www.starozytnyhogwart.fora.pl

Rudolph Lestrange

-Więc gdzie jest Twój mąż Bello? Jesteś Ty, jest Viv, a on? W końcu to rodzinne święta, prawda?-Mówił cicho, jednak jego słowa nie miały w sobie żadnych uczuć, były zimne i pozbawione emocji, jednak bardzo racjonalne w swojej wymowie.

Bellatriks Lestrange

- nie wiem..przyzwyczaiłam się do tego, że żoną jestem tylko na papierze..- odparła znów wstając - z resztą nieważne..to już moja sprawa.- dodała idąc przed siebie, ale nie w kierunku domu tylko w zupełnie przeciwnym

Rudolph Lestrange

-Zaprzeczasz sama sobie w tym momencie.-Ruszył za nią, nie tyle by móc skończyć rozmowę, co złapać ją na wypadek upadku.

Bellatriks Lestrange

- niby w czym? - spytała odwracając się napięcie

Rudolph Lestrange

-Nie wiesz, gdzie jest Twój mąż, zatem nie ma go również z Twoją córką. To nie jest definicja szczęśliwego dzieciństwa.-Zatrzymał się tylko kawałek przed nią.

Bellatriks Lestrange

- nieważne...powiedziałam już, że to moja sprawa i mój problem..- odpowiedziała wymijając go

Rudolph Lestrange

-A Ty jesteś szczęśliwa?-Zapytał cicho.-I dla mnie jest to ważne, wbrew temu, co Ci się czasem wydaje.

Bellatriks Lestrange

- nie!..nie jestem! zadowolony?! - wrzasnęła w końcu zatrzymując się - a teraz mnie zostaw..- rzuciła już ciszej i ruszyła szybkim krokiem

Rudolph Lestrange

Rudolph został tam gdzie stał, z uśmiechem szczerego zadowolenia na twarzy. Zapalił papierosa, którym powoli się delektował. Cały czas śledził jednak postać Bellatriks.

Bellatriks Lestrange

Kobieta widząc podłoże po którym miała stąpać zdecydowała nie iść dalej i zaczęła się wracać. Minęła Rudolpha idąc w stronę tarasu. Słowem się jednak nie odezwała

Rudolph Lestrange

-Długo się będziesz obrażać?-Spytał idąc powoli za nią.

Bellatriks Lestrange

Kobieta nie odpowiedziała bo właśnie postanowiła się zmierzyć z oblodzonymi schodami.

Rudolph Lestrange

-Bello..-Powiedział cicho, będąc stopień niżej za nią.

Bellatriks Lestrange

Kobieta zatrzymała się i odwróciła do niego
- no co znowu? - spytała wspierając ręce na biodrach

Rudolph Lestrange

-Cały czas to samo.-Odparł, mrużąc oczy w lekkim rozbawieniu. Wściekła Bella była taka piękna przy okazji. Chociaż była stopień wyżej, to jej twarz znajdowała się dokładnie na wysokości jego twarzy, co też mężczyzna wykorzystał nachylajac się i całując ją w delikatnie rozchylone wargi.