www.starozytnyhogwart.fora.pl

Rosalie Lestrange

-Miałam na myśli siebie - spojrzała znacząco w sufit. Valerian potrafił irytować ją jak mało kto. Ujęła go za dłoń, która spoczywała na materacu obok niej i zaczęła gładzić ją kciukiem.

Valerian Lestrange

Valerian jednak wysunął swoją dłoń z jej dłoni. Nie lubił tego typu czułości. Uśmiechnął się jednak
- Rose...Rose...Rose..- westchnął i nagle znalazł się przy niej, tak blisko, że prawie stykali się nosami

Rosalie Lestrange

Dziewczyna skrzywiła się, kiedy zabrał swoją dłoń. Ze zmarszczonym czołem cały czas mu się przyglądała, jednak nie udało jej się dostrzec momentu, w którym przybliżył się do niej. - Tak, Valerianie?

Valerian Lestrange

Wampir nic nie odpowiedział tylko uśmiechnął się zawadiacko po czym mocno ją pocałował. Mężczyzna obrócił się tak, że dziewczyna spoczęła pod nim. Ułożył jej nadgarstki nad głową i przyjrzał jej się

- z każdym dniem stajesz się bardziej...pociągająca..- wyszeptał wpatrując się w jej oczy

Rosalie Lestrange

Dziewczyna westchnęła cicho, zanim pocałunek wampira pozbawił ją tchu. Długo wpatrywała się w jego czerwone oczy, zanim w końcu się odezwała.

-Tęskniłam za tym, Valerianie - jej głos był cichy i zmysłowy.

Valerian Lestrange

- wiem..- mruknął i poderwał ją do góry po czym, gdy już stali przycisnął ją do ściany całując ją łapczywie

Rosalie Lestrange

Dziewczyna oplotła go nogami, jeszcze bardziej zmniejszając dzielący ich dystans. Zupełnie nie przejmowała się sukienką, która podwinięta, teraz znajdowała się w okolicy jej bioder. Złapała go za szyję i zatopiła usta w namiętnym, aż bolesnym pocałunku. Miała dreszcze na całym ciele.

Valerian Lestrange

Mężczyzna momentalnie wyczuł jej podniecenie i całując ją uśmiechnął się zwycięsko. Usłyszał czyjeś kroki na korytarzu ale ani śnił przerywać. Rozerwał nieco suknię Rose i oparł ją o blat szafki.

Rosalie Lestrange

Usadowiła się na niej wygodnie. Jedną nogą nadal obejmowała go w pasie, drugą natomiast opierała się o szafkę. Była tylko człowiekiem, a miesiące bez Valeriana były pełne nie tylko psychicznej, ale i fizycznej tęsknoty, która teraz się objawiła. Nie mogła się powstrzymać i najpierw przejechała dłonią po jego udzie, a potem złapała go delikatnie za męskość.

Valerian Lestrange

Valerian mało delikatnie przyparł ją mocniej do ściany. Chwicił jej nadgarstki i przycisnął je do muru po czym wpił się zmysłowo w jej usta. W tym samym momencie drzwi otworzyły się z rozmachem

Rosalie Lestrange

Rose przyparła do niego całym ciałem. Nie myślała, że aż tak spragniona jest wampira. Kiedy drzwi się otwarły, aż drgnęła. Wychyliła się zza Valeriana i momentalnie zbladła.

-Pukałam, wręcz waliłam w drzwi, ale jak widzę, nie byliście w stanie tego usłyszeć - na twarzy Liliany malowała się złość. Valerian miał doprowadzić ją do porządku, a nie...robić to, co z nią robił.

Valerian Lestrange

- nie dało się nie słyszeć Twojego walenia w drzwi Liliano..- odparł Valerian nie puszczając dziewczyny z uścisku - zadziwiające jest to, że zawsze pojawiasz się kiedy robię coś ze swoją oblubienicą..- westchnął w końcu się odsuwając. Ruchem różdżki naprawił suknię Rose po czym przeniósł wzrok na Lilianę - macierzyństwo Ci służy..

Rosalie Lestrange

-Stąd nie jestem zaskoczona Twoim brakiem warczenia na mnie, kiedy Wam w czymś przeszkadzam - prychnęła, nie łagodniejąc ani na moment. Zlekceważyła zupełnie córkę, która teraz oblała się czerwonym rumieńcem. - Dziękuję. Zastanawiam się, ile jeszcze czasu minie, zanim się nią znudzisz - posłała mu wymuszony uśmiech.

Valerian Lestrange

- ja również zastanawiam się ile czasu minie zanim Draconowi znudzi się granie przykładengo męża..- odparł stając przed nią rozbawiony - wiesz..niktóre zachowania ma się w genach..oboje wiemy, że Draco długo w domu nie wytrzyma..

Rosalie Lestrange

-Nie musisz martwić się moim związkiem. Radzę sobie jak na razie - opowiedziała zadziornie. W duchu naprawdę się cieszyła, że wampir zerwał kontakty z Rose, dlatego ten widok tak bardzo ją rozzłościł.