www.starozytnyhogwart.fora.pl

Liliana Malfoy

-Mogłyby być dla odmiany spokojnymi i kochanymi dziećmi. Pamiętasz, jak Rose kiedyś wymknęła się do Howarda, a Sophie z Elizabeth przez całą noc szlajały się po klubach? Ile ja się wtedy nadenerwowałam - westchnęła. Na tamto wspomnienie pojawił się uśmiech na jej ustach, chociaż wtedy nie było to ani trochę zabawne.

-To cudownie! Alice nie mogła doczekać się braciszka, a Jeremy jeszcze bardziej chyba. Będziemy musiały wysłać im jakiś drobiazg - tradycją było, że gdy rodził się nowy członek rodziny, każdy wysyłał mu jakiś mały prezent na znak radości z narodzin. Lilianie bardzo podobała się ta tradycja. - Lepsze niż ostatnim razem, kiedy rodziła na tarasie, gdy w domu byli tylko Howard i Thomas. Dobrze, że Bella uratowała wtedy sytuację.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- tak...tylko później musiała uratować siebie przy pomocy kilkunastoletniej whisky...- odparła Narcyza rozbawiona. Kobieta napisała krótkie, ale treściwe gratulacje i zapieczętowała list po czym oddała sowie, która wyleciała przez okno

- niedługo będzie obiad...można by zbudzić dzieci, zjeść...wybrać się na plaże...a później spacer..ciepło się ubierzemy, nic nam nie będzie...a jak położymy dzieci, możemy zaprosić moją cudowną siostrę i przy winie ponarzekać na naszych mężczyzn jeśli chcesz...- zaproponowała - jutro mogę po śniadaniu zabrać cię na spacer po okolicznej wiosce...nieopodal jest stajnia..możesz więc pojeździć konno jeśli chcesz....- oznajmiła z uśmiechem. - zastanawiałaś się już ile chcesz tutaj zostać ? - spytała przenosząc się na kanapę.

jej kot z kolei usiadł przed suczką Liliany i położył mu łapę na głowie, ostatecznie wskoczył jej na grzbiet i zaczął sobie tam pościć gniazdko do spania
- staram się być solidarna, ale strasznie brakuje mi Lucjusza.. - przyznała z finezyjnym uśmiechem

Liliana Malfoy

-Chwała niech będzie whisky! - roześmiała się perliście. Spokojny poranek pomógł jej odzyskać dobry humor. - Bardzo dobry pomysł, zaraz po nich pójdę. Mam nadzieję, że to poprawi im humor, bo od rana nie byli w najlepszych nastrojach. Co do spaceru to bardzo chętnie. Arya się wybiega, dzieci przy okazji też, a nam ruch wyjdzie tylko na zdrowie. Chętnie bym pojeździła, ale nie wiem, czy to wskazane, przez ostatnie miesiące raczej siebie nie oszczędzałam.

Z uśmiechem na ustach obserwowała reakcje Aryi. Pies był łagodny jak baranek, toteż popatrzyła tylko na kota ze spokojem i z powrotem ułożyła głowę na miękkim dywanie. - Chciałabym powiedzieć, że wtedy, kiedy Draco zrozumie, co zrobił nie tak, ale mam wrażenie, że to raczej nie nastąpi szybko. Z tego co zauważyłam wczoraj, swój plan uznał za szczyt geniuszu - westchnęła cicho. - Nie musisz tu ze mną siedzieć cały czas. Poradzimy sobie z dziećmi i Aryą.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- obiecałam to będę siedziała do końca...mam jednak nadzieję, że nie będziesz miała nic przeciwko sporadycznym wizytom Lucjusza...musimy uzgodnić jeszcze parę spraw dotyczących prezentu ślubnego dla Rosalie i Valeriana..postaram się też dać Ci trochę czasu dla Ciebie samej, w końcu jesteś tutaj by sobie coś przemyśleć.....ooo i są moje aniołeczki..- wyciągnęła z uśmiechem ręce do wnuków, które właśnie zostały sprowadzone przez nianię z góry

Bliżniaki od razu znaleźli się obok Narcyzy i przytuli się do niej. Uwielbiały za równo Narcyzę jak i Lucjusza, ale ich prawdziwym ulubieńcem był Valerian, szczególnie Isabelle go sobie upatrzyła.

Liliana Malfoy

-Oczywiście nie mam nic przeciwko temu. Nie pogardzę też wieściami z domu. Potrafię zająć się sama sobą. Pójdę się przejść albo coś tym stylu - wzruszyła niedbale ramionami. - A propos prezentu.. wiesz, co dostali od cioteczki Belli? Właściwie bardziej to Rose dostała? Samochód.. ta to ma wariackie pomysły, chociaż Rosalie jest szczęśliwa jak dziecko.. - uśmiechnęła się do wchodzących dzieci. Arya zaskomlała cicho, rozdarta pomiędzy służeniem za poduszkę a chęcią przywitania najmłodszych. W końcu zdecydowała się nie ruszać. Kocur Narcyzy miał bardzo ostre pazury.

