www.starozytnyhogwart.fora.pl

Tsu Black

Spojrzał na niego gniewnie.
-Gówno mnie to obchodzi! -krzyknął szybko stając na nogi a potem zgiął się łapiąc za bok. Wziął kilka głębokich oddechów. -Chce tylko... wiedzieć kto... -łapał powietrze z trudem jak po wysiłku. -Kto ją zabił? I dlaczego... ją? Co ona... Co ona była komu winna!? -z każdym zdaniem jego złość i jednocześnie smutek narastał, więc głos stawał się głośniejszy acz bardziej drżący. Jego oczy zaczeły natychmiast zmieniać barwę z szarej w tą srebrzysto-błękitną.

Alister Fox

Alister westchnał:- Nic nie rozumiesz? Ona była celem do wywołania wojny!!!!-krzyknał:- Myślisz, zę Alex, który urastował ja przed wilkołakami chroniłby jej zabójcę? -spytał:- Pomyśl przez chwilę.... odpowiedzi przyjdą pewnie do jutra..... tymczasem leż..... inaczej sam Cię przymocuję...-powiedział nieco chłodniejszym tonem i zniknał.

Tsu Black

Chłopak nadal dyszał, a po zniknięciu tego osobnika usiadł na łóżku. Już widział jak Andromeda podaje mu jakieś prochy albo eliksir który go unieruchomi aby się w to nie mieszał. Zaśmiał się, a potem wybuchł płaczem aby w końcu opaść na łóżko. Teraz leżał wszerz łóżka, nie wiedząc co myśleć więc wydał tylko głośny przeciągły ryk. Nie wiedział kto teraz go odwiedzi, kto zamieści w jego głowie kolejny wątek który nic nie układa tylko jeszcze komplikuje.

Suniva Lestrange Howlett

____________________________________________-

Wczesnym rankiem do sali wkroczyła Narcyza
Omiotła pomieszczenie wzrokiem i uśmiechnęła się do Tsu.
- dzień dobry..mam dla Ciebie coś na osłodę..- mruknęła siadając na brzegu łóżka i położyła pakunek na stoliczku - jak się czujesz?

Tsu Black

Na widok krewnej nieco się rozpromienił acz potem na jego twarzy gościł tylko lekki uśmieszek.
-Witaj. -odpowiedział spokojnie. -O, dziękuje, cokolwiek to jest. -zaśmiał się cicho a potem znowu spoważniał. -Pytasz o samopoczucie fizyczne czy psychiczne? -zapytał patrząc na nią jak malutki chłopczyk który dostał łakocie. W istocie dostał słodkości, co trochę podniosło go na duchu gdy jeden z łakoci rozpłynął mu się w ustach.
-W sumie tak czy siak cholernie źle. -odpowiedział jej na pytanie które postawiła nie czekając na jej odpowiedź. -Nikt mi nic nie wytłumaczył. A każda kolejna informacja tylko wszystko jeszcze bardziej komplikuje. -powiedział szybko co mu leżało na sercu. -Dziękuje. -rzekł biorąc kolejną czekoladkę.

Suniva Lestrange Howlett

- nafaszerowałam je pewnym serum wzmacniającym - uśmiechnęła się niewinnie - by moja siostra pozwoliła Ci stąd wyjść..swoją drogą jest oburzona że jej nie rozpoznałeś - zachichotała - a pro po spraw które interesują Cię bardziej..zbieramy się wszyscy w jednym miejscu..znaczy Suniv nas zbiera, uważa że tak będzie bezpieczniej, wieczorem ktoś przyjdzie do Ciebie i zabierze Cie do umówionego miejsca..nie wiem jednak kto..tam wszystkiego się dowiemy i będziemy mogli coś postanowić..

Tsu Black

Wzruszył ramionami i zajadał się słodkościami.
-Tym bardziej dziękuje. -uśmiechnął się szeroko i szczerze. -A jeżeli chodzi o Andromedę... -przewrócił oczami i starał się znaleźć wytłumaczenie tego wszystkiego. -Jestem zbyt w tej chwili zagmatwany aby wszystko pamiętać. -odparł spokojnie. -Wszyscy w jednym miejscu? -odchylił się do tyłu, pogładził brodę i mruknął zastanawiając się nad tym.
-Z jednej strony wszyscy w jednym miejscu będziemy łatwym celem do ataku, acz w kupie szybciej zareagujemy, mamy większe szanse na odparcie ewentualnych ataków, obmyślenie każdego posunięcia niż jakbyśmy działali w pojedynkę. -zaczął wyrażać swoje myśli na głos. -Będziemy tam wszy... -westchnął i przybrał strapioną minę. -Prawie wszyscy... -dokończył i spojrzał w okno z tym pozbawionym wszelkich pozytywnych uczuć wyrazem oczu.

