www.starozytnyhogwart.fora.pl

Liliana Malfoy

To ciekawe, jak dzieci potrafią się szybko dogadać. Obydwie już świata poza sobą nie widziały, a ich przepełniony szczęściem śmiech niósł się po całym ogrodzie.
-Pech na szczęście nie może trwać wiecznie.-Stwierdziła z cichą nadzieją w głosie.-Bardzo chętnie, jeśli takie jest Twoje życzenie.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- teraz moje życzenie będzie dla Ciebie rozkazem Lilian? - spojrzał na nią rozbawiony - rozumiem że mam się nie przyzwyczajać..a nie powiem mogłoby byc miło - mruknął jej do ucha po czym jak gdyby nigdy nic powoli ruszył za dziewczynkami

Liliana Malfoy

-Marzysz Malfoy.-Roześmiała się, chociaż faktycznie, to mogłoby być ciekawe. Z drugiej jednak strony Draco miał często niebezpieczne pomysły. Z uśmiechem na ustach ruszyła za nim.
-Rose, Eliz nie jest Wam zimno?-Zapytała dziewczynki, kulające się radośnie po śniegu.-Chodźcie już do domu.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- weź nie przynudzaj..nic im nie będzie..- mruknął przyciągając ją do siebie i chowając się za rogiem - czyżby nadopiekuńcza mamusia? - uniósł brew ze złośliwym uśmiechem

Liliana Malfoy

-Ale..-Miała zamiar zaprotestować, kiedy poczuła szarpnięcie za rękę i znalazła się cudownie blisko Dracona.-Po prostu nie chcę, żeby się przeziębiła.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- och błagam ciocia Cyzia da jej jakąś miksturkę i po sprawie..czego się martwisz..- odgarnął jej włosy z twarzy i przyjrzał jej się uważnie. Przyciągnął ją do siebie mocniej i pocałował delikatnie. Najpierw w usta później w nos i na końcu w czoło - chcę żebyś tu została..- wyszeptał wodząc palcem po lini jej brody a później po szyi - zobacz jesteśmy dorośli a dreszczyk emocji że ktoś może nas przyłapać..pozostał..- mruknął jej do ucha i całował w szyję

Liliana Malfoy

Spiorunowała go wzrokiem, jednak nie powiedziała już nic na temat latania dziewczynek na mrozie. Nie zdążyłaby nawet, bo Draco zamknął jej usta pocałunkiem. Objęła go mocno, chcąc być jeszcze bliżej.
-Nigdzie się nie wybieram, Draco.-Szepnęła, nie chcąc psuć nastroju zbyt głośną mową. Bo ukrywanie się przed wzrokiem rodziców budowało niesamowity nastrój.
-Podoba mi się to, tym bardziej, że raczej Twoi rodzice nie byliby zachwyceni.-Mruknęła, gładząc go po blond włosach.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- dlaczego tak sądzisz? - spytał zaciekawiony odsuwając ją delikatnie i ruszając za dziewczynkami

Liliana Malfoy

-Nie jadłeś dzisiaj z nimi śniadania. Odniosłam po prostu takie wrażenie.-Wzruszyła ramionami i znów ruszyła za nim.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- nie jadłem śniadania bo pojechałem po twoją córkę..- oznajmił - moi rodzice sami nie wiedzą czego chcą..ale masz rację..może lepiej zostawić do tak jak jest..Elizabeth! - krzyknął do córki

Dziewczynka jak tylko usłyszała krzyk ojca pobiegła w jego stronę
- za pół godziny przychodzi nauczycielka francuskiego..chyba nie chcesz się spóźnić?

Dziecko pokręciło głową i poszło grzecznie za ojcem.

Liliana Malfoy

-Draco, jesteśmy dorośli. Nie chcę kierować się zdaniem rodziców. Tak jest mi dobrze. To nie jest moje zdanie, tylko ich.-Odpowiedziała, zanim przybiegła do nich Eliz, a za nią Rose.
-Pobiegnij szybko po Charlotte i też wracamy do domu. Później wyjdziemy na spacer.-Obiecała, kierując swoje kroki w stronę domu.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

__________________________________

Lucjusz spacerował z Lilianą po ogrodzie. Kiedy zaczęło się robić gorąco wybrał jedną z ławek w cieniu i spoczął tam ze swoją młodszą towarzyszką.
- podobnie jak Draco..chcemy być czuła się tu dobrze..jak w domu..jak czułaś się kiedyś..- powiedział w końcu

Liliana Malfoy

Na dworze niemal nie dało się oddychać. Sierpniowe, do tego południowe słońce grzało naprawdę mocno.
-Dawno się tak nie czułam. To miejsce zawsze było dla mnie domem, a widząc, że Nate i Rose się tu podoba, czuję się naprawdę dobrze.-Odpowiedziała po chwili ciszy.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- to dobrze..nawet nie wiesz jak mnie to cieszy..kiedy tu jesteś mój syn jest szczęśliwy, kiedy on jest szczęśliwy szczęśliwa jest moja żona..a kiedy ona jest szczęśliwa jestem szczęśliwy ja..więc zostań tutaj jak najdłużej - mruknął pół żartem pół serio - Liliano..wybacz, że to powiem, ale momentami mam wrażenie, że połknęłaś kij od miotły..gdzie jest twój humor, ironia, twoja spontaniczność..twój śmiech..i nie zrzucaj wszystkiego na wiek..bo sądząc po mojej szwagierce...nie ma to nic ze sobą wspólnego..

Liliana Malfoy

-Czyli jak jednym wyjazdem unieszczęśliwić całą rodzinę.-Stwierdziła.-Kij swoją drogą, ale ostatnie miesiące nie były najszczęśliwsze. Dopiero tutaj powoli odżywam. Nie zwalam na wiek. Jestem jeszcze bardzo młoda. Dopiero stuknie mi trzydziestka. Co to za wiek?-Wzruszyła ramionami.