www.starozytnyhogwart.fora.pl

Rosalie Lestrange

Rosalie uśmiechnęła się zadowolona. Nawet wtedy, kiedy Valerian mocno związał jej ręce. Naprawdę lubiła, kiedy nie był delikatny w takich chwilach. Przymknęła oczy i poddała się zupełnie woli męża. Z lekkim drżeniem odczuwała delikatne ruchy palca. Kiedy zatrzymał palec między jej pośladkami, najpierw odruchowo je zacisnęła, a potem odwróciła na niego zaciekawione spojrzenie. - Twoja żona Ci ufa - odpowiedziała tylko, tym samym zupełnie oddając się w jego ręce.

Valerian Lestrange

- skarbie..nie możesz być taka rozbrajająca...w tych momentach...- mruknął smarując ją specjalnym, aromatycznym olejkiem. Naolejonymi palcami wciąż masował jej kobiecość. Specyfik pozwalał kobietom na dłuższe przeżywanie doznań. W pewnym momencie polał olejkiem jej pośladki i zaczął je masować. Na jego męskości również znalazł się aromatyczny specyfik. Nie przerywając pieszczot zbliżył się do niej - chciałaś krzyczeć...to będziesz...- wyszeptał jej do ucha i zanim zdążyła zrobić cokolwiek wszedł w jej odbyt. Chwycił ją za biodra i docisnął.

Rosalie Lestrange

-Przepraszam, już nigdy nie będę - wyszeptała cicho, ulegle. Uwielbiała być przez niego dominowana, wręcz już sam fakt, kiedy stawał się taki władczy, działał na nią pobudzająco. A dziś dodatkowo nakręcały ją jego słowa podczas bitwy na śnieżki. Westchnęła rozanielona delikatnymi ruchami męża, wonią olejku. Potem znów zadrżała, tym razem z powodu jego słów. Krzyknęła naprawdę głośno. A dźwięk ten przetoczył się przez komnatę i conajmniej pół posiadłości. Całe jej ciało było napięte, a sznur krępujący jej ręce zatrzeszczał, tak samo jak zatrzeszczały kolumny łóżka. Przez dłuższy czas leżała nieruchomo, czując więcej bólu niż przyjemności. Dopiero po kilkunastu sekundach z jej ust wydobyło się ciche westchnienie. Oczekiwała tego, co poczuje, kiedy wampir znów zacznie się w niej poruszać.

Valerian Lestrange

- piękna skala głosu kochanie..sądząc po tym, że do jutra magia tu nie działa z pewnością wszyscy Cię usłyszeli...- wyszeptał jej do ucha poruszając się w niej delikatnie i jedną z dłoni pieszcząc jej kobiecość. Najpierw zajmował się samą łechtaczką, a później wkładał palce do jej wnętrza - jeszcze pomyślą, że Cię torturuję...- westchnął rozbawiony - nawiasem mówiąc zastanawia mnie to, gdzie jest Lora..- rzucił zwiększająć siłę pchnięć - i jak Ci..kochanie ?- spytał obejmując ją ręką w pasie

Rosalie Lestrange

-O mamuniu..coś Ty narobił? - wyszeptała. jej ciało szybko zaczęło się przyzwyczajać do tej nowej sytuacji. Początkowy ból został zastąpiony przez przyjemność. Wkrótce jej jęki niosły się po komnacie. Rosalie mruczała z zadowoleniem, a sznury krępujące jej ręce to się naprężały, to znów rozluźniały. - w tej chwili nie obchodzi mnie Lora. Mam nadzieję że bawi się chociaż w połowie tak dobrze - wyszeptała zachrypniętym od krzyku głosem. - Nie przerywaj tego, co robisz..

Valerian Lestrange

Valerian uśmiechnął się pod nosem i zaczął napierać na nią mocniej i szybciej. Poruszał w niej trzema palcami w takim samym tempie i kciukiem co jakiś czas drażnił jej łechtaczkę. Zasłużyła na maksimum przyjemności. W pewnym momencie kiedy poczuł, że jego spełnienie jest blisko wyszedł z niej i wbił się z powrotem w jej kobiecość. Nogi żony rozszerzył prawie do szpagatu i od razu zaczął szybko się w niej poruszać. Oparł ją mocno o wezgłowie łóżka i kiedy oboje byli bliscy spełnienia po raz drugi wbił się kłami w jej szyję, potęgując tym samym doznania Rosalie, a przez to też swoje.

Rosalie Lestrange

jej jęki to przybierały na sile, to znów zamieniały się w spazmatyczne próby złapania oddechu. Rosalie na zmianę zaciskała powieki, a napięte sznury niemalże miażdżyły kolumienki łóżka. jej mięśnie zaciskały się zupełnie bez kontroli. Czuła dłoń Valeriana wpijającą się w jej pierś, ruchy palców, które niemal pozbawiały ją zmysłów. Krzyknęła głośno, kiedy wszedł w nią ponownie. Kolumienka pękła z trzaskiem i upadła na podłogę obok łóżka. Rosalie zacisnęła wolną dłoń na wezgłowiu łóżka. Przylgnęła całym ciałem do Valeriana, poruszając się w jego rytmie. Niemal odpłynęła, kiedy się w nią wgryzł. Chwilę potem jej ciało wygięło się w łuk i kilkakrotnie wstrząsnął nią dreszcz ekstazy. jej pełen zadowolenia jęk przetoczył się przez komnatę.

Valerian Lestrange

Valerian oblizując wargi uśmiechnął się. Doszli w tym samym momencie. Mężczyzna wysunął się z niej, po czym niespiesznie wyswobodził ją ze sznura i nagą przyciągnął do siebie po to by złożyć na jej ustach namiętny pocałunek. Chwilę trwali w takim uścisku. W pewnym momencie wampir podniósł się i razem z żoną na rękach ruszył w stronę łazienki, mając w planach wspólną kąpiel.
- niestety..obawiam się, że w najbliższym czasie będziemy musieli zrezygnować z takich..ekstremalnych zabaw, dla dobra naszego potomka..- westchnął

Rosalie Lestrange

Rosalie była wyczerpana. Opadła bezwiednie na poduszki, z ręką dość ekstremalnie wykręconą do góry, jednak nie miała siły, żeby o tym myśleć. Cała płonęła i choć była wampirem, to czuła gorącz rozlewającą się po jej ciele. Przylgnęła do niego mocno, nadal tak samo spragniona jego ciała. - Kocham Cię Valerianie - wyszeptała, kiedy w końcu się od siebie odkleili. - Myślę, że to szybko przeleci. A wtedy.. będę Ciebie tak spragniona, że to, co robiliśmy dzisiaj, będzie niczym w porównaniu do tego, co zrobimy - uśmiechnęła się przekornie, składając lekki pocałunek w miejscu, w którym go ugryzła.

Valerian Lestrange

- zobaczymy..- posłał jej spojrzenie mówiące "trzymam za słowo". Po czym zamknął za nimi drzwi łazienki. Kolejną część nocy spędzili w dużej wannie gdzie mężczyzna posiadł ją kolejny raz. Później przyszedł czas na prysznic, pod którym również nie szczędzili sobie pieszczot. Pozostałe nocne godziny spędzili w łóżku przytuleni do siebie na niekończącej się rozmowie.