www.starozytnyhogwart.fora.pl

Valerian Lestrange

Valerian uśmiechnął się i wyszedł na taras zapalić.

__________________________

Rano ok. godziny 9 Valerian skończył odpisywać na wszystkie listy i protokoły. Kiedy do komnaty przez ciężkie kotary próbowało dostać się słońce wampir uznał, że to odpowiednia pora by obudzić dziewczynę. Odłożył papiery i podszedł do niej powoli. Usiadł na brzegu łóżka i odgarnął jej włosy z twarzy - Rose..- delikatnie potrząsnął jej ramię

Rosalie Lestrange

Dziewczyna powoli otworzyła oczy. Przez te kilka godzin snu wypoczęła naprawdę dobrze. I jej złość nieco złagodniała.
-Dzień dobry.-Posłała mu nieco rozleniwiony uśmiech.

Valerian Lestrange

- pora wstawać..- oświecił ją Valerian wyraźnie rozbawiony - idź do łazienki i ogarnij się..za godzinę zabieram Cię na śniadanie..później odwiedzimy Malfoy'ów..musimy im powiedzieć w końcu gdzie jesteś, bo twoja matka odejdzie od zmysłów..

Rosalie Lestrange

-Draco wczoraj wrócił, pewnie była tak zajęta witaniem go, że nawet nie zauważyła mojego zniknięcia.-Dziewczyna wstała z łóżka i przeciągnęła się z wyraźnym rozleniwieniem.-Co do reszty planu, jak najbardziej może być.-Zatrzymała się przy kanapie, gdzie leżały przyniesione przez Valeriana rzeczy, i które były jej teraz niezbędne. Z lekkim rozbawieniem przyjrzała się bieliźnie z koronki, w którą również ją zaopatrzył.

Valerian Lestrange

- służąca, która jest śmiertelniczką mówiła mi, że jest bardzo gorąco..więc tą sukienkę zostaw sobie na inną okazję..- polecił - w takim razie napiszę do Twojej matki..- zaproponował rozbawiony - po prostu uważam, że powinna wiedzieć..a po śniadaniu mam nadzieję, że wybierzesz się z nami na konną przejażdżkę..

Rosalie Lestrange

-Świetnie.-Odłożyła sukienkę i wybrała znacznie bardziej przewiewne rzeczy. Była to również sukienka, ale znacznie lżejsza i bardziej przewiewna, w groszki z krótkim rękawkiem.
-Zrób jak chcesz.-Wzruszyła ramionami idąc już w stronę łazienki.-A pojeździć pójdę bardzo chętnie.
Z łazienki wyszła po prawie godzinie. jej wcześniej potargane włosy teraz układały się w loki. Twarz pokrył bardzo delikatny i dziewczęcy makijaż. Sukienka pasowała idealnie.-Możemy iść na śniadanie.

Valerian Lestrange

- jeszcze to..- wyciągnął w jej stronę czarne szpilki. - dzisiaj czeka na Ciebie paryskie śniadanie..- posłał jej lekki uśmiech. Sam miał na sobie czarne spodnie i czarną koszulę. Włosów nie związywał bo i tak nie odczuwał gorąca i duchoty. - idziemy do mugolskiej części Francji więc się zachowuj..kolejna sprawa..jedziemy samochodem..podróżowałaś nim kiedyś?

Rosalie Lestrange

Rosalie spojrzała z uznaniem na markę butów.
-Wiesz, coraz bardziej mnie zaskakujesz.-Roześmiała się, wsuwając szpilki na nogi.-Stanęła jeszcze raz przed lustrem i poprawiła długie włosy.-Umiem się zachowywać, a tym cudem nigdy nie jechałam.

Valerian Lestrange

- będzie nam towarzyszyła Twoja przyszywana kuzynka Eve..i jej mąż Gabriel..dlatego postaraj się zachowywać..- oznajmił wkładając jej we włosy okulary słoneczne, po czym ruszył do drzwi.

Rosalie Lestrange

-Bez obaw Valerianie, nie mam sześciu lat.-Rosalie spojrzała na niego z powagą w oczach, a potem wyszła przez drzwi. Nie oddalała się od niego ani na krok. Już i tak czuła wygłodniałe spojrzenia dworu na plecach.

Valerian Lestrange

Kiedy szli przez korytarz na drodze stanęła im Suniv. Miała na sobie długą, czarną, powłóczystą suknię, która ciągnęła się za nią kawałek. Materiał był przewiewny, a dzięki rozcięciu do połowy uda nie krępowała wampirzycy ruchów. jej włosy upadały kaskadami na ramiona. Kobieta nie miała żadnego makijażu a i tak wyglądała obłędnie.

- proszę proszę..a gdzie się wybierasz w taki upał braciszku? - spytała zaciekawiona

- zabieram Rose na śniadanie..przywieźć Ci coś? - spytał rozbawiony. jej widok zawsze wprawiał go w dobry humor.

- tak..uroczą 20 latkę..- odparła z rozbawionym uśmiechem

- jak sobie życzysz..a pro po..skontaktowałabyś się z Lilianą i napomknęła jej, że Rosalie jest tutaj..

- oczywiście..mam nadzieję, że niczego drogie dziecko Ci nie brakuje..- przeniosła wzrok na dziewczynę

Rosalie Lestrange

Rosalie zawsze czuła respekt do Sunivy. I zazdrość, że można tak niesamowicie wyglądać.
-Nie, jest bardzo dobrze. Valerian pomyślał o wszystkim.-Uśmiechnęła się do niej.

Valerian Lestrange

- no nie wątpię..- kobieta przeniosła wzrok na Valeriana i uśmiechnęła się prowokująco

- na nas już pora....- Valerian otoczył Rose ramieniem - ach..Rosalie chciałaby towarzyszyć nam na przejażdżce..

- nie widzę problemu..może wymyślimy co zrobić by nie wyleciała ze szkoły..- spojrzała ostrzej na dziewczynę - ale teraz idźcie już..porozmawiamy później..- odparła żegnając ich uśmiechem i razem ze swoją świtą minęła Rose i Valeriana

- wymyśl sobie przez drogę jakąś dobre wyjaśnienie..- westchnął i ruszył na dół

Rosalie Lestrange

-Już o to się nie martw.-Puściła do niego oczko. Aktualnie była w tak dobrym humorze, że wszystko wydawało jej się o wiele lepsze i piękniejsze. I nawet wizja wyrzucenia z Hogwartu wydała się bardziej odległa, gdyż dziewczyna doszła do wniosku, że na pewno da sobie radę.

Valerian Lestrange

Valerian i Rose wrócili do komnaty po mniej więcej 3 godzinach. Wampir machnięciem ręki zasłonił ciężkie kotary po czym zamknął za sobą drzwi. Sam ściągnął buty po czym ruszył w stronę łazienki. Wrócił po kilkunastu minutach. Miał na sobie białe lniane spodnie i właściwie nic po za tym. Podszedł do barku i nalał sobie pełny kielich krwi po czym razem z nim rozsiadł się wygodnie na łóżku po czym wbił rozbawione spojrzenie w nastolatkę
- zazwyczaj o tej porze odpoczywam..- wyjaśnił przechylając głowę po czym przyciągnął ją delikatnie w swoją stronę i położył jej na czole lodowatą dłoń widząc, że jest cała zgrzana - Tobie chyba też się przyda..- dodał i uśmiechnął się zauważając, że chłód przynosi jej ulgę