www.starozytnyhogwart.fora.pl

Valerian Lestrange

Valerian. Nie chciał by Rose została przemieniona w taki sposób, jednak, gdy znaleźli ją ledwie żywą, nie było innego wyjścia. Chciał by traktowała tą chwilę z namaszczeniem, nie było jej to jednak dane. Dwa lata spędził ze swoją narzeczoną w zamknięciu. Pomagała im Suniv, która zastępowała wampira, kiedy ten musiał wyjechać, Bellatriks, która pomagała kontrolować magię wzmocnioną przez wampirze instynkty i zdolności, Natalie, która pilnowała by Rose nie zrobiła sobie krzywdy i także Lorę, która rozładowywała emocje dziewczyny w inny sposób. Nadszedł w końcu czas na wprowadzenie Rosalie z powrotem do świata żywych. Wspólnie z Suniv i Bellatriks doszli do wniosku, że jest na ten powrót gotowa.

Mężczyzna prowadził za sobą Dracona. Zdecydował, że mimo wszystko lepiej zacząć od spotkania z nim i nie w prowadzać od razu wszystkich by Rosalie nie straciła panowania nad swoimi instynktami.

- Rosalie ? - nagle odezwał się głos Malfoy'a. Mężczyzna zatrzymał się w pewnym oddaleniu i przyjrzał się odwróconej do niego tyłem postaci

Rosalie Lestrange

Od tylu tygodni wyobrażała sobie ten moment. Przekonywała Valeriana, że jest już gotowa, a teraz, kiedy w końcu przyszedł czas na to upragnione spotkanie, miała ochotę uciec i zrezygnować. Słyszała dotychczas bezszelestne kroki Valeriana, poczuła specyficzną woń jego ciała, która zawsze tak przyjemnie oddziaływała na jej zmysły. Zacisnęła mocno dłonie, wbijając sobie paznokcie w skórę, po czym odetchnęła głęboko. Starała się zachować jak najwięcej człowieczych nawyków, stąd też drgnęła lekko, kiedy usłyszała głos ojca. Odwróciła się niepewnie w jego stronę, z niepewnością patrząc na Dracona. Miała ochotę podbiec i go mocno przytulić, jednak nie ruszyła się ani o krok.

-Cieszę się, że Cię w końcu widzę - powiedziała w końcu, uśmiechając się lekko.

Valerian Lestrange

- nie widzieliśmy się 2 lata, a Ty tylko tyle masz mi do powiedzenia ? - spytał rozbawiony. Znał ją. Bardzo dobrze. Może i nie pokazywała strachu przed tym, że coś się nie uda, ale w środku była pełna obaw. Draco spojrzał Rosalie w oczy, niegdyś ciekawskie, zielone, teraz jarzyły się czerwienią, wciąż jednak były to oczy jego córki, wciąż była jak otwarta księga - chodź do mnie..- polecił wyciągając do niej ręce

Valerian posłał Rose uspokajające spojrzenie i zasiadł w jednym z foteli

Rosalie Lestrange

Rosalie spojrzała na narzeczonego, potem na ojca i znów na wampira. Obydwoje musieli bardzo jej ufać, nawet bardziej, niż ona sama ufała sobie. Zastanawiała się tylko przez ułamek sekundy. Potem w kilku krokach przemierzyła salon i wtuliła się w ramiona ojca. - Bardzo za Tobą tęskniłam.. - szepnęła, przytulając policzek do jego piersi.

Draco Malfoy

- wiem skarbie..- westchnął przytulając ją mocno - też za Tobą tęskniliśmy, wszyscy..- dodał głaszcząc ją po włosach - aż trudno uwierzyć, że minęły 2 lata..Twoja mam odchodziła od zmysłów..- wyszeptał nadal tuląc ją do siebie

- myślę, że może już wejść..jesteś gotowa Rose tak ? - spytał Valerian, a kiedy dziewczyna kiwnęła głową machnął ręką w kierunku drzwi. Te otworzyły się same ukazując Lilianę.