-Wyspaliście się słońca moje? - ucałowała obydwóch. Isabelle tarła jeszcze nieco zaspane oczęta. Anthony natomiast wydawał się bardziej rześki.

-Mamo, gdzie tata? - zapytał cicho Tony, który poza Draconem nie widział świata. Liliana westchnęła ciężko. To było trudne pytanie. Ze starszymi mogła być szczera, ale jak miała taką informację przekazać maluchom?

-Tatuś.. potrzebuje chwili, żeby odpocząć, a my przyjechaliśmy tutaj, żeby mu w tym pomóc.. - powiedziała w końcu, mając nadzieję, że to go zadowoli.

-A długo tu będziemy? - drążyła temat Isabelle.

-Mam nadzieję, że jak najkrócej córciu.. - uśmiechnęła się do dziewczynki. - Będziemy robić dużo ciekawych rzeczy i szybko minie nam czas..

Lucjusz i Narcyza Malfoy

Narcyza przyjrzała się wnukom z uśmiechem. Liliana sprawiła jej niemały prezent, gdy oznajmiła, że spodziewa się bliźniaków. Narcyza cieszyła się, że ich posiadłość znowu zacznie tętnić życiem. Anthony wyglądał zupełnie jak Draco, miał nieco ciemniejszą karnację i cieplejsze spojrzenie. Był radosnym chłopcem, rzadko pakował się w kłopoty, często dobrze przemyślał za nim powiedział cokolwiek. Wolał obserwować. Jego siostra natomiast była o wiele bardziej absorbująca. Wszędzie było jej pełno, a swoimi pytaniami nie jednego zdążyła wytrącić z równowagi. Dziewczynka odziedziczyła jasną karnację po Malfoy'ach. Oczy natomiast miała po matce. Ich zieleń doskonale współgrała z rudością jej włosów. Były nieco jaśniejsze niż Liliany i Rosalie, dziewczynka najczęściej kazała pleść je sobie w warkocz.

- kochani...obiad gotowy..- wskazała na stół i sama zasiadła przy nim - później przejdziemy się nieco po okolicy...- obiecała wnukom

Liliana Malfoy

Sama była przeszczęśliwa na wieść o bliźniętach. W końcu pamiętała, jak to było z Anastazją, kiedy była samym dzieckiem w domu pełnym dorosłych i cieszyła się, że będą mieli siebie. Uśmiechnęła się patrząc na nich. Isabelle ubrana była w śliczną, niebieską sukienkę. Od najmłodszych lat była wielką elegantką i z przyjemnością ubierała coraz to nowsze sukienki, które też zarówno Liliana jak i Narcyza z chęcią jej kupowały. Anthony za to wolał nieco mniej strojne stroje. Złapała je za ręce i usadziła przy stole. Mieli prawie sześć lat i coraz sprawniej posługiwali się sztućcami. Od początku uczyli ich korzystać z wielu sztućców, żeby później nie miały z tym problemów.

-Ślicznie tutaj, prawda? - Isabelle spojrzała na Narcyzę błyszczącymi oczyma. Arya siedziała obok niej merdając wesoło ogonem. Liliana natomiast zastanawiała się, co wybrać. Na nic specjalnie nie miała ochoty.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- tak kochanie...jest tutaj pięknie niezależnie od pory roku..- odparła Narcyza nakładając sobie rybę na talerz - urodził się wam dzisiaj kuzyn...brat Alice..z pewnością jak wrócimy do domu, udamy się do niego z wizytą..- zapowiedziała z przelotnym uśmiechem - a pro po rodzeństwa...wasza mama chciała wam coś powiedzieć..- dodała przenosząc wzrok na Lilianę. Wiedziała, że kobieta jest zbyt zaaferowana całą tą sytuacją, a był to 3 miesiąc, więc za jakiś czas powinno być widać.

Liliana Malfoy

-Mam nadzieję, że kiedyś przyjedziemy tutaj wszyscy, z tatą i dziadkiem i Damą - ucieszyła się Isabelle, z apetytem jedząc krem brokułowy.

-Naprawdę? Będziemy mogli się z nim bawić? - Anthony spojrzał na babcię swoimi błękitnymi oczyma.

-Nie bądź niemądry! Jest za mały, jak John i Will - Isabelle popatrzyła z politowaniem na brata, który nieco się speszył.

Liliana słysząc, że o niej mowa, wyrwała się z zamyślenia. Faktycznie, nie miała jeszcze okazji, żeby powiedzieć bliźniakom. - Niedługo nasza rodzina się powiększy, a Wy będziecie mieć braciszka albo siostrzyczkę - uśmiechnęła się lekko, niepewna ich reakcji.

