www.starozytnyhogwart.fora.pl

Marlena Rakicka

Spojrzała na nią ze złością.-Tylko tego brakowało, żeby ktoś tak niskiego rozwoju psychicznego wyrażał swoje zdnie

Suniva Lestrange Howlett

Sara syknęła. Chwyciła ją za szyje i odrzuciła na drugi koniec korytarza - chcesz odać coś jeszcze mała?

Marlena Rakicka

Wstała ze świętym spokojem i podeszła do Sary. Patrzyła jej głęboko w oczy-O jednym zapomniałaś: teraz jestem wampirem, więc lepiej ze mną nie zaczynaj-powiedziała spokojnie. Ciesząc się, że może wykorzystać swoją moc cofnęła się o jeden krok. Sara zaczęła krzyczeć. Zwijała się z bólu, jakiego właśnie doświadczyła. Strach, który poczuła nie pozwalał jej na obronę, a Marlena bezlitośnie zmieniała jej uczucia

Suniva Lestrange Howlett

Po chwili Sara zamkneła oczy. Potem je otworzyła i uśmiechneła się drwiąco - tylko na tyle Cię stać... - odwróciłą jej moc przeciwko niej samej. Teraz Marlena wiła się z bólu - i jak tam...milutko co? - przerwała katusze Marleny - to Ty ze mną nie zadzieraj świerszczu... - zaśmiała się

Marlena Rakicka

Marlena podeszła bliżej. Na co jej zaklęcia i moce? po prostu wyciągnęła rękę i uderzyła ją w głowę z taką siłą, że Sara cofnęła się o kilka kroków. Marlena podeszła do niej i uderzyła ją drugi raz, z tym samym rezultatem. Jednak za każdym razem gdy Sara tego próbowała, Marlena unikała ataku, bo przecież jako nowonarodzona była od niej szybsza. Tym sposobem Marlena unikała każdego ataku wampirzycy.

Suniva Lestrange Howlett

- mam dosyć.. - warkneła - czy powiedzieli ci już...że wampir ma sowją drugą naturę?.. - syknęła głośno. Nagle z jej boków zaczęły wyrastać skrzydła. Włosy jakby same opadły jej na ramiona. Teraz były wściekle czerwone. jej kły wydurzyły się. Sara machnęła skrzydłami a podmóch wiatru odrzucił Marlene do tyłu.

Marlena Rakicka

Spojrzała na nią wzrokiem, w którym zdziwienie mieszało się z rozbawieniem-A ty co? Startujesz na najbrzydsze stworzenie świata?

Suniva Lestrange Howlett

- skoro mam wygrać...to czemu nie.. - syknęła i odrzuciła ją do tyłu tak że ta upadła na kamienny słup

Marlena Rakicka

-Mało ci to da-stwierdziła-Jeśli wygrasz, wszyscy stwierdzą, że twoja wygrana była oczywista. Po za tym, po co próbujesz mi coś zrobić, skoro ja i tak nie umrę?

Martin Merson

Martin nie wytrzymał.Podszedł do Sary,chwycił ją za szyję i przygwoździł do ściany-Spadaj stąd nic nie warta latawico,bo Cię zabiję i ni obchodzi mnie to że jesteś przyjaciółką Sunivy...i tak cię zabiję bo mnie wkurzasz....jeszcze jeden raz zobaczę że się do Marleny zbliżyłaś to zabiję cię torturami-Wysyczał to wszystko

Suniva Lestrange Howlett

Nagle w pomieszczeniu pojawiła się Suniv. Wyglądała nieco lepiej jednak nie dało się tego zobaczyć dokładnie bo na głwoie miała szeroki kaptur.
- co się dzieje? - spytała cichym głosem

Martin Merson

Rzucił Sarę pod nogi Sunivy-Chciała zabić Marlenę-wysyczał

Suniva Lestrange Howlett

- Saro.. - szepnęła zrezygnowana Suniva
- ale ona nie jest godna..Ty powinnaś ją zabić... - szepnęła jej do ucha Sara - zanim będzie za późno...
- Saro..rozmawiałyśmy...o tym..
- tak..ale..
Suniv ciągnęła dalej beznamiętnym głosem nie biorąc pod uwagę wypowiedzi Sary - co zrobię jeśli znów kogoś zaatakujesz...
- ale to ona mnie sprowokowała...
- i mimo moich ostrzeżeń zrobiłaś to znowu. - Tym razem Sara nic nie powiedziała tylko uklęnęła przy Suniv - zejdź mi z oczu.. - syknęła Lestrange. Sara natychmiast wykonała polecenie. Suniva spojrzała na martina - ciekawy przymiotnik..latawico..tylko nie wiem czy trafny... - podeszła bliżej powoli i ściągnęła kaptur poczym uśmiechnęła się - Marleno nic Ci nie jest?...Sara nie bedzie cię już więcej nachodzić

Martin Merson

A skąd mam wiedzieć czy nie jst?-uśmiechnął się-jak się czujesz?

Suniva Lestrange Howlett

- hmmm...po paru..przekąskach znacznie lepiej...