www.starozytnyhogwart.fora.pl

Liliana Malfoy

-Na kontrolę.-Uspokoiła go, nie mogąc opanować rozbawienia na widok jego miny.-Możesz iść ze mną, jeśli chcesz.

Draco Malfoy

- oczywiście, że chcę..- odparł mężczyzna odzyskując rezon i nałożył sobie tosta na talerz.

- a wy weźcie się zdecydujcie, bo jak mężczyzna się nie martwi to źle, jak się martwi to śmieszne..wytrzymać nie można z tymi babami.- westchnął Lucjusz wychodząc z gazetą na taras by przy okazji zapalić

Tym razem zaśmiał się Scorpius, za co Sophie trzepnęła go w łeb.

Narcyza pokręciła głową i również zakończyła swoje śniadanie
- mogę się zabrać z wami ? - spytała głównie Liliany - chciałabym porozmawiać z Andromedą w sprawie naszej siostry..- wytłumaczyła po czym przeniosła wzrok na Anastazję - a Ty co będziesz dzisiaj robiła..

- pokręcę się po domu...prześpię trochę..nic specjalnego..- wzruszyła ramionami. W tej chwili miała ochotę na powrót do łóżka.

Liliana Malfoy

-Jesteś słodki.-Stwierdziła Liliana i teatralnie pogłaskała go po włosach.

Nathaniel zawtórował Scorpiusowi i z ledwością udało mu się uniknąć podobnego gestu ze strony Rosalie.-No co? Taka prawda.-Skomentował jej pełną pożałowania minę.

-Oczywiście ciociu.-Odpowiedziała Liliana. W międzyczasie dania śniadaniowe zostały sprzątnięte, a na stole pojawiła się kawa, herbata i jakieś ciasto.

-Nie masz ochoty pójść gdzieś dzisiaj?-Thomas zapytał szeptem Sophie.

Draco Malfoy

- to znaczy gdzie ? - spytała zaciekawiona i nalała sobie soku. Był to moment kiedy można było wstać spokojnie od stołu, bo kawa, herbata, ciasto i owoce stały tutaj do obiadu. Uczyniła to Anastazja, która poszła po naprzykrzać się trochę ojcu. Scorpius i Nate udali się na górę po miotły bo umówieni byli z Tyberiusem, co oznaczało, że wrócą dopiero po kolacji.

Draco zaproponował Lilianie spacer więc przy stole został Tom, Sophie i Rosalie. Dziewczyna spojrzała na przyjaciółkę zaintrygowana
- no to jak to jest z Tobą Rose?...Valerian czy Howard? - wypaliła w końcu

Liliana Malfoy

-Nie wiem, jakiś jednodniowy wypad do Londynu, albo nad morze?-Nalał sobie kawy, chyba już trzeciej dzisiejszego dnia.-Nudzi mnie spędzenie całego dnia w domu, skoro i tak większość gdzieś znika.

Rosalie zakrztusiła się pitym właśnie sokiem. Poczekała, aż dojdzie do siebie.-Ja..chyba Val..nie..nie wiem. To jest trudne.-Zmarszczyła czoło.

Draco Malfoy

- no co się tak dziwisz..myślisz, że nie widać maślanych oczu, które strzelasz do Valeriana?..z drugiej strony przyznaj, że jak zobaczyłaś Howarda to coś Cię zakuło..- dźgnęła ją palcem w ramię - a mi tu dobrze..- odparła słysząc marudzenie Toma

Liliana Malfoy

Thomas westchnął teatralnie, a potem podniósł się z miejsca.-To wy sobie poplotkujcie, a ja poszukam brata.-Cmoknął Sophie w usta i wyszedł.

-No bo kochałam Howarda szalenie. Cały czas go kochałam, a potem dowiedziałam się, że mama zabiła tatę, uciekłam do Valeriana i on okazał się być...super. A teraz Howard znów jest sobą..-zawiesiła głos, nie wiedząc co dalej powiedzieć.

Draco Malfoy

- tak..ale Cię nie pamięta, więc może byłoby lepiej dla niego i dla Ciebie byście zaczęli od nowa..- westchnęła po chwili - nie no ja wiem, że Valerian jest super..gdyby nie był moim wujem to może może..- uśmiechnęła się czarująco

Liliana Malfoy

-Boję się, że historia się powtórzy. Poza tym, to mnie najbardziej boli. Myśli, że byliśmy przyjaciółmi i nic więcej.-Westchnęła cicho.-Dobrze, że Cię Tom nie słyszy.-Roześmiała się.-I całe szczęście moim nie jest. Ale są momenty, że on mnie tak szalenie onieśmiela...

Draco Malfoy

- no i to właśnie jest w nim takie pociągające...czasami bywa straszny, ale jest taki szalenie intrygujący..- westchnęła z rozmarzeniem - wiesz..tak sobie myślę, że powinnaś porozmawiać z Eve..- wymyśliła nagle

Liliana Malfoy

-Czasem to mnie zwyczajnie przeraża, jak się na mnie denerwuje, ale w sumie mu się nie dziwię.-Uśmiechnęła się pod nosem, przypominając sobie, jak uwielbia go wkurzać.-Dlaczego z Eve?-Spojrzała na nią ze zdziwieniem w oczach.

Sophie Riddle

- no bo ona wyszła za mąż za mężczyznę o wiele starszego od siebie samej, jest szczęśliwa..a Valerian jest w wielu aspektach podobny do Gabriela..

Rosalie Lestrange

-U naszych rodziców też jest duża różnica wieku.-Zauważyła Rosalie.-Nie wiem, co mam robić. Ten człowiek jest dla mnie ogromną zagadką. Wiesz..-zniżyła głos do szeptu.-..pocałował mnie. Dwa razy.

Sophie Riddle

- i jak było ? - spytała dziewczyna siadając na krześle po turecku - Rose..- zaczęła nagle - pamiętasz kiedy tak plotkowałyśmy ostatnim razem?..bo ja nie..- przyznała z lekkim uśmiechem

Rosalie Lestrange

-Niesamowicie. Nigdy nie doswiadczylam czegos takiego. Wiesz, byl bardzo delikatny. Jednak Suniv nam przerwala. I tanczylismy razem. Tylko my. To bylo cos pieknego.-Na moment odplynela.-A znowu Howard traktuje mnie jak przyjaciolke, a przy tym jest bardzo slodki.-Westchnela.-Wydaje mi sie, ze ostatni raz przed powrotem Czarnego Pana. Cale wieki temu.