Rosalie Lestrange

Mimo dwóch lat bycia wampirem, nadal nie przywykła do reakcji swojego ciała. Normalnie łzy płynęłyby jej strumieniami po policzkach. Drżała lekko, wcale nie mając ochoty puścić Dracona. W końcu odsunęła się kawałek, czekając na pojawienie się mamy. Zaskoczona swoją spokojną reakcją na ojca, praktycznie ani trochę się nie denerwowała na to kolejne spotkanie.
Liliana krążyła po holu w tę i z powrotem, coraz bardziej niecierpliwie i z coraz większym zdenerwowaniem. Wydawało jej się, że minęły wieki, odkąd Valerian przyszedł po Dracona. Gdy w końcu drzwi stanęły otworem, szybko weszła do środka, nie mogąc się doczekać, aż ujrzy Rosalie. Dziewczyna uśmiechnęła się delikatnie i przytuliła do niej mocno. Czuła jak łzy matki płyną po jej policzku.

-Powinnaś się cieszyć, nie płakać - powiedziała z rozbawieniem. Liliana zaśmiała się cicho, ocierając policzki.

-Cieszę.. bardzo się cieszę.. - odsunęła się kawałek od córki i przyjrzała jej uważnie. Rosalie nie zmieniła się dużo. Może z wyjątkiem nieco jaśniejszej cery i doskonalszej figury. Zawsze miała ładne ciało, jednak pełne drobnych mankamentów, których teraz już nie było. - Ślicznie wyglądasz kochanie..

Draco Malfoy

- cóż..powiedzmy, że ma nie najgorsze geny..- westchnął Valerian - zostawię was..Rose..poradzisz sobie..- dodał z przelotnym uśmiechem po czym wyszedł do ogrodu zapalić

Draco objął nieco rozemocjonowaną żonę ramieniem po czym przyjrzał się Rose - wampiryzm Ci służy..ale to już chyba ustaliliśmy, ciotka mówiła, że zrobiłaś bardzo duże postępy..cieszymy się, że już sobie radzisz z naszą obecnością..może za jakiś czas to Ty nas odwiedzisz ? - spytał z uśmiechem

Rosalie Lestrange

Spojrzała ze strachem na wychodzącego wampira. Przy nim czuła się pewniej, że w razie czego będzie mógł ją powstrzymać. Usiadła na kanapie i wskazała rodzicom miejsce naprzeciwko. Zacisnęła dłonie na kolanach i odetchnęła cicho.

-Dziwnie się czuję. Tak dawno nie widziałam się z nikim innym, niż Valerian, Suniv, ciotka i dwie wampirzyce. Znaczy tak bliżej, bo wampirów tutaj jest cała masa.. - uśmiechnęła się smutno. - Będę się starać, żeby doszło do tego jak najszybciej. Dużo mnie ominęło, prawda?

Draco Malfoy

- cóż...kiedy Sophie dowiedziała się o tym co Cię spotkało zaczęła rodzić, powiła dwóch zdrowych chłopców, mają 2 lata i rosną jak na drożdżach, a Louise jest bardzo do niej podobna..Isabelle i Anthony cóż wszędzie ich pełno..Scorpius i Nate uspokoili się i w końcu przysiedli do książek, w tym roku mają egzaminy końcowe, oboje chcą zdawać do Oxwordu..

Rosalie Lestrange

-No tak! Była wtedy w ciąży, tak rzadko do mnie pisała. Pewnie ma wiele zajęć. Trójka dzieci to już coś - uśmiechnęła się pod nosem. Nie mogła się doczekać, aż ich wszystkich zobaczy i uściska. - Nie wzięliście mi żadnych zdjęć prawda?

-Pomyśleliśmy, że to Cię jeszcze bardziej zmobilizuje do działania.. - Liliana uśmiechnęła się do córki.

-Pewnie wcale mnie nie pamiętają.. tylko ich wystraszę.. - przymknęła oczy. Mimo tych dwóch lat jeszcze się nie przyzwyczaiła do ich koloru.

Draco Malfoy

- na pewno nie, wszystkie dzieci odwiedzane są regularnie przez Suniv..oswoiły się już z wampiryzmem..myślę, że Twoja wizyta u nas to kwestia czasu..- uspokoił ją i usiadł we wskazanym miejscu - Twój dziadek kazał koniecznie dopytać się co ze studiami..- dodał rozbawiony

Rosalie Lestrange

-Przynajmniej tyle - roześmiała się. W tym czasie służąca postawiła kawę przed rodzicami. Rosalie uśmiechnęła się pod nosem. - A kiedy Wasza kolej? - spytała, puszczając im oczko. Liliana roześmiała się cicho.
-Wiele czasu zajęło mi dojście do takiej figury, aż mi szkoda jej poświęcać..

