www.starozytnyhogwart.fora.pl

Rosalie Lestrange

-Przestań! To mnie wcale nie bawi - spojrzała na niego ze złością, ale jednocześnie z niepokojem zauważyła, że do jej oczu znów napływają krwawe łzy. Miała ochotę krzyczeć ze złości, a jego zachowanie zamiast tę złość załagodzić, jeszcze ją pogarszało. - Jeszcze Ci mało?

Valerian Lestrange

- daj spokój Rose...nie powinnaś być taka pamiętliwa...może nam to utrudnić pewnie sprawy...a wolałbym by tak się nie stało...- westchnął zbliżając się do niej - i na prawdę jesteś głupia jeśli myślisz, że nic do Ciebie nie czuję...Twoje zachowanie dało mi jednak do myślenia..skoro faktycznie nie jesteś mnie pewna...możemy ograniczyć kontakty do minimum..- dodał. Chwilę wpatrywał się w jej oczy po czym odsunął się i zeszedł do jadalni

Rosalie Lestrange

Dogoniła go w połowie schodów. Złapała mocno za rękę i obróciła w swoją stronę. Ciężko było cokolwiek wyczytać z jej oczu. Potem złapała go za kark i przyciągnęła do siebie całując mocno i namiętnie. Odsunęła się od krótkiej chwili. - A Ty nie myśl, że możesz mnie obrażać, mówić takie rzeczy oraz doprowadzać do płaczu i myśleć, że pół godziny później rzucę się Tobie w ramiona.. - popatrzyła na niego poważnie, a potem uśmiechnęła się beztrosko.

Valerian Lestrange

- nie ?..przecież właśnie to zrobiłaś..- odparł zgodnie z prawdą - ja nie zamierzam Cię do niczego zmuszać, dobrze wiedziałaś jaki jestem..jeśli nie potrafisz sobie z tym radzić ja nic na to nie poradzę...a teraz dołączmy do reszty - westchnął i wprowadził żonę do jadalni

Rosalie Lestrange

-Zrobiło mi się Ciebie żal - wzruszyła lekko ramionami. - I zastanów się nad tym, co mówisz.. - popatrzyła mu w oczy, kiedy go mijała w drzwiach. Nie dała objąć się ramieniem.

Jeremy Shepperd

_______________

Jeremy zaniósł Elizabeth do posiadłości. Oczywiście nieco pobłądził i koniec końców znaleźli się daleko od ich tymczasowego pokoju. Zresztą im to nie przeszkadzało. Był niesamowicie spragniony swojej żony. Na tyle spragniony, że pierwsze części garderoby zostały na korytarzu. Pchnął pierwsze lepsze drzwi i nawet nie bawiąc się w zbytnie zapalanie światła, wciągnął Elizabeth do saloniku. Postawił ją na nogach i wpił się w jej gorące usta, przyciskając ją do niedawno co zamkniętych drzwi.

Elizabeth Shepperd

Dopiero od niedawna zaczęli sypiać ze sobą po porodzie i wciąż byli siebie tak samo spragnieni. Jeremy był bardzo czułym i opiekuńczym mężczyzną, ale uwielbiała kiedy górę brało jego pożądanie. Elizabeth wsparła się na palce i oddała mężowi namiętny pocałunek
- no proszę...lubisz takie finezyjne miejsca ? - spytała rozbawiona

Jeremy Shepperd

Mężczyzna dopiero teraz rozejrzał się po miejscu, w którym się znaleźli. Aż cały się wzdrygnął. - Błagam, obiecaj mi, że nie urządzisz czegoś takiego w naszym domu.. - odrzucił jej włosy na plecy a potem zaczął składać delikatne pocałunki na jej szyi i w zagłębieniu obojczyka.

Elizabeth Shepperd

- obiecuję...- mruknęła i popchnęła męża na kanapę, po czym usiadła na nim okrakiem - to jaką pozycję wypróbujemy dzisiaj ?..- spytała nachylając się nad nim

Jeremy Shepperd

-Tylko jedną? Mam ochotę na trochę szaleństw, a Ty w każdej pozycji jesteś piękna w inny sposób - wyszeptał, ściągając jej bluzkę i obsypując pocałunkami jej piersi.

Elizabeth Shepperd

- no proszę...jaki pochlebca...- mruknęła rozbawiona i roześmiała się. Pocałunki męża zawsze ją łaskotały - wiesz, gdzie się jeszcze nie kochaliśmy ?..na sianie..- odparła pozbawiając go spodni

Jeremy Shepperd

-Na sianie? Moja Ty wiejska dziewucho - roześmiał się i spojrzał na nią badawczo, czy aby na pewno nie żartuje. - Dobrze, że stodołę nową zbudowaliśmy - rozpiął jej stanik i zaczął pieścić jej nagie piersi. Bardzo wrażliwe na dotyk, odkąd urodziła Ethana.

Elizabeth Shepperd

Elizabeth przymknęła oczy i mruknęła z rozkoszy
- nigdy Ci się nie znudzą..prawda ? - spytała spoglądając na niego. Teraz oboje siedzieli w samych majtkach i między pocałunkami ocierali się o siebie prowokująco

Jeremy Shepperd

-Hmm... - udał, że się zamyślił, a potem złożył dwa soczyste pocałunki na każdej z nich. - Nie, nie ma takich szans.. - pokręcił z rozbawieniem głową. Potem w milczeniu już ściągnął jej spodnie i przez materiał majtek zaczął drażnić jej kobiecość.

Elizabeth Shepperd

- skarbie...ja tak długo nie wytrzymam.. mógłbyś przejść do rzeczy? - wymruczała mu do ucha