www.starozytnyhogwart.fora.pl

Liliana Malfoy

-Dziękuje Draco, że jesteś przy mnie.-Spojrzała w jego oczy. Jego obecność sprawiała, że nie czuła się taka samotna w obliczu tego co się stało. Wypiła resztkę wina.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- wiesz..mimo wszystko to jest jedna z tych chwil kiedy nie powinnaś być sama..i nie wypuszczę Cię do domu - szepnął jej do ucha i nalał kolejny kieliszek wina

Liliana Malfoy

-Zwariowałabym, gdybym musiała być teraz sama.-Wzięła od niego kieliszek z winem i oparła głowę na ramieniu. Mogłaby nawet powiedzieć, że jest jej dobrze tak.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- każdy by zwariował..w twojej sytuacji..- westchnął - nie jesteś senna? - spytał upewniając się

Liliana Malfoy

-Nie wydaje mi się, żeby udało mi się teraz zasnąć.-Westchnęła. Owszem, na początku wieczoru była senna, jednak teraz całkowicie przestała zwracać na to uwagę. Może gdzieś w trzewiach mózgu czuła postępujące zmęczenie, jednak nie było ono na tyle wyraźne, by mogła powiedzieć, że chce jej się spać.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- to co chcesz robić? - pytał cierpliwie

Liliana Malfoy

-Posiedź ze mną, jeśli chcesz. Spróbuję zasnąć, to chyba najlepsze, co mogę teraz zrobić.-Westchnęła.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- wiesz...raczej nie mam innego wyjścia niż zostać z Tobą..nie wiem dlaczego ale znów trafiłaś do mojej sypialni..- mruknął a kąciki jego ust drgnęły lekko - juto święta Liliano..zostajesz? - spytał wpatrując się w okno

Liliana Malfoy

-Sam mnie tutaj zaniosłeś.-Mówią, że uśmiech jest zaraźliwy i chyba jest w tym ziarno prawdy, bo nawet w najczarniejszych godzinach, uśmiech innego człowieka potrafi zdziałać cuda, nawet jeśli są ledwie widoczne, jak uśmiech Liliany.-Wybacz mi Draco, ale raczej nie. Nie chcę Wam psuć świątecznej atmosfery, nie jestem w nastroju do ich obchodzenia.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- nie wiem czy pamiętasz..ale u nas nie ma świątecznej atmosfery..pewnie wręczymy sobie jakiś drobny prezent i zjemy razem obiad..- wzruszył ramionami - nie będzie jakieś dużej uroczystości..

Liliana Malfoy

-Pamiętam, pamiętam. Pozostaje jeszcze kwestia rodziców Edwarda, który byli zaproszeni. Wierz mi, z wielką chęcią bym została, ale wrócę do siebie. Będę musiała powiedzieć chłopcom i Rose o tym co się stało.-Na jej twarzy znów pojawił się smutek.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- czyli jednak..- wstał i przeszedł się po sypialni - wybrałaś jego..w takim razie bądź tak miła i więcej nie zawracaj mi sobą głowy..jak wrócę ma Cię tu nie być.- szepnął i opuścił sypialnie

Liliana Malfoy

Nie odpowiedziała, bo co miała powiedzieć? Że jest jej przykro, że żałuje, takiego a nie innego zakończenia? Prawdopodobnie popełniała w tym momencie największy błąd w swoim życiu, rezygnując z mężczyzny, który nigdy by jej nie zostawił, dla swojego męża, któremu nawet nie ufała, którego więcej nie było, niż był, a jednak sprawiał, że całkiem irracjonalnie wariowała na jego punkcie. Popełniała właśnie ten sam błąd, przed którym ostrzegała ją Narcyza. I nawet nie wiedziała, czy ma do kogo wracać. Edward wyszedł, jak to miał w zwyczaju, kiedy słowa stały się zbyt ostre i zbyt prawdziwe. Liliana nawet nie łudziła się, że wróci na święta. W tym właśnie momencie traciła kolejną osobę, na której jej zależało, która była jej tak bardzo bliska i chociaż miała ochotę krzyczeć z rozpaczy, nie powiedziała ani słowa.
Wstała z łóżka, kiedy tylko za mężczyzną zamknęły się drzwi. Poczekała chwilę, aż odejdzie w tylko sobie znanym kierunku i cicho przemknęła do swojej komnaty. Wszystko było już spakowane, jej koszulka nocna wylądowała w walizce, która natychmiast się zatrzasnęła. Zostawiła je na korytarzu, by pójść po Rosalie. Zbliżał się ranek, a i tak czuła wyrzuty sumienia, że musi obudzić córkę. Starając nie narobić zbyt dużego hałasu, zeszły do holu. Walizki zniknęły, wysłane zaklęciem do zamku. Obydwie rzuciły ostatnie spojrzenie na Malfoys' Manor. Liliana ubrała Rosie płaszczyk, kiedy sama zakładała swój płaszcz, dziewczynka wybiegła na dwór, by tam poczekać na matkę i móc deportować się do domu.

Liliana Malfoy

______________________

Nie będzie chyba zbyt dużym zdziwieniem, jeśli powiem, że Liliana siedziała w sypialni Dracona. Wszystkie swoje rzeczy zostawiła jednak w pokoju, który zajmowała ostatnio. Doszła do wniosku, że tak po prostu będzie lepiej. Zdążyła wziąć szybki prysznic i przebrać się w czarną koszulkę nocną. Oczywiście miała na sobie szlafrok, bardzo porządnie przewiązany w pasie. Ze zniecierpliwieniem czekała na Dracona.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

Wrócił po ok 30 minutach

- musisz mi wybaczyć, bardzo trudno jest zmusić Anastazję do spania..- westchnął wchodząc i odpinając mankiety koszuli
Omiótł ją spojrzeniem i uśmiechnął się rozbawiony
- widzę, że już się rozgościłaś..i słusznie, to drugie z najwygodniejszych łóżek w tym domu..- westchnął pół żartem pół serio rozpinając koszulę i rzucając ją na fotel, po czym zniknął za drzwiami łazienki

Wrócił po 15 minutach w jedwabnych czarnych spodniach i przyjrzał się kobiecie
- zimno Ci..? - uniósł brew i otaksował ją zaciekawionym spojrzeniem - czy po prostu się zabezpieczasz..- spytał rozbawiony opierając się o kolumnę łoża