www.starozytnyhogwart.fora.pl

Anna Valerius Howlett

- dokończymy w domu..- oznajmiła rozbawiona i odchyliła szyję godząc się tym samym na kolejne pieszczoty

Victor Howlett

:- Wiesz, ile czasu minie, zanim dojdziemy do domu?-spytał Victor:- Nie zamierzam przepuszczac takiej szansy..... musnał znów ustami jej szyje i dłońmi przesunał po jej biodrach, muskajac z boku jej piersi i wracajac do bioder:- Mysle, ze Ty też nie chcesz czekać....

Anna Valerius Howlett

- skąd ta pewność ? - spytała zadziornie unosząc głowię i obserwując przy tym każdy jego ruch - przecież nigdzie nie ucieknę...

Victor Howlett

-Ale w obecnej sytuacji, chcę Ciebie tu i teraz...-szepnał jej do ucha:- I nie wiesz, jak bardzo..... i chce cie wziąć w tej chwili.....-Jego usta wypowiadajac te słowa, muskały wciąż jej szyje, a dlonie suneły po biodrach, czasem zsuwajac sie na uda. Victor obrócił Ja do siebie i otarł sie o Nia jeszcze raz subtelnie.

Anna Valerius Howlett

- zawsze możesz mnie porwać..- mruknęła rozbawiona i pocałowała go namiętnie - do końca..zostało kilka godzin..na pewno wytrzymasz...- szepnęła mu do ucha

Victor Howlett

Victor gdy wyczuł pocałunek a potem jej pomruk przy uchu, stwierdził, ze ma dośc. Chwycił Ja za biodra i wział na ręce:- Idziemy...-zakomenderował drapieznie i ruszył z kobieta w strone tarasu."Kilka godzin". "wytrzymasz". oczywiscie, zę nie wytrzyma. Nie w tym stanie,, z Nia. Wiedziała, jak bardzo jst niceiierpliwy. i musiała wiedziec, że nie wytrzyma.

Anna Valerius Howlett

Anna zaśmiała się gdy wylondowała w jego ramionach
- co kombinujesz? - spytała zaciekawiona

Victor Howlett

- ide z Toba do jakiegokolwiek miejsca, altany, czy chociazby do lasu..... Po prostu, gdzie będzie trochę prywatnosci i bde moglo z Toba zrobić te wszystkie rzeczy, które od dawna śnia mi sie po nocach i o których teraz z Toba myslę...-rzcił szybko:- Nie zamierzam czekac. Chce ciebie tu i teraz. Nie ma ale.....-powiedział całujac Ja drapieznie. Po chwili ruszył szybkim krokiem z Nia do wyjścia.

Rosalie Lestrange

___________________

Było już po dwunastej, kiedy wigilia w końcu się skończyła. Pijani mniej lub bardziej, poszli spać zaprowadzeni do sypialni przez swoje żony. Dzieciaki przysypiały tuląc w objęciach swoje prezenty. Podciągnęła sukienkę odsłaniając zgrabne nogi, stopy oparła na oparciu fotela i zapaliła papierosa. W końcu mogła się odprężyć. Niedługo jednak trwał jej relaks, bowiem do salonu wszedł/weszła..

Bellatriks Lestrange

Valerian. Mężczyzna przeszedł spokojnie przez pokój. Zaraz po nim w salonie pojawił się Howard. Osiemnastolatek podszedł do dziewczyny i oparł się o brzeg stołu
- słuchaj Rose...chyba powinienem Cię przeprosić...- zaczął próbójąc nie zważać na obecność Valeriana, który kręcił się w pobliżu

Rosalie Lestrange

Rosalie podniosła wzrok i uśmiechnęła się do niego niepewnie. Obecność Valeriana i Howarda w jednym pokoju nie była dobrym rozwiązaniem.

-Wszystko ok, Howard - powiedziała w końcu.

Valerian Lestrange

Chłopak odwzajemnił uśmiech
- niedługo po przerwie świątecznej jest wycieczka do Hosgsmade..może spotkalibyśmy się tam na jakiejść kawie..albo kremowym piwie..- kontynuował wpatrując się w nią

- najlepiej od razu zaproponuj jej pokój w dziurawym kotle..- mruknął mu Valerian do ucha.

Howard się wzdrygnął i odsunął z niezadowoloną miną
- pan musi być wszędzie? - spytał wytrącony z równowagi

Valerian spojrzał na Rosalie wymownie po czym przeniósł wzrok na Howarda
- jak bardzo chcesz znać prawdę? - spytał z teatralnym uśmiechem

Rosalie Lestrange

Rosalie odgarnęła włosy na drugą stronę i zamyśliła się na moment.

-Jeśli to w ramach przeprosin to się zgadzam.. - puściła do niego oczko, widząc, jak obecność Valeriana wyprowadziła go z równowagi. Wyraźnie się go bał, nawet jeśli próbował to ukryć.

-Valerian, nie zaczynaj, proszę - spojrzała na wampira.

Valerian Lestrange

- dlaczego..po prostu nie podoba mi się to..że on w ogóle się do Ciebie odzywa...- odparł bez ogródek Valerian, który tak jak reszta gości zdążył się wprawić nieco w stan nietrzeźwości wampirzym trunkiem

- mogę rozmawiać z kim chcę..po za tym proponuję jej tylko kawę..- odparł Howard nieco wojowniczo

Rosalie Lestrange

-Daj spokój, z Howardem znam się od początków Hogwartu, to logiczne, że ze sobą rozmawiamy i się lubimy. Nie bądź zazdrosny - rumiane policzki Rose zarumieniły się jeszcze bardziej. - Nie denerwuj się Howard..