www.starozytnyhogwart.fora.pl

Tsu Black

Chłopak nie zwracał większej uwagi na to co się wokół niego działo. Słyszał każdą wypowiadaną z kwestii jakby z oddala, myślał teraz nad swoim planem dotyczącym Renesmee. Kiedy usłyszał głos Suniv ocknął się, rozejrzał i zastanowił. Potem przez chwilę obserwował jak wszyscy mężczyźni wstają i idą za nią. Westchnął, wstał, pokręcił nosem i ruszył wolnym krokiem.
-Mnie to chyba też dotyczy. -mruknął pod nosem.

Tsu Black

-----------------------------------------------------
Po naradzie która okazała się zebraniem ochronnym, Tsu wrócił do salonu zdezorientowany całą tą sytuacją. Podszedł do sofy, usiadł na niej a potem położył się na całej jej długości. Złapał jedną z leżących tam poduszek i nakrył sobie nią twarz.
~I co ja mam robić? Z jednej strony traktują mnie jak gówniarza a z drugiej pozostawiają zemstę w moich rękach bez żadnych wskazówek... -pomyślał nerwowo rzucając się na swoim miejscu.
-Z znikąd pomocy. Dlaczego Cię tu nie ma Nessi? -rzucił w powietrze i zaczął płakać. -Dlaczego mnie nie było przy Tobie kiedy mnie potrzebowałaś? -mówił cicho jakby nie chciał aby ktokolwiek to usłyszał, chociaż było odwrotnie. Jego dysharmonia pomiędzy ciałem i umysłem wcale nie pomagała mu w dojściu do siebie po tym jak sam został zaatakowany i ledwo przeżył.

Suniva Lestrange Howlett

Po chwili przez salon przeszła Suniv i skierowała się do Lochów

Tsu Black

Usłyszał jej kroki, odchylił poduszkę i spojrzał jednym okiem. Śledził ją aż zniknęła z pola widzenia. Odrzucił poduszkę, westchnął głęboko i wstał do pozycji siedzącej. Pochylił głowę i otarł twarz rękami.
-Co mam sam siedzieć? Lepiej pójdę za nią, może to mi pomoże. -powiedział cicho pod nosem, powili wstał i przeciągnął się powoli. Włożył ręce do kieszeni, spuścił głowę i ruszył w tą samą stronę.

Evelynn Monrou

______________________________________

W salonie pojawiła się Evelynn. Od dawna nie widziała się z rodzicami dlatego postanowiła ich odwiedzić.

jej ślub był zaplanowany na styczeń w związku z czym odczuwała co raz większą presję. Rzadko widywała się z Gabrielem co również jej przeszkadzało.

Westchnęła głośno i opadła na kanapę zamyślona.

W miarę jak upływał czas była co raz mniej pewna czy chce brać ten ślub. Tyle rzeczy ją fascynowało, ciągle poznawała nowych ludzi. Nie chciała by to małżeństwo rozpadło się po roku czy dwóch. Przestała czuć że jest na to gotowa. Właściwie..nigdy tego nie czuła..

Tsu Black

Wolnym krokiem do salonu wszedł Tsu. W pierwszej chwili nie zauważył w ogóle dziewczyny a potem stanął i przyjrzał jej się. Co chwilę przechylał głowę z jednej strony na drugą.
~Swój czy wróg? -zastanowił się sekundę a potem wzruszył ramionami i podszedł bliżej. ~Jeżeli wróg to co najwyżej zginę. I tak nie mam dla kogo żyć. -stwierdził półżartem półserio.
-Witam panienkę. -powiedział spokojnie. -Możliwe, że się kiedyś poznaliśmy. Acz w moim wieku to już pamięć nie ta. -kontynuował nieco teatralnie. -Chociaż czy w wieku dwudziestu ośmiu* lat można mówić już o sklerozie? -udał, że się zastanawia a potem uśmiechnął się. Podszedł jeszcze bliżej acz utrzymując pewien dystans od dziewczyny. -Zresztą nieważne, jestem... -nie dokończył ponieważ przerwał/a mu...

*Przyjmuje ze średniej wypadkowej skoro podczas ostatniej wizyty wiek postaci wynosił ok 25 lat. Wesoly

Evelynn Monrou

Evelynn - Tsu..- dokończyła za niego wstając i uśmiechając się czarująco - w końcu wróciłeś..jestem Evelynn..Suniv i Alex to moi rodzice..- podeszła bliżej - dużo o Tobie słyszałam..- okrążyła go

Miała w sobie za równo piękno jak i dzikość. Oczy o brązowo złotych tęczówkach kryły w sobie tajemnicę nie do odkrycia.

