www.starozytnyhogwart.fora.pl

Victor Howlett

-Wygląda na to, że malec szybko się uczy... i ma niezła osobowośc...-powiedział Vic, gładzac chłopczyka po główce i spoglądając na córkę:- Chciał zobaczyć doniczke, toteż zaczał się wspinać...-uśmiechnał się szeroko.
CHłopczyk był zadziwiający. Urodzony z hybrydy oraz mugola, na pewno wykazywał mugolska wole przetrwania i ciekawość, która może prowadzić kiedyś do zguby... Albo, jeśli geny się ukażą, ciekawośc zaprowadzi do bolesnej nauczki. Na razie jednak mężczyzna podchwycił spojrzenie dziecka i mrugnał do Niego porozumiewawczo.

Daphne Howlett

- trzeba go obserwować..- dodała biorąc chłopczyka na ręce - wczoraj wyglądał na swój wiek, a dzisiaj przypomina prawie rocznego bobasa..- odparła wpatrując się w bratanka - na pewno ma coś w sobie..tylko co ? - przyjrzała mu się uważnie

Victor Howlett

-Moja droga, na razie nie róbmy zgadywanek...-Victor wstał i otrzepał kolana:- W pewnym wieku wyjdzie wszystko, tym nie trzeba się martwić.... Powinnaś zanieść go do Kate, pewnie się za Nim steskniła...-pomachał chłopczykowi z usmiechem.

Daphne Howlett

- a tak no właśnie..- westchnęła szybko dziewczyna po czym prawie wybiegła z palcem na rękach - zrób tak jeszcze raz a będzie szlaban..trzeba Ci skombinować jakiś kojec..i fujjjj..pieluchę zmienić..- odparła marszcząc nos i odsuwając go od siebie. W takiej pozycji opuściła komnatę rodziców, mijając się przy okazji z matką.

Wampirzyca spojrzała rozbawiona na córkę
- a ona co ?

Victor Howlett

-Odkryła, ze mały odkrywa nowe rzeczy, a potem raportuje je prosto w pieluche...-rozesmiał się rozbawiony Victor. Widok córki odsuwającej rozbawionego malca z brudną pieluchą poprawił mu humor. Victor chichocząc usiadł znów po turecku na łózku i połozył dłonie na kolanach. Przymknał oczy, i spytał:- Juz po polowaniu? Myślałem, ze dopiero sie wybierasz

Anna Valerius Howlett

- póki jestem w spoczynku nie muszę jeść tak często jak Ci się wydaje..- odparła zdawkowo stając przed lustrem - wnuczek nam się udał..- dodała zasiadając w końcu w fotelu - wiedziałam, że będzie miał jakieś zdolności..Marcus ma zbyt silne geny by tak po prostu mogły przepaść..- westchnęła

Victor Howlett

-TO brzmiało, jak westchnienie... Chyba nie spodziewasz sie aż takich problemów?-spytał, otwierając oczy. Nici z medytacji na dzisiaj.

-Geny to geny... Wiadomo było, ze je przejmie, prędzej czy póxniej się ujawnią... To aż taki problem?-spytał siadając w końcu obok niej:- Czy może to będzie problem, gdy będziemy mieli gości?-przechylił głowe, spoglądając na żonę z uwaga. Ucałował jej dłoń i usiadł naprzeciw niej:- Bedzie dobrze, jestem tego pewien.

Anna Valerius Howlett

- jak zwykle przewrażliwiony..nie to miałam na myśli...chodziło mi o to, że silne geny Marcusa spowodowały iż malec będzie miał jakieś zdolności, z czego Kate zapewne się ucieszy biorąc pod uwagę jej dążenie do bycia zaakceptowaną przez naszą całą rodzinę..- odparła zakładając nogę na nogę. W tym samym momencie wskoczyła jej na kolana kotka Daphne Sawanah. Kocica majestatycznie wyciągnęła przednie łapy na oparcie fotela i uniosła łeb. Stojące uszy i dziki wygląd jeszcze bardziej dodawały jej monumentalizmu.
Kiedy Anna zaczęła drapać ją za uchem w sypialnie dało się słyszeć zadowolone mruczenie.
- dziś mamy wybierać imię dla chłopca..- kobieta przypomniała mężowi - jakieś propozycje ?

Victor Howlett

Victor zamyslil sie:- Szczerze mowiac, mam dwie lub trzy propozycje... A Ty?- spytal zone.

Przyjrzal sie z uwaga kotu po czym usmiechnal sie. Mysl o reakcji kota na glosne warkniecie bylaby niesamowicie zabawna, ale mezczyzna odpedzil sie od checi wprowadzenia tego planu w czyn. Wstal i ruszyl do szafy, z ktorej wyciagnal granatowa koszule i bezowe spodnie. Ubral sie, a wlosy pozostawil w lekkim nieladzie. Rozdzke zostawil na stoliku obok lozka, po czym usiadl z powrotem naprzeciw zony.
- