www.starozytnyhogwart.fora.pl

Howard Howlett Jr.

-Hej, ja nie powiedziałem tego...złośliwie.-poprawił się widząc jej minę. Westchnął drapiac się po głowie:- Trochę jednostronna relacja z tymi roslinami..-zauważył:- I potrzeba dużo cierpliwości, zgadza się? Jak Ty to znosisz?-spytal przywołujac uśmiech na twarz.

Blair Falcone Howlett

-Wiem. Szkoda, że nie mogę Ci pomóc.. - odpowiedziała z cichym westchnieniem. - Wiesz.. ja im daję ciepło i opiekę. One dają nam lekarstwa, składniki do eliksirów.. a przy tym potrzebują tak mało.. jestem raczej spokojnym duchem.

Howard Howlett Jr.

Howard słuchajac niej nagle przypomniał sobie o Rose i zacisnął palce na kolanie:- Tak.... Ciepło i opiekę, hm? Brzmi przyjemnie.... Szkoda, ze o niektóre rzeczy trzeba walczyć i poświęcać...-westchnął odwracajac wzrok. :- Myslę, ze jakoś poradzę sobie z praą. Ale dziekuję za miłe chęci...-uśmiechnął się odnajdując ukradkowe spojrzenie dziewczyny:- Doceniam to.

Blair Falcone Howlett

Zarumieniła się lekko. Czasem nienawidziła swojej nieśmiałości. Utrudniało jej to właściwie większość rzeczy. - Poradzisz..w końcu jesteś Howlett, prawda? - słyszała co nieco o tej rodzinie. - Ciepło i opieka to naprawdę mało. A co do walki.. zdarza się, takie życie. Czasem chyba jednak warto, nie sądzisz?

Howard Howlett Jr.

Howard widzac jej rumieńce znów odpowiedział uśmiechem. To było zabawne, jej rumieniec, ale jednocześnie miało swój urok.:- Taak, jestem Howlett...-westchnął:- Lubię walczyć, zwłaszcza, jeśli mi zależy.... Ale wierz mi, czasem.... trzeba też wrócić do domu. Po to walczy się tak naprawdę. By po tym, że coś osiągniesz.... możesz choć na chwile rozluźnić się, przyznać do.... wielu rzeczy. WYbacz, trochę mnie mysli poniosły...-powieział dopijając kawę:- Brzmi fascynująco. Może odwiedzę Cię kiedyś, co Ty na to? Opowiesz więcej o tej zażyłości między Toba a roślinami?-spytał rozbawiony.

Blair Falcone Howlett

Blair uniosła brew w geście zdziwienia. Była przyzwyczajona do tego, że ludzie jej się zwierzają. W końcu kto nie nadaje się do tego lepiej, jak nieśmiała i skromna osoba, która o wiele bardziej woli słuchać, niż mówić? - Dopóki jest choć procent szans, że się uda, to trzeba walczyć. Ale to tylko moje zdanie. Sprawa musi być chyba z góry przegrana.. - spojrzała na niego uważnie. Potem odwróciła wzrok. - Nabijasz się ze mnie. To wcale nie jest ciekawe.

Howard Howlett Jr.

-Możliwe, że jest przegrana...-powiedział Howard o siebie:- Ale dopóki walczysz, wygrywasz....-uśmiechnął się smutno:- Nie, nie żartuję sobie. Jestem ciekaw, jak to przedstawisz.CHyba, ze to jakas wielka tajemnica, to możes mi pokazać, a ja nikomu nie powiem....-zaśmiał się krótko.

Blair Falcone Howlett

-Mam nadzieję, że jest tego warta.. - dodała cicho i niepewnie. Zazwyczaj w takich kwestiach chodziło o dziewczynę. Wiedziała coś o tym. - Nawet nie wiem, co mam Ci powiedzieć na ten temat. Uwielbiam rzadkie rośliny. Ściągam je do siebie z całego świata. Jedną szklarnię zawaliłam swoimi roślinami. Czytam też mnóstwo na ten temat. Każda z nich jest inna i każda potrzebuje czegoś innego. Moje rośliny wykorzystywane są przez Anastazję do eliksirów, więc muszą być jak najlepsze..

