www.starozytnyhogwart.fora.pl

Liliana Malfoy

Liliana spojrzała ze zdziwieniem na Narcyzę. Dawno już jej nie widziała tak wzburzonej. Zazwyczaj była bardzo opanowana, wręcz wyniosła. Musieli się naprawdę mocno pokłócić z Draconem.
-Oczywiście.-Uśmiechnęła się pod nosem, a widząc rozbawienie na twarzy Lucjusza roześmiała się już na głos. Czekając na rozwój wypadków, otworzyła książkę i pogrążyła się w lekturze. Parę minut później, do salonu wszedł Nate, całkiem jeszcze zaspany i w piżamie.
-Dzień dobry.-Przywitał się Lucjuszem, tłumiąc potężne ziewnięcie i usiadł koło Liliany, przytulając się do jej boku.
-Już wstałeś?-Kobieta poczochrała jego ciemno-brązowe włosy.
-Mamo, zawsze wcześnie wstaję.-Przymknął oczy.
-Ale na wyspanego mi nie wyglądasz. Do której rozmawialiście ze Scorpiusem?
-To swoją drogą. Po prostu ktoś strasznie hałasował.-Westchnął. Liliana zaśmiała się pod nosem, słysząc jego słowa.
-O co chodzi Narcyzie? Ciekawość mnie zżera!-Skierowała swe słowa do Lucjusza.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- takie tam..porachunki matki z synem..wiesz..Ciebie też to kiedyś czeka..- mruknął rozbawiony - do czego to doszło by ludzie w moim domu chodzili w piżamach..- westchnął teatralnie nalewając sobie ognistej - horrendum..

Liliana Malfoy

-Mam nadzieję, że nie.-Puściła do syna oczko.-Kochanie, idź się ubrać. Wuja ma rację.
Nathaniel posłusznie podniósł się z kanapy i poszedł do swojego pokoju.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- wiesz..tak próbuję sobie wyobrazić jak kilkanaście lat temu ktoś krążył bo po domu w piżamie..na pewno było by ciekawie..- spojrzał na Lilianę rozbawiony

W tym samym momencie na dół zeszła Sophie. Dziewczyna mimo swoich buntowniczych 16 lat stosowała się do zasad. Właściwie nigdy nie postawiła się dziadkom. Miała na sobie zwiewną błękitną sukienkę i balerinki w tym samym kolorze. Swoje długie, jasne włosy związała w koński ogon by nie przeszkadzały jej.
- dzień dobry..- dziewczyna posłała delikatny uśmiech domownikom i skierowała się do jadalni by coś zjeść

Lucjusz uśmiechnął się dumnie do wnuczki i usiadł na tarasie w cieniu.

W między czasie zszedł Scorpius, również w kompletnym stroju i Anastazja w kremowej sukience. Na rękach miała kota Narcyzy, który z chęcią czmychnął by gdzieś z dala od dziewczynki, ale z wiadomych względów musiał wycierpieć swoje
- patrz tato..znalazłam Monę..- wyciągnęła ręce z kotem w stronę ojca, a że Lucjusz niespecjalnie przepadał za kotami, pogłaskał tylko córkę po głowie i wrócił do swoich rozmyśleń

Liliana Malfoy

-Czasy się zmieniają wujciu.-Uśmiechnęła się zadziornie.
Zlustrowała Sophie od góry do dołu, nie jakoś wrednie, ot tak, dziewczyna miała bowiem świetne wyczucie stylu. Zanim weszła do jadalni, Liliana spytała ją.-Rose też już wstała?

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- cóż...można to tak nazwać..- dziewczyna spojrzała na nią rozbawiona i usiadła przy stole

Po dłużej chwili zeszła Narcyza. Oczywiście ubrana niegannie, tak że każdy szczegół był dopracowany. Począwszy od upięcia koka, a skończywszy na wyborze butów. Kobieta miała na sobie granatową, zwiewną sukienkę do kolan na szerokich na ramkach, kremowe bolerko i granatowe szpilki. Zapewne gdyby nie specjalne zaklęcia, musiałaby chodzić w bikini a i tak byłoby jej gorąco.

Za nią szedł Draco z miną zbitego psa.

Liliana Malfoy

Liliana westchnęła przeciągle, postanawiając, że jeśli Rose sama nie zejdzie za 15 minut, to pójdzie ją z tego łóżka wywalić.
-Ślicznie wyglądasz ciociu.-Posłała jej uśmiech, dochodząc do wniosku, że książki i tak sobie dzisiaj nie poczyta.
-Przynajmniej nie jesteś martwy.-Stwierdziła, komentując jego wcześniejsze słowa, po czym wstała z kanapy i poszła do jadalni coś zjeść i kiedy już miała iść po Rosalie dziewczyna właśnie zeszła z góry, ubrana w beżową sukienkę z asymetrycznym dołem, który powiewał za nią delikatnie oraz plecione, brązowe sandały w tym samym odcieniu co pasek. Delikatne fale spływały jej na plecy, kończąc się w okolicach łopatek. Dziewczyna przywitała się ze wszystkimi i poszła do jadalni.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

Narcyza obrażona na wszystkich w okół za nakazem Lucjusza zasiadła do stołu, ale demonstracyjnie nie wzięła niczego do ust. Mężowi posłała spojrzenie zranionej sarny i utkwiła wzrok gdzieś w górze sufitu

Draco westchnął i zabrał się za jedzenie też się nie odzywając.

