www.starozytnyhogwart.fora.pl

Valerian Lestrange

Valeriana już dawno nikt tak nie rozbawił. Wampir zaśmiał się dźwięcznie - mówisz że to ja robię Ci na złość a sama, świadomie bądź nie świadomie próbujesz mnie prowokować..- zauważył opierając się z nonszalancją o futrynę drzwi

Rosalie Lestrange

Przestań się ze mnie śmiać.-Prychnęła, jak mały kotek i skrzyżowała ręce na piersi.-Ja Cię prowokuje? Niemożliwe.-Podeszła do drzwi i stanęła naprzeciw niego.-Nie przypominam sobie.

Valerian Lestrange

- skończ już tą swoją zabawę, bo może stać się coś czego pożałujesz później..- westchnął nachylając się nad nią - a pewnie chciałabyś przeżyć..jeszcze kilka dni..

Rosalie Lestrange

-Skąd pomysł, że się w coś z Tobą bawię. Myślałam, że wampiry są odporne na..wdzieki smiertelniczek.-Spowazniala. Kiedy wampir nachylił się nad nią, poczuła, jak krew odpływa jej z twarzy. Musiała przyznać nawet przed sobą, że bala się go czasami.-Przestań mnie straszyć.

Valerian Lestrange

Valerian zaśmiał się i bez ostrzeżenia przerzucił ją sobie przez plecy. Ani się obejrzała a już stali na jednym z dachów zamku. Widok który rozciągał się z tamtego miejsca zapierał dech w piersiach. Wampir postawił Rosalie delikatnie i chwycił ją w pasie by nie spadła.

Rosalie Lestrange

Rosalie krzyknęła i zacisnela oczy. Spodziewała się bólu. W duchu juz zaczęła się przeklinać za cięty język. Kiedy nic takiego nie poczuła, otworzyła oczy. Widok był niesamowity. Aż poczuła, jak zaczyna jej się kręcić w głowie od wysokości.-Wariat z Ciebie..-Przeniosła wzrok na Valeriana.

Valerian Lestrange

- no popatrz a podobno jestem mało rozrywkowy..- westchnął teatralnie - spędzam tutaj bardzo dużo czasu..- przyznał - nigdzie indziej nie widać tak gwiazd..

Rosalie Lestrange

-Czasem Ci się zdarzy.-Uśmiechnęła się do niego.-Masz rację, tu jest niesamowicie.-Lekki wiatr rozwiewał jej włosy.-Wiesz, podobało mi się u Ciebie.

Valerian Lestrange

- mi też..- odparł z przelotnym uśmiechem - wystarczy..wracamy do środka..musisz się wyspać przed jutrem..w końcu wracasz do domu..

Rosalie Lestrange

-Poczekaj jeszcze chwile.-Stała z głową uniesioną do góry. Jedną dłoń miała położoną na ręce Valeriana. Tak dla pewności. Czuła lekki smutek, że już musi wracać, a w szkole przecież nie czeka jej nic dobrego. Tylko dużo nauki.

Valerian Lestrange

- nie wracasz do szkoły Rosalie..- odparł wiedząc o czym myśli - tylko do domu..Czarny Pan ma plany wobec was wszystkich..każdy odegra jakąś role..

Rosalie Lestrange

-Jak nie wracam do szkoly? Przecież ja mam cały semestr do poprawienia.-Spojrzała na niego zszokowana. Nie chciała tego. Juz zaczynała tęsknić za swoim normalnym życiem.

Valerian Lestrange

- poprawisz go siedząc w domu..- westchnął chwytając ją za ramię. - na dół..

Rosalie Lestrange

-To boli.-Spojrzała na niego pełnym złości wzrokiem.-To weź mnie na dół, sama nie zejdę.

Valerian Lestrange

Valerian sam nie wiedział co go tak zezłościło. Coś było w tej nocy. Sprowadził Rose bezpiecznie na dół i zamknął drzwi tarasowe.
- wybacz..czasami wciąż nie zdajemy sobie sprawy z naszej siły..- odparł z lekkim uśmiechem. Zarzucił na siebie szlafrok i nalał sobie kieliszek krwi tak, żeby dokończyć butelkę. Machnął różdżką w stronę starodawnego gramofonu, który jak większość mebli pochodziła z innej epoki. W komnacie rozbrzmiało ciche tango - to na dobranoc..- znów uśmiechnął się zniewalająco by ją udobruchać