www.starozytnyhogwart.fora.pl

Liliana Malfoy

Liliana udała głębokie zamyślenie.
-Niech zgadnę. Głos jakby znajomy, zapach też..czy to mój narzeczony?-Odchyliła głowę do tyłu, żeby spojrzeć na mężczyznę. Posłała mu uśmiech pełen radości.-Jak się czujesz?

Draco Malfoy

- wilczo..- mruknął rozbawiony po czym opadł na kanapę obok niej -żartuję..- dodał widząc jej szok - tłumaczyłem już tyle razy, że nic mi nie jest, ta paskudna rana w końcu zaczęła się goić..niedługo powinna zostać tylko blizna..- westchnął nalewając sobie soku - widziałaś gdzieś Sophie i Toma?

Liliana Malfoy

Przez moment spojrzała na niego z przerażeniem w oczach.-To nie jest śmieszne Draco.-Uśmiechnęła się jednak.-Wiem, jednak na razie się nie goi i martwię się o Ciebie.-Odparła.-Mignęli mi gdzieś przed chwilą, ale nie wiem, gdzie poszli.

Draco Malfoy

- daj spokój jest o niebo lepiej..przynajmniej mogę się oprzeć..- westchnął rozsiadając się wygodnie w fotelu - nie podoba mi się, że oni tak ciągle znikają, ale chyba nie mam nic do gadania..mam rację ? - spytał po czym dopił sok.

Liliana Malfoy

-Przynajmniej o tyle dobrze. Noo...i grunt, że nie jesteś wilkołakiem.-Puściła do niego oczko.-Wiesz, nasze córki są już prawie dorosłe, chociaż zgadzam się z Tobą. Więcej ich nie ma, niż są.-Westchnęła cicho.

Draco Malfoy

- jak to prawie dorosłe..w wakacje pokończą dopiero 16 lat..- zaprotestował Draco - musimy je jeszcze trochę pomęczyć za nim będzie za późno..- westchnął rozbawiony i przyjrzał się kobiecie. - wiesz..ciąża Ci służy..- odparł przechylając lekko głowę

Liliana Malfoy

-Wiesz, Tom ostatnio wykazał się dużą odpowiedzialnością, dlatego chyba możesz być spokojny. Martwi mnie jednak zażyłość Rosalie i Valeriana.-Spojrzała na niego z powagą. Rosalie znów u niego była i Liliana nie miała nic do powiedzenia.-Oczywiście, zaraz będę wyglądać jak mały wieloryb.-Puściła do niego oczko.

Draco Malfoy

- na pewno nie ..a nawet jeśli do wrócisz do formy - odparł z pokrzepiającym uśmiechem - jeśli moje ciotki i matka dały radę to Ty również..- odparł - nie ufasz Valerianowi ? - spytał po chwili widząc jej strapienie

Liliana Malfoy

-Na pewno. Jednak mówię o sobie teraz.-Roześmiała się. Mimo swojego marudzenia, czuła się bardzo dobrze i była szczęśliwa.-Wiesz,nie znam go zbyt dobrze. Jednak nie podoba mi się to.

Draco Malfoy

- nie?..a ja odniosłem inne wrażenie jakiś czas temu - westchnął Draco z prowokującym uśmiechem.

W tym samym momencie do salonu zeszła Sophie. Miała na sobie zawiązany szlafrok i dodatkowo owinęła się kocem. Szła na boso, a fryzura, którą teraz miała na głowie mało miała wspólnego z elegancją. Spojrzała na nich ledwo otwartymi oczyma i powoli ruszyła w stronę kuchni. Głowa bolała ją niemiłosiernie. Przez co najzwyczajniej w świecie nie zwróciła na nich uwagi

- widziałaś To..? - Draco spojrzał z niedowierzaniem na zamykające się, za córką drzwi - to nie było jej w domu na noc? - spytał jakby sam siebie obiecując, że wyjaśni to z Sophie jak tylko będzie wracać

Liliana Malfoy

-Przestań.-Liliana spojrzała na niego złym wzrokiem. Nie miała ochoty wracać do swojej chwili słabości.-Bardzo zabawne.-Skomentowała jego prowokujący uśmiech.
Liliana z takim samym osłupieniem patrzyła za Sophie. Chyba zaczynała żałować swoich wcześniejszych słów.-Ciężko było nie zauważyć. Jaa..chyba porozmawiam sobie z Thomasem. To jest przesada.-Spojrzała na Dracona.

Draco Malfoy

zaraz za Sophie zeszła Elizabeth. W porównaniu do włosów dziewczyny, jej były doprowadzone do ładu. Nawet w szlafroku potrafiła wyglądać zjawiskowo - to chyba odziedziczyła po matce. Westchnęła i usiadła na kanapie masując sobie skronie.

- nie powiesz mi chyba, że Ty gdzieś zabrałaś moją córkę..

- nie..obie się zabrałyśmy..właściwie Valerian zabrał nas, Rose i Toma do klubu Gabriela..dobrze mówię tak?..tak..- wyszeptała rozkładając się na kanapie

- no to wszystko jasne..- odparł Draco na w pół rozbawiony a na wpół zdenerwowany - jeszcze wiele Cię czeka siostrzyczko..kawy?

- mhmmm...- kobieta była w stanie jedynie mruknąć

- rodzice Cię widzieli ?

- niee..- westchnęła otwierając oczy - z resztą..co im do tego..- wzruszyła ramionami

Draco pokręcił głową i ruszył do kuchni chcąc przy okazji porozmawiać z córką.

Liliana Malfoy

-Wiedziałam.-Liliana mruknęła pod nosem, kiedy usłyszała, czyj to był pomysł. Wcale jej się nie podobały całonocne wycieczki do klubów. Owszem, młodość młodością, ale dziewczyny miały dopiero po 16 lat, a Thomas, chociaż starszy, wcale rozumem nie grzeszył.
-Pójdę zobaczyć co u Rosalie.-Podniosła się z kanapy i poszła na górę, do pokoju dziewczyny. Wróciła jednak bardzo szybko. Niemalże zbiegła po schodach i zatrzymała się dopiero przed dziewczyną.
-Gdzie jest moja córka?-Spojrzała na nią z uniesioną brwią.

Draco Malfoy

Sophie, która już zdążyła wrócić spojrzała zaspanym wzrokiem na Lilianę
- ciociu..- westchnęła odwracając się w stronę Anastazji.

Kobieta znów się do nich odwróciła po czym zastanowiła się
- po co tyle krzyku..pewnie u Valeriana..- wzruszyła ramionami wstając - nie wiem jak Ty Sophie, ale ja idę spać..- wyszeptała bo każdy głośniejszy dźwięk przyprawiał ją o ból głowy.

Sophie ruszyła na ciotką, w ręce trzymała dwa kubki z kawą, najprawdopodobniej drugi był dla Toma

- świetnie..Sophie z pewnością spała z Twoim bratem..a Rose..zaczyna gustować w wampirach...- Draco sam opadł na kanapę i spojrzał w sufit zszokowany. Wciąż nie docierało do niego, że jego mała córeczka niedługo miała dorosnąć.

Liliana Malfoy

Liliana patrzyła wyczekująco to na jedną, to na drugą. Zaczynała się coraz bardziej denerwować. W końcu najlepiej wiedziała, jaka jej córka potrafi być.. niesforna. I znów zaczynała sobie robić wyrzuty, że nie upilnowała córki. Kiedy usłyszała, że jest u Valeriana; z jednej strony jej ulżyło, z drugiej jednak jeszcze bardziej zaczęła się o nią martwić. Po odejściu dziewczyn opadła na kanapę i ciężko westchnęła.
-I najprawdopodobniej nie szukała oddzielnego pokoju dla siebie.-Spojrzała na mężczyznę.-Myślisz, że rozmowa coś pomoże, czy lepiej nie zaczynać nawet?