Lucjusz widocznie świetnie się bawił bo ironiczny uśmiech nie schodził mu z twarzy.
- może pójdziecie gdzieś po śniadaniu - zwrócił się do Dracona i Liliany - chciałaś iść nad jezioro..a pobyt na łonie przyrody dobrze wam zrobi..- spojrzał na kobietę - mamy dzisiaj kilkoro gości więc może później dołączymy do was..chociaż na chwilę..tak? - to mówiąc spojrzał na swoją żonę

Ta nie odpowiedziała nic więc kiwnął głową - milczenie odbieram jako zgodę..po za tym nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło..może w końcu nauczysz się pływać..- mruknął mimochodem, a w tym momencie Sophie parsknęła, widząc jednak minę i wzrok babci pospiesznie wróciła do swojego talerza.

- to dobry pomysł..z tym jeziorem.- przyznał Draco i upił soku dyniowego

Liliana Malfoy

Liliana siedziała z równie rozbawionym wyrazem twarzy co Lucjusz. Z tą rodziną naprawdę nie można było się nudzić!
-Od kilku dni mam na to ochotę, bo co innego robić w taki upał?-Rozłożyła bezradnie ręce. Z największym entuzjazmem zareagowali chłopcy.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

Sophie natomiast nie wyglądała na zachwyconą. Nie lubiła natury tak samo jak jej babcia. Swoją opinię zachowała dla siebie i dosypała sobie więcej płatków.

Narcyza nadal nie ruszyła nic.

Scorpius jak na chłopca w jego wieku pałaszował wszystko jak leciało.

Lucjusz westchnął, chwycił jednego tosta, nałożył na niego plaster wędzonego łososia, chwycił dwie oliwki które najwidoczniej miały być oczyma, do tego paprykę która robiła za uśmiech i taką kanapkę położył na talerzu żony niby od niechcenia.

Nie trzeba było czekać długo by usłyszeć perlisty śmiech Narcyzy.

Liliana Malfoy

Liliana obserwowała wyczyny Lucjusza i strasznie jej się to podobało. Po nich widać było miłość, którą darzyli się cały czas, może jeszcze z każdym dniem było jej więcej i więcej. A właśnie przez takie gesty, jak zrobienie żonie uśmiechniętej kanapki, pokazywali reszcie swoją miłość. Nie w taki oklepany i nudny sposób jak spacerki za rączkę, czy ciągłe migdalenie się. Mało było ludzi na świecie, którzy kochali się aż tak bardzo. I chcąc nie chcąc, Liliana popadła w lekkie przygnębienie.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- ktoś jeszcze chce uśmiechniętą kanapkę? - spytał rozbawiony Lucjusz.

Narcyza częściowo już ugłaskana zajęła się swoim prezentem od męża.

Draco patrzył na rodziców rozbawiony
- widzisz..mówiłem Ci że wywijają..- wyszeptał jej do ucha i dokończył swoją jajecznicę

Liliana Malfoy

-Tobie też się humorek poprawił.-Oparła się wygodnie, zostawiając prawie nietknięte śniadanie. Chłopcy natomiast migiem wciągnęli swoje porcje, a teraz ze znudzeniem wiercili się na krzesłach. Co innego Rose i Sophie, które to dyskutowały po cichu na temat tego, co jest modne w te wakacje.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- chłopcy jeżeli chcecie możecie odejść od stołu..- uśmiechnął się do nich Draco.

Ci jakby tylko na to czekali. Podziękowali za śniadanie i prawie biegiem, ścigając się pobiegli do swoich komnat by przygotować się nad jezioro.

- my też możemy? - spytała Sophie kończąc śniadanie. Kiedy Draco kiwnął głową, dziewczyna wstała i zabrała swoją przyjaciółkę do komnaty.

Anastazja również podziękowała, zsunęła się z krzesła i ruszyła na poszukiwanie kota, którego do śniadania musiała puścić wolno.

Przy stole został Lucjusz robiący żonie kolejną kanapkę i Draco oraz Liliana. Krzątała się już pokojówka, która zbierała puste naczynia.

Liliana Malfoy

Liliana rozbawiona przyglądała się Lucjuszowi i nie mogła nie zgodzić się z Draco. Czasem zachowywali się bardzo nie na swój wiek.
-Zjadłeś Draco? Powinniśmy też się uszykować, bo zaraz zaczną marudzić.