www.starozytnyhogwart.fora.pl

Valerian Lestrange

- no ja wiem..przecież taka przebojowa jesteś..- mruknął jej do ucha i nawet nie wiedziała kiedy znalazła się na jego kolanach - cóż, musimy się uzupełniać..

Rosalie Lestrange

-Daruj sobie ten sarkazm.-Prychnęła i pstryknęła go w nos. Kiedy znalazła się na jego kolanach, jedną rękę położyła mu na ramieniu.-No dobrze, ale nie uważasz, że chociaż powinnam wiedzieć ile masz lat.-Spojrzała na niego uważnie.

Valerian Lestrange

- powiedzmy, że między nami jest porównywalna różnica wieku jak między Twoją matką a moim kuzynem, no może troszeczkę większa, jeśli tak bardzo Cię to nurtuje..- westchnął po chwili przyglądając się jej - uroczo dzisiaj wyglądasz..- dodał rozbawiony

Rosalie Lestrange

-I zadajesz się z taką smarkulą jak ja? Muszę być naprawdę wyjatkowa. Nie zmartwila się faktem, że Valerian jest o tyle od niej starszy. Patrząc na ich rodzinę, różnica wieku była jednym z najmniejszych problemów, o ile w ogóle nim była.-Tak, podobam Ci się?-Spojrzała na niego prowokująco.

Valerian Lestrange

- no masz coś w sobie, taki niesamowity urok..- odparł rozbawiony

Rosalie Lestrange

-Jak mówisz w ten sposób, to nie wiem, czy jesteś szczery, czy sobie ze mnie żartujesz.-Roześmiała się, przy okazji lekko rumieniąc.

Valerian Lestrange

- pół na pół..- westchnął z rozbrajającym uśmiechem - czyli został Ci jeszcze jeden rok w Howgartcie? - spytał chcąc się upewnić

Rosalie Lestrange

Rosalie spojrzała na niego z błyskiem politowania w oczach i roześmiała się.-Tak, nareszcie. Czasem już mam dosyć tej szkoły i tych ludzi.

Valerian Lestrange

- szkoła cała uroczych uczennic..i te wasze mundurki..- mruknął jej do ucha po czym wybuchnął śmiechem widząc jej minę

Rosalie Lestrange

-Może mam iść się przebrać, skoro tak Ci się podobają?-Uniosła lekko brew, kiedy odzyskała rezon.

Valerian Lestrange

- a to później później..- dodał rozbawiony - dawno mnie nie odwiedzałaś tak a pro po..wymyśliłem kilka gier i zabaw edukacyjnych które poprawiły by Twoje umiejętności..- mruknął jej do ucha

Rosalie Lestrange

-Wezmę go ze sobą, jak do Ciebie pójdę.-Zniżyła głos do szeptu.-Kilka gier mówisz? Nauki nigdy za wiele, a jak zauważyłeś...uczę się szybko.

Valerian Lestrange

- no to jesteśmy umówieni..nie nie zabieraj go ..jak stwierdziliśmy będzie Ci jeszcze potrzebny ...a spotkania ze mną mógłby nie przeżyć..czas na nas..wypadałoby się pokazać..- dodał wodząc paznokciem po jej karku

Rosalie Lestrange

-Wymyślę coś innego.-Uśmiechnęła się do niego. Kiedy przejechał palcem po jej karku lekko zadrżała. Trafił na wyjątkowo wrażliwe miejsce.-Myślę, że do kolacji zostało nam jeszcze dziesięć minut.

Valerian Lestrange

- no ale tak mamy wejść nagle..daj spokój kruszynko..- westchnął zsuwając ją delikatnie ze swoich kolan - spalimy i idziemy ..- zarządził częstując ją papierosem