www.starozytnyhogwart.fora.pl

Liliana Malfoy

-Przecież i tak nie mam nic do gadania.. - wzruszyła niedbale ramionami. Minęły dopiero dwa tygodnie wakacji, a ona już miała ich dosyć. Odwróciła się plecami do męża i podeszła do okna.

Draco Malfoy

- przestań ciągle to powtarzać bo zaczynam odczuwać niechęć do Ciebie..- odparł świdrując ją szarymi niczym niebo po burzy oczyma - a mimo wszystko chciałbym mieć dobre stosunki z Tobą, zacznij się normalnie zachowywać, a nie czynić mi wyrzuty o byle co..[/list]

Liliana Malfoy

-Co z tego, skoro taka jest prawda? Przychodzę do dzieci, a Ty wysyłasz je na spacer z rodzicami. A Ty? Zamiast czasem stanąć po mojej stronie, zawsze popierasz ją. Czuję się jak niepotrzebny dodatek, a nie jak Twoja żona. - Odwróciła się i spojrzała na niego ze złością.

Draco Malfoy

- Liliano..- mężczyzna zrobił kilka kroków w jej stronę. Wyglądał nawet na rozbawionego - wiele lat mieszkałaś w moim domu, widziałaś jakie panują u nas zasady..więc nie mów, że czujesz się jakbyś brała kota w worku, i nie chcę więcej słyszeć porównywania Ciebie do mojej matki, sama się nakręcasz w tym temacie, ona przynajmniej w przeciwieństwie do Ciebie nie robi mi histerii o byle co..a powinnaś wiedzieć, że bardzo tego nie lubię Astoria również to wiedziała, a mimo to, każdego dnia sprawiała co raz bardziej, że zaczęliśmy się od siebie odsuwać, więc jeśli również masz to na względzie to, się nie kłopocz tylko odejdź..- dodał już bez cienia uśmiechu - nie zamierzam znosić dłużej Twoich himerów..

Liliana Malfoy

-Ty byłeś inny. Myślałam, że jestem dla Ciebie najważniejsza, a teraz nie wiem. Jestem? Przecież nie braliśmy tego ślubu z rozsądku. To był nasz świadomy wybór.. - westchnęła cicho. Nie chciała krzyczeć, ani się z nim kłócić. - Przestań mnie do niej porównywać! Nie jestem Astorią! - warknęła ze złością.

Draco Malfoy

- wiem..ale zaczynam zauważać w was pewne podobieństwa, które wybitnie mi się nie podobają..a jeśli chodzi o ślub to przypominam, że to ze względu na Twoją prośbę, sama chciałaś urodzić dzieci będąc już moją żoną, nawet jeśli wydało mi się co najmniej..nie odpowiednie to nie miałem serca odmawiać niczego rodzącej kobiecie, i nie Liliano, nie byłem inny, po prostu tolerowałem Twoje zachowanie, ale wszystko ma swoje granice..to jest zadziwiające, że mam tyle kobiet w okół siebie i mógłbym wybrać jakąś ułożoną, to nie trafiają mi się same rewolucjonistki..- rzucił już bardziej do siebie i spojrzał na psy, które postanowiły się usunąć i leżały na podłodze obok łóżka wpatrując się w swoich właścicieli z wyrzutem

Liliana Malfoy

-Na moją prośbę? To Ty przyszedłeś, kiedy już rodziłam, że chcesz brać teraz ślub. Mówisz, że ślub braliśmy przez wzgląd na dzieci? Nie bądź śmieszny. Oświadczyłeś mi się w grudniu, a o ciąży dowiedziałam się w marcu.. - prychnęła z wyrzutem. - Tolerowałeś? Wszystko, co robiłam, robiłam dla Ciebie. Tak, żebyś Ty był zadowolony. Nie ja.

Draco Malfoy

- to bynajmniej Ci się nie udało bo zadowolony nie jestem..- odparł już bez uśmiechu - jeśli w jakiś sposób męczy Cię moje towarzystwo możesz wrócić do Angli..ale dzieci zostaną tutaj..

Liliana Malfoy

-To Ciebie chyba męczy moje. Nie wiem, co w Ciebie wstąpiło.. - spojrzała na niego z niedowierzaniem. - Nie mam zamiaru nigdzie wracać.

Draco Malfoy

- to siedź cicho..- spojrzał na nią ostrzegawczo - nie mam zamiaru dłużej kontynuować tej dyskusji..chcesz dodać coś jeszcze za nim wyjdę ? - spojrzał na nią wyczekująco. Stali twarzą w twarz i mierzyli się rozeźlonymi spojrzeniami - więc ? - spytał mężczyzna widząc, że jego żonie ewidentnie coś ciśnie się na usta

Liliana Malfoy

-Przestań! Nie mogę Cię już słuchać! Co zrobiłam nie tak, że traktujesz mnie, jakbym była Twoim wrogiem, a nie żoną?! - położyła dłonie na jego piersi, aby go od siebie odsunąć. jej twarzy wyrażała tylko ból.

Draco Malfoy

Kiedy kobieta go odsunęła zmarszczył gniewnie brwi i chwycił ją mocno za ramię
- po prostu..denerwujesz mnie..czy to tak trudno zrozumieć ? - spytał i szarpnął ją - przestań to robić..to wszystko wróci do normy..- dodał z naciskiem. Chwilę jeszcze wpatrywał się w jej oczy, po czym po prostu ją puścił - idę na spacer z psem, jak wrócę nie chcę takich histerii..- oznajmił na odchodne i kiedy tylko pies wyszedł za nim na korytarz trzasnął drzwiami

Liliana Malfoy

-Draco, to boli.. - syknęła, próbując rozluźnić palce zaciśnięte na jej ramieniu. - Puść mnie.. - spojrzała na niego ze łzami w oczach. Broda zaczęła jej niebezpiecznie drgać. Cieszyła się, że Draco wyszedł zanim zdążyła się rozkleić zupełnie.

Nymeria, czując, że jej pani jest smutna, podeszła do niej ze spuszczonym łbem i oparła go na jej nodze. - Wszystko dobrze, damy sobie radę.. - szepnęła do niej. Musiała coś ze sobą zrobić. Miała ochotę wyjść, ale kobiety w tym kraju nie były bezpieczne. Trzęsącymi się rękoma poprawiła kapę na łóżku, uważając by nie naruszyć korespondencji Dracona. Potem poszła do łazienki, by wziąć długi, uspokajający prysznic. Nie wiedziała, ile stała pod strumieniami ciepłej wody, ale poczuła się lepiej. Włosy poskręcały się jej w lekkie fale. Zgrabnie zrobiła sobie delikatny makijaż, który tylko odjął jej lat. Potem założyła elegancką, białą sukienkę w kolano, z krótkim rękawkiem i tak ubrana usiadła na krześle, przy biurku, gdzie zajęła się przerwaną lekturą.

Draco Malfoy

Draco wrócił do posiadłości mniej więcej po 1,5 h godziny. Bez słowa przemierzył pokój i skierował swoje kroki do łazienki. Po chwili dało się słyszeć odgłos puszczanej wody. Dama weszła za Panem i od razu podeszła do Liliany, położyła jej swój łeb na kolanach i zamyrdała ogonem.

Liliana Malfoy

Liliana podwinęła lekko sukienkę. Wiadomo, że psie mordy były najbardziej ciekawskimi miejscami w całym psie i wtykane wszędzie, bez problemu mogły pobrudzić śnieżnobiałą biel jej sukienki.

-Naspacerowałaś się? - uśmiechnęła się do niej, drapiąc ją za uchem, w miejscu, w którym uwielbiała.