar 2009 Temat postu:

- wiem co czujesz...pamietam jak próbował zawrócić moją matkę na własciwa drogę... - powiedziała siadajac obok nich

Ellis Vextor · Wysłany: Sob 23:03, 21 Mar 2009 Temat postu:

-Próbował namówić mojego wuja, żeby zapisał mnie do Hogwartu. Francuskie kujonki z Beauxbatons wprost mnie nienawidziły. Aż się dziwię, że żadnej nie skosztowałam... No, ale mój wuj się nie zgodził. Nie chciał się popisywać podopieczną- wampirzycą przed czarodziejami z kraju. Dopiero po śmierci Dumbledore'a postanowił spełnić ostatnią rzecz, o jaką ją prosił- opowiedziała Ell.

Martin Merson · Wysłany: Wto 19:33, 24 Mar 2009 Temat postu:

No to miałaś szczęście że go poznałas-usmiechnoł się lekko

Ramona de Schonte

Ramona spacerując po błonia natknęła się przypadkiem na grób. Uważnie się mu przyjżała i usiadła delikatnie na ławce przy nim. Pies towarzyszący jej obok zawył nieznacznie. Nagle kobieta spostrzegła nadchodzącą/ nadchodzącego ...

Suniva Lestrange Howlett

Suniv. Zbliżała się płynnymi ruchami. Przystanęła jednak widząc psa. Mogło by się zdawać że syknęła na niego cicho, równie dobrze można by to wziąść za podmuch wiatru - jakie urocze stworzenie... - uśmiechnęła się do Ramony nie zpuszczając oczu z psa

Ramona de Schonte

- Dziękuję...
Odpowiedziała śledząc wzrok Suniv. Złapała psa za kark, a ten położył się.
- To owczarek niemiecki...

Suniva Lestrange Howlett

- długo go pani ma?

Ramona de Schonte

- Możliwe, że z cztery lata ... Ale on jest ze mną z wyboru ... Co prawda dostałam go od ojca w prezencie, lecz nie trzymam go przy sobie ... jak zechce to odejdzie, a jeśli nie to zostanie ...
Uśmiechnęła się.
- Dlaczego pani nie podejdzie bliżej ?

Suniva Lestrange Howlett

- chcę zaoszczędzić stersu temu psu...

Ramona de Schonte

Spojrzała na psa i gestem ręki wygoniła go z powrotem do komnaty.
- Już go tu nie ma...
Uśmiechnęła się.

Suniva Lestrange Howlett

- nie musiała pani tego robić ja i tak nie mam zbyt wiele czasu..