Howard Howlett Jr.

Howard sluchal jej uwaznie. Niewatpliwie mowila z pasja. Naprwwde kochala to co robila. Temat walki o dziewczyne zignorowal. Nie chcial poruszac tematu Rose.
- Nie przekonalas mnie...- stwierdzil niechętnie jej przerywajac.- Chcialbym to zobaczyc. Moze byc ciekawie...-stwierdzil po namysle spogladajac uwaznie w oczy dziewczynie.

Blair Falcone Howlett

-Niee.. przestań, to praca jak każda inna.. - zrobiła się jeszcze bardziej czerwona. Jak zwykle od razu to poczuła, więc zasłoniła policzki dłońmi i odwróciła wzrok. Nienawidziła czuć się wyjątkowa. Przez lata szkoły została skutecznie przekonana, że wcale wyjątkowa nie jest. Ba, jest wręcz nikim. Skutecznie przyczynił się do tego jej towarzysz rozmowy oraz Rose, o której tak często myślał. Rose zawsze była paskudą. Lubiła dogryzać innym tylko dlatego, że byli z innych domów lub mieli gorsze pochodzenie niż ona. I znalazło się wielu, którzy jej w tym wtórowali.

Howard Howlett Jr.

Howard przyjrzal jej sie i widzac rumieniec wyszczerzyl zeby:- Do twarzy Ci w czerwonym. ..- mruknal rozbawiony i widzac ze dziewczyna ze dziewczyna czerwieni sie jeszze bardzoej spytal:- Cos nie tak? Jestem ciekaw i brzmisz ibteresujaco gdy mowisz o swojej pasji. Jestem ciekaw jak to wyglada zza kulis- wyznal szczerze korzysyajac z tego, ze dziewczyna spojrzala w Jego kierunku.

Blair Falcone Howlett

Blair wbiła wzrok w stół. Przez ten głupi rumieniec miała wrażenie, że zaraz spali się ze wstydu. - Nie jestem przyzwyczajona do takiego zainteresowania. To stąd moja dziwna reakcja. Oczywiście, możesz przyjść, jeśli jesteś pewien, że Cię nie zanudzę.

Howard Howlett Jr.

Howard zachichotał:- Wygladasz raczej na kogos kto nie narzeka na zainteresowanie. A przynajmniej nie powinien. Pewnie. Nielatwo mnie znudzic. Pamietaj, mam troje rodzenstwa. Troche spokojnego wykladu i czasu...wsrod flory... dobrze mi zrobi- przyznal z lekkim skiechem.
Rozmowa byla lekka i przyjemna. To byl najwiekszy szok dla Howarda. Poznal ta dziewczyne i dziwnie poczul, ze przyjemnie sie z Nia rozmawia. I wiedziala co i o czym mowi. Byl ciekaw, co jeszcze usłyszy ale pozwolil dziewczynie odetchnac:- Wiec...odwiedze na pewno Hogwart i Twoja szklarnie.

Blair Falcone Howlett

-Chyba postawiłeś sobie za cel wprawić mnie jak najwięcej razy w zakłopotanie.. - stwierdziła z uśmiechem, marszcząc przy tym kąciki oczu. - Jeśli zrobisz to w przeciągu trzech tygodni to zobaczysz Wilgotka Amazońskiego, jak kwitnie. Robi to raz na pięć lat i.. nigdy nie widziałam, jak wygląda jego kwiat. A jest na co popatrzeć. Oczywiście... zrobisz jak będziesz chciał.. - dodała szybko.

Howard Howlett Jr.

Howard zasmial sie:- Brzmi ciekawie... Wiesz jesli nie bede w stanie okazac godnego podziwu to zawsze mozesz mnie doinformowac bym mial pelny obraz i wiedział co ma mnie zachwycic. - powiedzial nieco zartobliwie:- Nie wprawialbym Cie w zaklopotanie gdyby nie fakt ze uroczp wtedy wygladasz...- rzucil bez zastanowienia.