-Co urodziła Sophie? Pytała czasem o mnie? A Elizabeth? Ogarnęła się w końcu z Jeremim? - zasypała ich pytaniami. Tyle rzeczy ją ominęło. - Wracam na uczelnię za kilka tygodni. Natalie albo Lora będą chodzić ze mną dla pewności. Rok w pół roku, dam radę..

Draco Malfoy

- na pewno dasz..- odparł Draco z uśmiechem - cóż..Elizabeth jest już po ślubie..i spodziewa się drugiego dziecka..niedawno dostaliśmy wiadomość..ceremonia była skromna bo byli na niej dziadkowie Jeremiego i najbliższa rodzina Elizabeth, postanowiła, że z weselem poczeka aż wrócisz..teraz wszyscy mieszkają u Scarlett bo Elizabeth i Jeremy remontują jego stary dom..Alice wyrasta na piękną dziewczynkę..ma oczy po Williamie..dużo czasu spędza z Sophie i z Twoim najmłodszym rodzeństwem..dbamy o to by wszystkie dzieci miały ze sobą kontakt..wszyscy się o Ciebie pytają i nie mogą doczekać się aż do nas wrócisz..a Ty kochanie zawsze wyglądasz olśniewająco..- odparł i ucałował żonę w policzek

W tym samym momencie drzwi się otworzyły i do salonu prawie wbiegła Sophie. Dziewczyna nieco wydoroślała i nieco zmieniła swój styl z młodzieżowego, na elegancki, w końcu była żoną i matką trójki dzieci. jej figura w ogóle się nie zmieniła, może nieco zaokrągliła się w biuście. Tom oczywiście od razu zauważył tą różnicę. Riddle jak tylko zobaczyła Rose ruszyła w jej stronę

- jednak nie udało się jej powstrzymać..- westchnął Draco rozbawiony

Rosalie Lestrange

Rosalie posmutniała słysząc wieści o ślubie. Nie dość, że tak wiele ją omijało, to jeszcze o tak ważnych sprawach dowiadywała się na samym końcu. A przecież mogli pisać do niej listy. - To przynajmniej tyle dobrze. A jak Howard? Albo nie.. nie mówcie mi. Teraz tak mówisz, a za kilka miesięcy będziecie mieli mnie dość, ale muszę nadrobić ten stracony czas - roześmiała się. Cieszyła się, że między rodzicami jest dobrze. Jak każde małżeństwo mieli swoje dobre i źle dni, ale w takich drobnych gestach było widać ich miłość. Liliana aż cała się rozpromieniła pod wpływem komplementu męża. W pewnym momencie Rose poczuła dziwnie znajomy zapach. Potrzebowała chwili, by go przypasować, jednak zanim zdążyła to zrobić, w drzwiach stanęła Sophie. Zmieniła się, wydoroślała i nabrała charakterystycznej dla Malfoy'ów naturalnej wyniosłości. Rosalie uśmiechnęła się szeroko, ukazując przy tym kły. Do tego też jeszcze nie zdążyła przywyknąć. Zerwała się z kanapy i sekundę później tuliła się do Sophie.
-Co za niespodzianka! Tak się cieszę! - szczebiotała, aż drżąc z radości.

Draco Malfoy

- Rosalie..udusisz mnie...- wycharczała Sophie, a kiedy Rose ją puściła odchrząknęła, otrzepała się i przytuliła przyjaciółkę delikatnie - tak strasznie za Tobą tęskniłam...- wyznała

Draco uśmiechnął się widząc Rose i Sophie razem
- cieszę się, że są dla siebie tak bliskie..- wyszeptał żonie na ucho po czym ucałował jej policzek - i, że znów jesteśmy w komplecie..

- może przyjdziesz mnie odwiedzić ?..zobaczysz jak zmieniła się Louise..codziennie sama ubiera w co się wybierze..i nie uwierzyć..Tom uwielbia zabierać ją na zakupy i kupować jej wszystkie sukienki, koronki i wstążki..strasznie ją rozśmieszył..i musisz poznać chłopców..William i Johnatan są przesłodcy..a żebyś widziała Alice..Isabell i Anthonego...mamo, tato..- zwróciła się do rodziców - może zrobimy dzisiaj u was wspólną kolację..? - zaproponowała

- to doskonały pomysł..tylko czy Rose czuje się na siłach ? - spytał Draco wpatrując się w drugą córkę