www.starozytnyhogwart.fora.pl

Rosalie Lestrange

Dziewczyna zrzuciła z nóg szpilki i opadła na kanapę. W rzeczach przyniesionych jej przez Valeriana znalazła jeansowe szorty i białą, luźną koszulę, w którą szybko się przebrała. Włosy związała w wysoką kitkę. Nalała sobie wody z karafki stojącej na stole i przymknęła oczy. Było naprawdę gorąco.
Kiedy zobaczyła Valeriana wpółnago mało nie zachłysnęła się pitą właśnie wodą, natomiast jego dotyk był niezwykle przyjemny.
-A w Anglii ledwie wiosna.-Westchnęła z udawanym smutkiem.-W takim razie nie przeszkadzaj sobie. Postaram się nie przeszkadzać.

Valerian Lestrange

- W Anglii upały trwają krótko..na szczęście..- westchnął rozbawiony - nie przeszkadzasz. inaczej wystawiłbym Cię za drzwi..

Nagle do komnaty wpadła Suniv. Kobieta zatrzasnęła szybko drzwi i opadła na łóżko obok Valeriana. Mebel był tak wielki, że z łatwością pomieścił trzy osoby a i tak było jeszcze sporo miejsca.

Valerian spojrzał na siostrę pytająco
- duszno mi..- westchnęła - to cholerne słońce mnie wnerwia..
- no tak..nigdy go nie lubiłaś..- przyznał jej rację
- a jak Ty się czujesz Rose?..tak sobie myślę, że może przeniesiemy się do skandynawi co Ty na to ?

Rosalie Lestrange

-Raczej wielka szkoda.-Jedyne, czego Rose nienawidziła w Anglii to był właśnie chłodny klimat. Pod tym względem wolałaby mieszkać we Francji.

-Nie! Tu jest świetnie.-Uśmiechnęła się szeroko. Jeden dzień odmiany był miły. Może na dłuższą metę nie pododobałoby jej się aż tak bardzo.

Valerian Lestrange

- zmieniłabyś zdanie gdybyś czuła jak słońce wypala Ci skórę..

- Suniv..nie przesadzaj..- wtrącił Valerian - a tak nawiasem mówiąc nie masz swojej komnaty ? - spytał rozbawiony

- mam..ale stęskniłam się za bratem..wiesz tak mało czasu mi poświęcasz..- odparła przytulając się do niego równie rozbawiona - no chyba, że w czymś wam przeszkodziłam..

- w świętym spokoju..- mruknął wampir pod nosem za co Suniv trzepnęła go w głowę. Valerian obrócił się tak, że siostra znalazła się pod nim i posłał jej zwycięski uśmiech - a u Liliany byłaś? - spytał przytrzymując jej ręce gdy się wyrywała

- a byłam..- odparła gdy znów znalazła się na górze - nie wygrasz ze mną braciszku..

- a po co mam wygrywać? Ty musisz się czuć jak najlepsza by dobrze innym przewodzić..- odparł rozpromieniony - wybacz nam Rose..- uśmiechnął się przepraszająco - Suniv..zapasy zrobimy sobie innym razem..

- zawsze tak mówisz i nigdy nie masz czasu..- odparła prostując się

- znajdę czas..obiecuję..- położył prawą rękę na sercu po czym oboje wybuchnęli śmiechem

- dobrze już idę idę..o 16 widzimy się w stajni..- przypomniała po czym pocałowała brata w czoło - a Ty zacznij się uczyć..- zwróciła się do Rose po czym nieśpiesznym krokiem opuściła komnatę.

- uwielbiam ją..- przyznał znów się wygodnie układając - szkoda, że jest moją siostrą..

Rosalie Lestrange

-Te Wasze problemy.-Wykręciła młynka oczyma i roześmiała się. Kiedy zaczęli swoją przepychankę, rozłożyła się wygodniej na ogromnym łożu, przykładając policzek do zimnej kołdry.
-Moja matka coś mówiła?-Podniosła głowę, kiedy usłyszała, że o niej mówią. Była ciekawa jej reakcji. Tak ogólnie.
-Tak, pani profesor!-Przyłożyła rękę do serca, zupełnie tak, jak to chwilę wcześniej zrobił Valerian. Mówiła jednak szczerze. Kiedy tylko wróci do Hogwartu weźmie się za naukę.
-Niewątpliwie.-Spojrzała na niego z rozbawieniem.

Valerian Lestrange

- te kobiety..kiedyś mnie wykończą - westchnął teatralnie po czym przymknął oczy - dobrze, że Ty nie jesteś taka wymagająca

Rosalie Lestrange

-Wcale mnie nie znasz.-Przymknęła lekko oczy. Nawet tutaj docierał skwar z dworu.

Valerian Lestrange

Valerian uśmiechnął się tylko pod nosem słysząc jej stwierdzenie i wsłuchiwał się w jej ciężki oddech - jak chcesz możesz się przytulić..nie gryzę..a nie będzie Ci tak gorąco - odparł w końcu nie otwierając oczu. Po chwili sam zaśmiał się ze swojego stwierdzenia

Rosalie Lestrange

Rosalie najpierw z wahaniem wysłuchała jego oferty. Potem jednak doszła do wniosku, że niepotrzebnie tylko się męczy. Przysunęła się więc w jego stronę i położyła twarz na jego nagim torsie. Od mężczyzny wręcz promieniowało zimno.-Jesteś lepszy niż zaklęcie chłodzące.

Valerian Lestrange

- właściwie mogłem wychłodzić całą komnatę, ale fakt, że się do mnie przytulisz był bardziej zachęcający - odpowiedział żartobliwie i pogłaskał ją po głowie

Rosalie Lestrange

-Wcale nie jestem tym zaskoczona.-Roześmiała się, a potem zamilkła. Przez chwilę nic nie mówiła, aż w końcu połaskotała go lekko po brzuchu. Zawsze się zastanawiała, czy wampiry mają łaskotki.

Valerian Lestrange

- niestety Rosalie muszę Cię zasmucić, ale nie ze mną te numery..- westchnął z przelotnym uśmiechem - moją siostrę możesz spróbować połaskotać..a pro po..- nagle uśmiechnął się z satysfakcją - a Ty masz łaskotki ?

Rosalie Lestrange

Dziewczyna zrobiła smutną minkę.
-Nie, oczywiście, że nie mam.-Popatrzyła na niego z powagą w oczach, mając nadzieję, że nie nabierze ochoty, żeby to sprawdzać.

Valerian Lestrange

- szkoda..- mruknął. Po chwili nie wytrzymał i przeprowadził łaskotkowy atak

Rosalie Lestrange

-Nie! Błagam Cię! Przestań!-Wykrztusiła w momentach, w których udało jej się złapać powietrze. Próbowała w jakiś sposób się zasłonić przed łaskotkami, jednak nie dawało to większego skutku.-Valerian no!