www.starozytnyhogwart.fora.pl

Valerian Lestrange

- Rose..to nie jest tak, że wy się znacie to ze sobą rozmawiacie..po prostu nie zgadzam się na to i nie wymaga to dalszej dyskusji..odpraw pana Howletta na górę albo ja to zrobię..- odparł zrzucając z siebie marynarkę

Rosalie Lestrange

W tym momencie poczuła, że stąpa po naprawdę cienkim gruncie. Znała Valeriana i wiedziała, że każde nieostrożne słowo może być tragiczne w skutkach. Nie chciała też urazić Howarda, który i tak pewnie nie będzie dobrze wspominał dzisiejszego wieczora.

-Myślałam, że masz do mnie zaufanie.. - spojrzała na niego smutnymi oczyma.

Valerian Lestrange

- to nie o to chodzi czy ja mam zaufanie do Ciebie..chodzi o to, że nie mam zachowania do niego..- odparł zapalając papierosa po czym przeniusł wzrok na Howarda - dobra Romeo..buzi buzi i dobranoc..- rzucił przyglądając mu się

Howlett spojrzał na Rosalie. Sam nie wiedział jak ma się zachować. Chciał porozmawiać z Rose, ale bał się Valeriana. Bał i go nie nawidził.
- może pozwól jej mówić za siebie ..- polecił hardo - Rose..zgadzasz się na nasze spotkanie ?

Rosalie Lestrange

-Więc skoro mi ufasz, to nie powinieneś się Howardem martwić. Wie, że jest moim przyjacielem - stanowczo zaakcentowała ostatnie słowo. Chociaż i tak miała wrażenie, że do Valeriana mało co dociera. Zaciągnęła się mocno papierosem. Mężczyźni...

-Wiesz Howard, nie wiem, co będę wtedy robić, ale jeśli pójdę na tę wycieczkę, to dam Ci znać - stwierdziła oględnie, spoglądając na niego przez krótką chwilę.

Valerian Lestrange

- jasne..- warknął - ciekawe jakby Cię do niego ciągneło gdyby był w Twoim wieku i nie był wampirem..może po prostu przyznasz, że to to Cię jara..może spotykasz się z nim dla drogich prezentów bo biżuteria którą dostałaś dzisiaj na pewno nie należała do najtańszych..

Valerian w jednej chwili ruszył w stronę chłopaka ale błyskawicznie między nimi znalazła się Suniv, Howarda lekko odepchneła, a sama przyjęłą na siebie atak brata. Oboje runęli na szklany stół roztrzaskując go na kawałki. To wszystko działo się nie więcej niż 2 sekundy więc Valerian nie zdążył wyhamować.

Rosalie Lestrange

Dziewczyna pisnęła cicho, niemalże wypuszczając z dłoni papierosa, kiedy Valerian rzucił się na chłopaka. Uwielbiała pijanych mężczyzn, naprawdę!
-Howard - Rosalie uśmiechnęła się pobłażliwie, uśmiechem żywcem ściągniętym od Valeriana, wyciągając rękę w jego stronę. - Moja matka ma niemałą fortunę, a moim ojczymem jest Draco, który jest spadkobiercą jeszcze większej. Stać mnie na taką biżuterię. - powiedziała chłodno. - "Ciągnęłoby" mnie tak samo. Nie musisz tego rozumieć.

-Suniv, wszystko ok? - spytała wapirzycę, która z furią w oczach wpatrywała się w brata.

Valerian Lestrange

- i po co się wtrącasz głupia..- warknął Valerian podrywając swoją siostrę do góry za ramię

- nie zaczynaj ze mną..- warknęła kobieta, ale zaraz tego pożałowała bo została przyciśnięta za szyję do ściany - ja jestem Twoim królem. Ty jesteś Królową..ale swoją obecną pozycję zawdzięczas mojej obecności przy Twoim boku..nie chcesz chyba tego zmieniać prawda? - syknął jej do ucha i puścił po czym pogłaskał ją po policzku - nie zmuszaj mnie do tego..- dodał po czym odsunął się jej z drogi i przeniósł wzrok na Howarda, który postanowił nie wdawać się w dyskusje i poszedł do siebie. W salonie zostali tylko Rose i Valerian.

Wampir podszedł do stolika i za pomocą magi zaczął go składać w milczeniu. Nie chciał by Rosalie widziała go takiego, ale takim również bywał więc lepiej teraz niż widziałaby takie zachowanie później. Mężczyzna spojrzał na nią katem oka
- wybacz..nie lubię jak ktoś mnie denerwuje.. - odparł z nikłym, prawie beztroskim uśmiechem

Rosalie Lestrange

Rosalie w milczeniu obserwowała chłodną wymianę zdań między Suniv a Valerianem. Ostatnio z Howardem częściej się kłócili, niż rozmawiali normalnie, dlatego nie zaskoczyła jej jego ponowna obojętność. Westchnęła cicho. W takich chwilach docierało do niej jakoś bardziej, kim jest Valerian.

-Wiem, ale nie jesteś chyba na mnie zły? - delikatnie przejechała dłonią po jego ramieniu.

Valerian Lestrange

- może odrobinę..- odparł mimowolnie przechylając głowę po czym zabrał jej papierosa i kieliszek - już dosyć na dzisiaj..półóż się..dobrze Ci to zrobi..- odparł zasiadając w fotelu

Rosalie Lestrange

-Przepraszam - odpowiedziała, patrząc na niego ze smutkiem. Dopiero, co go tak na prawdę odzyskała, a już mieli się kłócić? - Przyjdziesz zaraz? Nie chcę, żebyś był na mnie zły.

Valerian Lestrange

- przepraszasz mnie za to że rzuciłem się na własną siostrę?..gdybyś od razu spławiła tego szczeniaka nie byłoby takiej sytuacji..on sam jeszcze do końca nie wie kim jest..moce którymi dysponował gdzieś tam wciąż są..nie potrafi się kontrolować wiec jest jak bomba zegarowa..po za tym miesza Ci w głowie..- odparł podwijając rękawy koszuli

Rosalie Lestrange

-Właśnie za to chciałabym przeprosić, że wcześniej go nie pożegnałam. Myślałam, że chce mnie tylko przeprosić, a nie czynić wyrzuty - odpowiedziała, ponownie siadając na kanapie. - Jak miesza mi w głowie?

Valerian Lestrange

- Rosalie po prostu nie wyrażam zgodny byś utrzymywała z nim jakikolwiek kontakt..nic dobrego Ci z tego nie przyjdzie..- dodał przenosząc na nią wzrok - jako Twój wuj..muszę pilnować byś była grzeczna..- dodał z rozbrajającym uśmiechem

Rosalie Lestrange

Rosalie skrzywiła się znacznie. Nie podobało jej się to, że Valerian mówi jej z kim może się widywać. Wampir był jednak pijany i każda próba dyskusji mogła źle się skończyć, dlatego nie wyraziła żadnego sprzeciwu.

-Dobrze, nie będę - stwierdziła w końcu.

Valerian Lestrange

- cieszę się niezmiernie..- odparł prztyglądając jej się i przechylając głowę - ile razy mówiłem Ci jak bardzo pasuje do Ciebie ta sukienka ? - spytał rozbawiony jej nadąsaniem