www.starozytnyhogwart.fora.pl

Rosalie Lestrange

-Wyglądasz bardzo ludzko w tym momencie.-Roześmiała się, wyglądając spod kołdry.-Wcześnie jutro muszę wstać?

Valerian Lestrange

- spokojnie, obudzę Cię na czas..- uspokoił ją i zamyślił się na dłuższą chwilę

Rosalie Lestrange

Po dość długiej chwili milczenia i usilnej próby nie wiercenia się, Rosalie westchnęła ciężko i odwróciła się w stronę Valeriana.-Mam jeszcze jedno pytanie.-I zanim zdążył cokolwiek powiedzieć, ciągnęła dalej.-Dlaczego akurat mnie bierzesz ze sobą? No wiesz, taka smarkula, na którą non stop musisz uważać i która tak często Cię irytuje? Tyle wokół Ciebie statecznych i wyrachowanych, a także znacznie piękniejszych, wampirzyc..

Valerian Lestrange

- to bardzo proste..ich tak jak mówiłaś jest wiele..a Ty jesteś jedna..- wyszeptał wciąż z zamkniętymi oczyma wyraźnie rozbawiony z jej pytania

Rosalie Lestrange

Spojrzała na niego zszokowana. Gdyby teraz otworzył oczy, na pewno nie mógł by powstrzymać śmiechu na widok jej miny.-N..naprawdę? Merlinie...ale to było słodkie.-Zachichotała. Zazwyczaj tego nie robiła, ale to wino..

Valerian Lestrange

- bo wiesz..ja tam gdzieś w środku na prawdę jestem słodki i uroczy..- mruknął i słysząc ze się śmieje, sam się uśmiechnął - po co mam brać ze sobą jakąś wampirzycę, jeśli tutaj mam ich wiele i po prostu mi się znudziły..ach..Loren pojedzie też z nami, będziesz miała towarzystwo, kiedy ja z Suniv będziemy załatwiać pewne sprawy..

Rosalie Lestrange

-Nie wątpię. To tak jak Twoja mama, mam rację?-Nie mogła podarować sobie sarkazmu.-Zwariujesz ze mną.-Zrobiła smutną minkę.-Znam ją? Jest sympatyczna, czy raczej będzie ciężko? Stara, młoda?-Zasypała go gradem pytań. Zawsze, kiedy była bardziej pijana zaczynała bardzo dużo mówić.

Valerian Lestrange

- z racji zostania wampirem nadałam jej nowe imię..ta Twoja koleżanka z Hogwartu..- westchnął po czym otworzył oczy i przewrócił się na bok - przecież moja mama jest bardzo uroczą i czarującą kobietą..

Rosalie Lestrange

-A no to będzie fajnie. Chociaż nie wiem, jaka jest jako wampir.-Znów westchnęła.-I bardzo spokojną i dobrą przy tym.-Posłała mu znaczące spojrzenie.

Valerian Lestrange

- a żebys wiedziała..- westchnął rozbawiony - śpi już bo jutro nie wstaniesz..a ja stosuję dość brutalne pobódki..- wyznał znów kładąc się na plecach

Rosalie Lestrange

Rosalie teatralnie zamknęła oczy, pomilczała przez chwilę, a potem znów się odezwała.
-Nie widzisz, że próbuję? Nie mogę zasnąć. To pewnie przez Ciebie, ale nie idź sobie.-Złapała go za rękę, kiedy uczynił ruch, jakby chciał wstać.

Valerian Lestrange

- mogę Ci dać eliksir nasenny jeśli chcesz..- westchnął po chwili zastanowienia - już nigdzie nie idę..możesz mnie puścić...Rose..- spojrzał na nią rozbawiony gdy wciąż go trzymała

Rosalie Lestrange

-Nie, bo rano nie wstanę.-Czasem ciężko było za nią nadążyć. Dopiero po słowach Valeriana zorientowała się, że nadal trzyma go za rękę.-Przepraszam.-Powiedziała i natychmiast go puściła.

Valerian Lestrange

Wampir spojrzał na nią rozbawiony i widząc, że w jakiś sposób potrzebuje bliskości od niego po prostu przyciągnął ją do siebie, tak, że głowę mogła oprzeć na jego torsie i okrył kołdrą. Delikatnie, uspokająco zaczął głaskać ją po włosach - no kołysanki nie będę Ci śpiewał.. - westchnął po chwili

Rosalie Lestrange

Wtuliła się mocno w jego bok, co było praktycznie idealnym rozwiązaniem podczas tej upalnej nocy. Jedną dłoń położyła na jego torsie, a głowę oparła na piersi.-A jak ładnie poproszę?-Spytała, tłumiąc ziewnięcie.