www.starozytnyhogwart.fora.pl

Rosalie Lestrange

-Żebyś liczył się też z moimi uczuciami i moim zdaniem. Nie jestem już dzieckiem, potrafię zadecydować, co jest dla mnie dobre, a nawet jeśli tego nie potrafię, to błędna decyzja będzie moją winą. Powiedz mi, źle Ci było ostatnimi czasy?-Spojrzała na niego wzrokiem pełnym smutku.

Valerian Lestrange

- nie nie było mi źle, dla mnie jesteś odskocznią od moich obowiązków..jesteś jedną z nielicznych osób dla których nie muszę być ostry, bezlitosny i nieubłagany, jesteś ożywieniem mojego martwego życia, ale taka relacja z kimś takim jak ja, jest..niebezpieczna, po za tym, jesteś..- machnął ręką. Wyjął z kieszeni marynarki papierośnicę i wyciągnął jedną z cygaretek. Nie lubił rozmawiać o uczuciach z kobietami i to jeszcze takimi młodymi. Dla niego nigdy się to nie liczyło. - Rose zastanów się nad tym wszystkim co Ci powiedziałem..

Rosalie Lestrange

Rosalie w milczeniu wysłuchała tych słów. Nigdy nie spodziewała się, że usłyszy coś takiego z ust mężczyzny, którego zawsze, nawet po tylu wspólnie spędzonych dniach, miała za zimnego i statecznego.-Jestem człowiekiem? O to chodzi?-Spojrzała na niego twardo.-Próbuję...próbuję Cię zrozumieć, jednak chyba nie jestem w stanie. Nie zrobiłeś mi żadnej krzywdy przez ten czas, potrafisz się kontrolować. Jeśli już chcesz patrzeć tymi kategoriami; Howard zamienia się w wilka i co? Też może stracić nad sobą kontrolę..

Valerian Lestrange

- owszem może, Rosalie nie będę tłumaczył Ci spraw, o których już dawno powinnaś mieć pojęcie..- westchnął i zaciągnął się - żeby wilki straciły nad sobą kontrolę muszą zostać zprowokowane, natomiast wampiry, po prostu odczuwają pociąg do pewnych spraw..dobrze wystarczy, ta rozmowa zmierza do nikąt..- dodał szybko masując sobie skronie - zrobi się niebezpiecznie, jak ja zacznę się w to angażować a Howard zacznie odzyskiwać pamięć..wyczuwam każdą Twoją emocję iw tedy mogę stracić panowanie nad sobą..jeśli wciąż go kochasz tak właśnie będzie..

Rosalie Lestrange

-Zatem musisz mnie chyba nie znać, skoro jeszcze nie zauważyłeś, że prowokować potrafię naprawdę dobrze.-Przypomniała sobie wszystkie te chwile, kiedy specjalnie denerwowała Valeriana albo robiła coś wbrew jego woli. Howard bardzo tego nie lubił, jak kiedyś zauważyła Sophie, Rosalie przy nim zachowywała się, jak mały piesek, gotowy na spełnienie każdego polecenia.
Dziewczyna westchnęła ciężko, zastanawiając się nad dalszymi słowami.-Jak zacznie odzyskiwać pamięć, to przypomni sobie też, jaki dla mnie był ostatnimi czasy. Ja..-zacięła się na chwilę.-..tęsknie za nim, czasem wspominam minione chwile...ale nie mam motylków w brzuchu, ani nie bije mi szybciej serce, kiedy go widzę, a to u nas, śmiertelników, najbardziej świadczy o miłości.

Valerian Lestrange

- zobaczymy..- skwitował po dłuższej chwili milczenia. - mimo wszystko miałam Ci dać coś dzisiaj..- westchnął wyciągając kopertę - to są cztery bilety na koncert..Sophie mówiła, że lubicie ten zespół..- kontynuował przypatrując się jak Rose wyciąga jeden z biletów

Rosalie Lestrange

Spojrzała na niego z nutą triumfu w oczach. Skoro został, to znaczy, że wcale nie był tak pewny głoszonych przez siebie idei. Z zaciekawieniem wyciągnęła bilety.-Naprawdę? Jesteś niesamowity! Próbowałam je gdzieś dostać, jednak zawsze mnie zbywali. Sophie i Tom będą przeszczęśliwi.-Zamilkła na moment.-A ten czwarty? Jest wolny?

Valerian Lestrange

- załatwiłem cztery z myślą, że i William będzie chiał iść..- odparł gasząc papierosa

Rosalie Lestrange

-William..nie wiem, co się z nim dzieje. Jest ostatnio taki przybity i małomówny. Zupełnie jak nie on.-Rosalie schowała bilety z powrotem do koperty.-Może to go trochę rozerwie.

Valerian Lestrange

- może..- posłał jej lekki uśmiech

Rosalie Lestrange

-Porozmawiam z nim. Wątpię jednak, żeby się zgodził. I..czy gdyby nie chciał, to nie miałbyś ochoty przejść się z nami?-Przygryzła wargę i spojrzała na niego niepewnie.

Valerian Lestrange

- niestety Rose, jestem zajęty..mam jedną z narad..- odparł nie spuszczając z niej wzroku - po za tym nie wyobrażam sobie mnie w tłumie wrzeszczących nastolatek..

Rosalie Lestrange

Rosalie zrobiła teatralnie smutną minkę.-Wierzę, że by Ci się spodobało. To doskonały zespół,a mężczyzn będzie równie dużo, co "wrzeszczących nastolatek".-Wzruszyła ramionami.-Od kogo "dochodzą Cię te słuchy", jeśli mogłabym wiedzieć?

Valerian Lestrange

- a to już moja słodka tajemnica..- odparł z prowokującym uśmiechem - no usiądź nie wstydź się..- poklepał teatralnie miejsce obok siebie

Rosalie Lestrange

Rosalie zrobiła obrażoną minę.-To nie w porządku, że Ty tyle o mnie wiesz, a ja o Tobie prawie nic.-Założyła ręce na piersi, jednak usiadła obok niego.-Wcale się nie wstydzę.-Posłała mu rozbawione spojrzenie.