www.starozytnyhogwart.fora.pl

Liliana Malfoy

-Najwyraźniej.-Odpowiedziała wcale nie skruszona, mimo iż jej kłamstwo właśnie zostało odkryte.
-Nie wiem, o czym mówisz, ciociu.-Odpowiedziała z miną niewiniątka na twarzy.-My tylko rozmawialiśmy.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- no przecież mnie możesz powiedzieć..- westchnęła Bellatriks zawiedziona

Liliana Malfoy

-Nic z tych rzeczy, ciociu! Doszliśmy tylko do pocałunku. Potem Draco stwierdził, że jest już późno, przykrył nas kołdrą i poszedł spać.-Roześmiała się na wspomnienie dzisiejszej nocy.

Bellatriks Lestrange

Bellatriks spojrzała na nią z politowaniem
- dziecko drogie..- pogłaskała ją po głowie - to bierz się teraz, umyj i zapraszam na śniadanko..- uśmiechnęła się uroczo i wyszła rozbawiona z sypialni

Liliana Malfoy

Roześmiała się. Już dawno nie śmiała się tak często i tak szczerze. Wyskoczyła z łóżka, zrzucając z siebie puchatą kołdrę. Odszukała swoją koszulkę, rzuconą przez Narcyzę na fotel i szlafrok, który poniewierał się po podłodze. Przez szczeliny w kotarach świeciło słońce, wręcz rażąc ją w oczy. Podeszła do nich, by je odsłonić. Jakie było jej zdziwienie, kiedy zobaczyła, że na dworze zalega kilkucentymetrowa warstwa śniegu. Wszystko pokryte było białym puchem. Nad rankiem najwidoczniej musiała być mgła, bo szadź otulała drzewa. Liliana postała jeszcze chwilę w oknie, lecz wskazówki zegara, nieubłaganie zbliżające się do 9, zmusiły ją do nieco szybszych ruchów. Malfoy'owie nie tolerowali spóźnień!
Przemknęła przez korytarz, wprost do swojej komnaty, która znajdowała się tylko dwa pokoje dalej od draconowej sypialni. Chwilę podumała nad tym, co ubrać, decydując się w końcu na kremową sukienkę z rozkloszowanym dołem, kawałek ponad kolano i ciemno-granatowe szpilki. Włosy, po szybkim prysznicu, poskręcały jej się w loki. Zadowolona z efektu zbiegła do jadalni, na chwilę przed wybiciem 9. Niedługo miały przybyć dzieci!

Lucjusz i Narcyza Malfoy

_____________________________

Draco siedział w sypialni na łóżku. Nie mógł uwierzyć w to jak Liliana potrafiła go oszukać. Nic go tutaj nie trzymało dlatego zdecydował że po świętach wyjedzie gdzieś z córką na kilka dni, a kilku miesięcznego synka zostawi pod opieką rodziców.
Nalał sobie ognistej do szklanki i dumał. Po chwili usłyszał pukanie do drzwi..

Liliana Malfoy

A była to właśnie Liliana. Nie wiem, po co do niego poszła. Po to, by usłyszeć kolejne niemiłe słowa, które w gruncie rzeczy były prawdą? Zdążyła już zapukać, nie było możliwości cofnięcia się, nawet jeśli w tym właśnie momencie doszła do wniosku, że to nie była mądra decyzja.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

Dracon podszedł do drzwi i otworzył je powoli

Uniósł brew widząc ją w drzwiach i odszedł bez słowa pozostawiając drzwi otwarte. Dopił ognistą i nalał sobie kolejną szklankę

Liliana Malfoy

Przekroczyła próg. Wiedziała, co chciała powiedzieć, jednak wcześniej ułożone słowa nie chciały przejść jej przez gardło.
-Przyszłam Cię przeprosić.-Powiedziała po prostu, wbijając wzrok w plecy mężczyzny.-Zamierzałam Ci dzisiaj o tym powiedzieć.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- szybko w czas..- sarknął i machnął ręką. Drzwi zatrzasnęły się kiedy weszła do środka. - dokonałaś wyboru to już nie moja sprawa..- rzucił odwracając się do niej

Liliana Malfoy

-Nie myślałam, że pierwsza rzecz, jaką zrobi po przyjeździe, to będzie pójście do ukochanej pracy.-Prychnęła nieco zdenerwowana.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- to następnym razem nie radzę Ci zbyt dużo myśleć..jak widać..to przynosi mierny efekt..- spojrzał jej w oczy - inną Cię pamiętam..tamta Liliana..nie pozwoliłaby się omamić..ale jak widać..ludzie się zmieniają, nie koniecznie na lepsze..- rozluźnił krawat i rozpiął koszulę - jeśli to wszystko to żegnam panią..

Liliana Malfoy

-Faktycznie, masz rację. Ta rozmowa nie ma sensu. Nie dziwię się, że ludzie Cię nie lubią. Być może masz rację i się zmieniłam, jednak to nie powód, żebyś mnie obrażał Malfoy.-Syknęła naprawdę zdenerwowana.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- obrażał?..niee..ja tylko otwieram Ci oczy..na kilka spraw.?..nie lubią..niech nie lubię chyba wiesz że jakoś nieszczególnie zależy mi na ich poważaniu..- spojrzał na nią i zmierzył ją wzrokiem - po co wam to?..dlaczego wy wszystkie jesteście takimi fałszywymi..- nie dokończył tylko dopił ognistą i nalał sobie trzecią szklankę - sugeruję wyjść za nim stracę cierpliwość..- warknął ściągając koszulę i siadając w fotelu

Liliana Malfoy

-Gratuluję delikatności w takim razie. Z każdym rozmawiasz w ten sposób? Nie dziwię się, że Astoria oszalała, musząc znosić to cały czas. Próbuję ratować coś, co było kiedyś moją rodziną, żeby nie spotkał mnie taki los, jak Twoją byłą żonę.-Uśmiechnęła się wrednie, nieświadomie omiatając jego nagi tors wzrokiem.-No dokończ, panie Malfoy. Fałszywe..co?