www.starozytnyhogwart.fora.pl

Rosalie Lestrange

-Dlaczego? Jest bardzo interesująca.-Zaprotestowała z oburzeniem. Chciała powiedzieć coś jeszcze, ale na moment zupełnie zaniemówiła, więc po prostu się odwróciła i wróciła do lektury, nic nie robiąc sobie ze słów wampira.

Valerian Lestrange

Valerian wyszedł po chwili z garderoby w świeżej rozpiętej koszuli
- rzadko się zdarza, że można skosztować krwi żywego elfa..tym bardziej, że mamy z nimi sojusz..Rose..- westchnął widząc, że znów czyta. W oka mgnieniu znalazł się przy niej na łóżku. Nim się obejrzała jedną z jej rąk przywiązał sznurkiem do ramy łóżka. Książkę natomiast odłożył na miejsce - jesteś bardziej uparta niż matka..po babci to masz chyba..

Rosalie Lestrange

-Ale dlaczego no?! Co było w niej takiego złego?-Jęknęła żałośnie, próbując odwiązać rękę.-Zresztą co Ty sobie wyobrażasz? Że możesz mnie tak przywiązywać do łóżka i jeszcze tak perfidnie się z tego cieszyć?

Valerian Lestrange

- nic w niej nie było..chodzi o zasadę..- dodał dopinając koszulę po czym usiadł blisko niej ale na tyle daleko by rozzłoszczona nie mogła go dosięgnąć. Nie wiadomo co mogłoby z tego wyniknąć. - co..przywiązać drugą rączkę?

Rosalie Lestrange

-Powinieneś się cieszyć, że chcę się dokształcać, zważając na moje słabe oceny.-Nie dawała za wygraną. Zrezygnowała jednak z prób wyswobodzenia dłoni z więzów.

Valerian Lestrange

- oczywiście, że bym się cieszył gdyby była to wiedza, która przyda się do egzaminów albo do zaliczenia przedmiotów by to egzaminów przystąpić..ale tego..już dawno nie ma w programie..po za tym to cenna książka..na świecie razem z tym zostało wydanych 7 egzemplarzy..- dodał przysuwając się. Machinalnie odwiązał Rose po czym wyciągnął w jej stronę butelkę. - proponuje dokończyć ją na tarasie..ja też wezmę coś ze sobą..bardzo ładnie widać gwiazdy - wskazał na drzwi tarasowe

Rosalie Lestrange

Dziewczyna wzruszyła tylko ramionami. I tak znajdzie sposób na dokończenie jej.-Nie mam 5 lat, żeby ją podrzeć, czy zniszczyć, ale dobra, jak chcesz.-Zsunęła się z ogromnego łoża i poszła na taras. Była ciepła, późnomajowa noc. Oparła się o balustradę i zapatrzyła przed siebie. Ogrody poniżej były równie imponujące co sam zamek.

Valerian Lestrange

Valerian wyszedł zaraz za nią i przymknął drzwi. Wręczył jej butelkę a sam wskoczył na balustradę i usiadł na jej końcu opierając się o mury
- a więc zdrowie..- uniósł swoją po czym upił z niej. Odłożył ją delikatnie obok siebie i wyciągnął papierośnicę - chcesz? - spytał z niewinnym uśmieszkiem

Rosalie Lestrange

Oparła się dłońmi o murek, a potem zręcznie na niego wskoczyła. Może nie aż tak, jak zrobił to Valerian. Pociągnęła kilka długich łyków, a potem odstawiła butelkę.
-Dziękuje bardzo, nie będę sobie psuć powietrza.-Posłała mu rozbawiony uśmiech.

Valerian Lestrange

- no proszę proszę..a od kiedy panienka nie pali?..- spojrzał na nią rozbawiony - tylko nie patrz w dół..jesteśmy właśnie na jednej z wież..- odparł po chwili - jak będziesz grzeczna to zabiorę Cię na spacerek jeszcze wyżej..

Rosalie Lestrange

-Kto powiedział, że nie palę. Może Ty masz tak wrażliwy węch, że mimo zapachu papierosów będziesz czuł wiosnę i tę noc, ale ja nie.-Początkowo posłuchała słów Valeriana, jednak chwilę później lekko wychyliła głowę poza krawędź balustrady i momentalnie poczuła, jak robi jej się słabo, dlatego szybko się cofnęła.-No cóż, nie przypominam sobie, żebyśmy jakoś specjalnie długo tutaj wchodzili.

Valerian Lestrange

- takie moje małe czary mary..- przyjrzał się jej po czym wyciągnął rękę - chodź do mnie..przynajmniej będziesz miała pewność, że nie spadniesz..- przekonał gdy spojrzała na niego nieufnie

Rosalie Lestrange

-Znów tak na mnie patrzysz.-Zauważyła i po chwili wahania podała mu dłoń i usiadła obok.-Albo ja byłam tak pijana, że nie pamiętam.-Roześmiała się.

Valerian Lestrange

- jak na Ciebie patrzę? - spytał z uśmiechem, którego nie mógł już powstrzymać

Rosalie Lestrange

-Tak jakoś wiesz.-Posłała mu długie spojrzenie spod lekko przymkniętych powiek.-Coś w ten sposób.-Wyciągnęła rękę przed siebie, a potem przymknęła oczy i mocno skupiła, po chwili butelka z winem, która stała kawałek od nich poderwała się z miejsca i przyleciała do niej.