www.starozytnyhogwart.fora.pl

Valerian Lestrange

- zadają dużo niewygodnych pytań..14 lat..to okropny wiek..- westchnął rozbawiony stanowiskiem jakie dziewczyna objęła - 18 nie wiele lepszy...ale cóż począć..- dodał posyłając jej zniewalający uśmiech. Przyciągnął ją do siebie i pocałował namiętnie. Miał wielką słabość do tej dziewczyny. Była taka temperamentna i..żywa. - tak właściwie..to czemu jesteś na boso ? - spytał spoglądając na jej bose stopy

Rosalie Lestrange

-Wyrosną z tego. Lubię patrzeć jak Draco, czy Liliana męczą się z odpowiedziami - uśmiechnęła się z rozbawieniem. Mocno wtuliła się w jego zimne ciało. - Ponieważ planowałam iść moczyć nogi w morzu, ale że po drodze spotkałam Ciebie...

Valerian Lestrange

- spotkałaś ?...przyszłaś tutuaj specjalnie..dobrze wiesz, że tylko ta altana jeśli chodzi o miejsce na dworze zapewnia chociaż odrobinę cienia..a przyszłaś na boso bo kiedy tylko dowiedziałaś się gdzie jestem to stęskniona zapomniałaś o butach..- dodał pół żartem pół serio wpatrując się w nią z nutą rozbawienia - ja też lubię patrzeć na to jak Twoja matka z czymś się męczy..- dodał rozmarzony

Rosalie Lestrange

-Tak, masz rację. Wyczułam, że tu jesteś i tak się stęskniłam, że nie miałam czasu dobrze się ubrać - poparła jego słowa. W sumie nie mijały się aż tak bardzo z prawdą. Szła nad morze, ale specjalnie okrężną drogą przy altance, gdyż miała nadzieję spotkać tam ukochanego. - Nasze wspólne wakacje będą cudowne.

Valerian Lestrange

- skąt wiesz? - spytał przechylając głowę - masz jakieś wizje dotyczące przyszłości ?..może rzucisz prawo dla wróżbiarstwa ? - zaproponował rozbawiony - Lucjusz na pewno byłby zachwycony..

Rosalie Lestrange

-Nie to mam na myśli.. - roześmiała się dźwięcznie i spojrzała na niego z mieszaniną rozbawienia i politowania. - Mama, my.. będziemy mogli ją denerwować, a potem na to patrzeć.

Valerian Lestrange

Wampir uniósł brew w niemym zdziwieniu
- Rose..nie powinnaś tak traktować swojej matki..to, że ja nie mogę się z nią dogadać..właściwie mógłbym za tem nie jest to odpowiednie słowo..to , że nie chcę się z nią dogadać to nie znaczy, że Ty masz mi wtórować..martwi się o Ciebie..i ma ku temu powodu..- westchnął mężczyzna podnosząc się do pozycji siedzącej po czym zapalił papierosa

Rosalie Lestrange

-Ale ja to wszystko wiem. I co ważniejsze, odwzajemniam. I przecież nie mówię, że na każdym kroku ma słyszeć Twoje docinki, ale sam twierdzisz, że Cię to bawi, a ja widzę, jak momentami specjalnie ją do tego prowokujesz - wzruszyła lekko ramionami.

Valerian Lestrange

- ja..a Ty to co innego..- spojrzał na nią twardo - masz ją traktować z szacunkiem..- dodał tym samym kończąc dyskusję - idź już i zacznij się szykować..ślub za jakieś 3 godziny..ja muszę jeszcze iść po prezent...- dodał sam rozbawiony swoimi słowami. Cmoknął ją w policzek i już go nie było.

Rosalie Lestrange

-Zawsze Ty to co innego niż ja.. - sarknęła nieco zirytowana. Trzy godziny to mało jeśli chce się być najładniejszą. Oczywiście zaraz za panną młodą. Podniosła się z ławeczki i tym samym tanecznym pląsem, jakim tu przyszła, pobiegła w stronę domu.