Isabelle nachyliła się i szepnęła coś bratu na ucho, a potem na jej twarzy pojawił się ogromny uśmiech. - Wolałabym siostrę.

-Wcale nie! Brata! - zaprotestował natychmiast Anthony. Isabelle otwierała już usta, żeby zaprotestować, ale nagle gwałtownie posmutniała. Liliana zajęta tłumaczeniem Tony'emu, że nie wolno tak krzyczeć przy stole, nie zauważyła miny córki.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

Mina Isabelle nie umknęła jednak Narcyzie
- co się dzieje skarbie?..nie cieszysz się, że będziesz starszą siostrą ? - spytała kobieta przerywając posiłek

Liliana Malfoy

Isabelle najpierw odwróciła wzrok, nie bardzo chcąc mówić, co wywołało jej smutny nastrój. Bardziej wstydziła powiedzieć się tego przy mamie, niż przy babci.

-Kochanie, powiedz nam.. - poprosiła ją łagodnie Liliana, sadzając ją sobie na kolanach. Na policzkach Isabelle pojawił się lekki rumieniec.

-Będziesz nas jeszcze kochać mamo i mieć dla nas czas, jak urodzi się braciszek albo siostrzyczka? - wbiła w nią łagodne spojrzenie swoich ślicznych oczu.

-Isabelle, co to za głupi pomysł! Oczywiście, że będę Cię kochać i Ciebie też Anthony, nawet każdego dnia coraz bardziej. I może na początku dzidziuś będzie potrzebował więcej mojej uwagi niż Wy, ale zawsze znajdę dla Was czas. Skąd Ci się to wzięło? - popatrzyła na nią uważnie.

-Louise mówiła, że Sophie prawie nie miała dla niej czasu. Tak samo wujek Tom.. - Isabelle nadal nie wydawała się przekonana słowami matki.

-To była zupełnie inna sytuacja kochanie. Sophie urodziła dwójkę dzieci, więc potrzebowały one znacznie więcej jej uwagi. Poza tym, mam nadzieję, że zarówno Ty, jak i Anthony będziecie mi pomagać i wtedy będziemy spędzać czas całą czwórką.. - skierowała buźkę Isabelle w swoją stronę. - Obiecuję Ci kochanie.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- nic się nie martw skarbie..znajdziemy czas dla każdego...ciocia Bellatriks Ci to potwierdzi..jest najstarsza z nasz trzech i kiedy miała się urodzić Andromeda też się bała, że rodzice nie będą mieć dla niej czasu...ale i tak zawsze poświęcali jej go bardzo dużo...- westchnęła Narcyza głaszcząc wnuczkę po główce - zobaczysz..pojawi się maleństwo i będzie jeszcze weselej...teraz mama musi na siebie uważać i dużo odpoczywać...dlatego musicie się starać być grzeczni by nie robić jej kłopotu...po za tym...kiedy rodzą się nowe dzieci często przynoszą prezenty dla starszych...- mówiąc to puściła oczko Lilianie

Liliana Malfoy

Na słowo prezenty obydwoje momentalnie się rozpromienili, zupełnie zapominając o swoich wcześniejszych troskach. Isabelle uśmiechnęła się zwycięsko do brata. Nie dość, że będą mieli brata lub siostrę, to jeszcze dostaną prezenty i rodzice nadal będą mieli dla nich czas.

-Obiecujemy, że będziemy bardzo grzeczni - przyrzekł Anthony, a Isabelle gorliwie pokiwała głową, a potem wróciła na swoje miejsce by skończyć obiad.

-Dobrze to załatwiłaś - szepnęła Liliana do Narcyzy, kiedy dzieci zupełnie pochłonęło jedzenie. Sama jadła powoli, bardziej wmuszając w siebie kolejne kęsy.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- lata praktyki...prezenty są dobre na wszystko...- westchnęła i wróciła do posiłku. Reszta obiadu minęła im w spokojnej atmosferze. Po odejściu od stołu bliźniaki przespały się jeszcze na kanapie. Narcyza zostawiła dzieci z matką i sama udała się na górę by nieco odpocząć. Ostatnio się nie wysypiała. Albo w ogóle nie mogła spać, albo budziła się w nocy z krzykiem i później nie spała do rana. Ok 15, cała czwórka i Arya zebrała się w salonie i udała na przechadzkę brzegiem morza.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

_______________________________________________________

Narcyza wpadła do pokoju jak burza i prawie wybiegła na taras. Z klifu miała idealny widok na to co działo się akurat na plaży. Nie rozumiała jak po tym wszystkim jej mąż może rozmawiać tak spokojnie. Wciąż nerwowa wróciła do pomieszczenia i zaczęła chodzić po pokoju
- co on w ogóle sobie myśli?...