Tsu Black

Pokręcił głową gdy odgadła jego imię. Był pod wrażeniem że nie musiał się przedstawiać, dodatkowo iż ta dziewczyna okazywała się kolejną krewną. Ilekroć chciał coś powiedzieć ona wtrącała swoje zdanka.
-Hej, jestem aż tak fascynujący, że musisz obejrzeć mnie z każdej strony? -zapytał żartobliwie gdy w końcu zamilkła, jednocześnie wnikliwie mu się przyglądając.
-Mam czasami wrażenie, że w tej rodzinie jest coraz mniej mężczyzn. -stwierdził cicho pod nosem jakby uzasadniając czemu dziewczyna tak go okrążyła.
-Urodę ewidentnie odziedziczyłaś po cio... swojej matce. -powiedział podśmiewając się z powodu swojego niedoszłego przejęzyczenia.

Evelynn Monrou

- mogło by się tak wydawać, ale więcej mam z ojca..mój brat odziedziczył geny matki - wyznała z uśmiechem - co słychać u Syriusza?..ruszył się ze swojego domostwa czy wciąż urządza jednosobowe prywatki i pije do lustra hm?

Tsu Black

Śledził ją cały czas wzrokiem.
-No oczy i ta specyficzna temperatura, którą nawet ja wyczuwam to na pewno wilczy wpływ. -przyznał szczerze. -A ciekawe jakie połączenie wyszło by z genów moich i... -nie potrafił jakoś wymówić jej imienia, gdyż w tej chwili byłoby to czcze gdybanie. Odwrócił tylko twarz od dziewczyny spuszczając głowę i mimowolnie zamykając oczy.
-A właśnie nie wiesz gdzie jest Twój braciszek? -zapytał postępując krok na przód. -A dziadek, raczej nie zmienił się od czasu kiedy go ostatnio widziałem. -odpowiedział na jej pytanie podnosząc i jednocześnie otwierając oczy które były czysto srebrne. -Jestem ciekawy czemu nie ma go w zamku jak reszty naszej "pięknej" rodzinki.

Evelynn Monrou

- Williamm..hmm..on może być wszędzie..ostatnio rzadko bywa w domu..- wyznała znów siadając - osobiście uważam że Renesmee chciałaby tu być..tp było takie gadanie..wątpię by chciała zrezygnować z tego co mogłaby mieć..- westchnęła bez ogródek - gdybyś potrzebował pomocy..napisz..- uśmiechnęła się

Tsu Black

Chłopak spokojnie wysłuchał tego co dziewczyna miała do powiedzenia i chociaż mówiła dość ryzykowne twierdzenia był spokojny. Kiedy padła jej propozycja uniósł brew i uśmiechnął się dość zawadiacko.
-Czyżbyś proponowała mi pomoc w przekonaniu waszej matki... przynajmniej do zdradzenia tajemnicy wskrzeszania? -zapytał z niezmiennym wyrazem twarzy. -A może sama wiesz co i jak? -zaśmiał się nieco teatralnie.

Evelynn Monrou

- zasadniczo to..wiesz..trzeba by było porozmawiać z Williamem, on porozmawia z mamunią..a tajemnica wszkrzeszenia..to nie jest takie proste..w większości przypadków osoba która wskrzesza oddaje życie..dlatego wampiry są idealne do ceremonii..no bo już raczej nie umrą..przynajmniej nie śmiercią naturalną..

Tsu Black

-Zasadniczo to Twoja pomoc mi się bardzo przyda. -przyznał z lekkim trudem. Jesteś pierwszą osobą która jest tego samego zdania co ja, a nawet nie musiałem Cię przekonywać. -powiedział zaczynając głaskać swoją brodę i chodząc w kółko. -Wiedziałem, że nie będzie to proste acz o tym oddaniu innego życia to już nie bardzo. -zastanowił się chwilę. -Chociaż śmierć chyba nie chce mnie zabrać skoro tyle razy się jej wywinąłem. -zaśmiał się a potem spoważniał. -Za to zabiera ludzi w moim otoczeniu. -dodał przygryzając lekko wargę.
-Oczekujesz czegoś w zamian za pomoc? -zapytał nieco podejrzliwie chociaż się uśmiechał.

Evelynn Monrou

- jej...jaki podejrzliwy - uśmiechnęła się