Suniva Lestrange Howlett

- słuchaj Tsu..zastanawiałyśmy się z Bellą jak przywrócić do nas Ness..okazuje się jednak że ta dziewczyna sama nam to utrudnia..napisała przed że gdy zostanie zabita nie chce zostać wskrzeszona..więc to nie jest takie proste jak by się wydawało..Suniv bardzo przestrzega tej ostatniej woli ..cierpi przez to..mimo to nie łamie się..a nawet gdyby Renesmee żyła, ja nie wiem czy ona by Ci wybaczyła Tsu..ten kolejny raz..żyła nadzieją..i lepiej to tak zostawić..

Tsu Black

Nie chciał tego słyszeć, acz pokręcił głową.
-Jest jak jest. Nie moją winą jest iż zostałem zaatakowany i obudziłem się dopiero niedawno. -powiedział nadal nie odrywając wzroku od okna. -Ostatnią wolą mojej narzeczonej było to iż nie chce być wskrzeszana? -zaśmiał się ironicznie na to stwierdzenie. -Oddałbym własne życie aby ona mogła powrócić do tego świata. -odparł szybko przenosząc wzrok na Narcyzę. -Dlaczego została wykorzystana jaka karta przetargowa do zepsucia klanu wilków? -spytał chociaż nie wiedział czy uzyska odpowiedź. Westchnął i zakrył oczy dłońmi. Zachowywał się nielogicznie, właściwie sam nie wiedział co ma robić czy mówić.
-Co jeszcze było w tej "Ostatniej Woli"?

Suniva Lestrange Howlett

- nie napisała testamentu..po prostu zakazała wskrzeszenia..ja nic nie wiem o tym co się tam dzieje Tsu..dowiedziałam się o śmierci Ness wtedy kiedy Ty..- wyznała - zastanów się czy nie lepiej zacząć wszystkiego od nowa Tsu..

Tsu Black

-Od nowa?! -zaśmiał się szyderczo. Długo trwał jego szaleńczy wybuch śmiechu pomieszanego z rozżaleniem, gniewem, smutkiem i sam już nie wiedział czym.
-Jak ty to widzisz? Ja tego sobie w ogóle nie wyobrażam. -powiedział szczerze tempo patrząc się na nią. -Żebym zapomniał o tym wszystkim? -tym razem zapytał jakby siebie. -Musielibyście mi wymazać pamięć. Doszczętnie. -a po wypowiedzeniu tych dwóch zdań przybrał taki wyraz twarzy jakby wpadł na jakiś szalony pomysł, jego oczy to potwierdzały gdyż lśniły się niczym żarówki.
-Czy jest coś takiego możliwe? -zastanowił się jednocześnie zadając jej pytanie.

Suniva Lestrange Howlett

- tak, jest..może to zrobić doświadczony czarodziej..wymazać Ci określone wspomnienia, a niektóre zostawić nie wywołując żadnej krzywdy..mógłbyś poprosić o pomoc Belle albo Valeriana ale nie sądzę by to było dobrym wyjściem..kiedy Cię nie było Tsu ja też dużo przeżyłam złych rzeczy..a mimo to postanowiłam z tym żyć..

Tsu Black

Sam nie wiedział co ma zrobić. Kręcił nosem i milczał. Jedyne dźwięki jakie wydawał były pomrukami czy westchnieniami. Kilka razy już otwierał usta aby coś powiedzieć ale nie wiedział co. Przytulił się nagle do Narcyzy.
-Ty masz nadal męża, twój syn żyje, a ja straciłem przyszłą żonę i moje nadzieję na dzieci. -szeptał lekko łamiącym się głosem. -Jeżeli ujrzę innych ze swoimi drugimi połówkami, pociechami które cieszą się życiem... -przerwał na chwilę. -Boję się że stracę panowanie i kogoś skrzywdzę.

Suniva Lestrange Howlett

- Tsu..ktoś mi kiedyś powiedział że nie żyjemy po to by być szczęśliwymi tylko by walczyć z przeciwnościami losu..a nasz los..los Blacków nigdy do łatwych nie należał..zrobimy tak..wybadam co da się zrobić..i powiem Ci wieczorem..bo może ta ostatnia szansa..wszystko zmieni..- pogłaskała go po głowie - tylko musisz zaufać mnie..i samemu sobie..

Tsu Black

Wysłuchał ciotki i ponownie ciężko westchnął.
-Niechaj tym razem los przyniesie szczęście tej rodzinie. -powiedział jakby w odpowiedzi na to co ona powiedziała. -Sam nie wiem co mam myśleć na temat zaufania do samego siebie. Natomiast jeżeli o Ciebie czy o innych chodzi to... -spojrzał jej w oczy. -Gdyby nie wy nie byłoby mnie tu dzisiaj. Możliwe że już dawno spoczywałbym w ziemi.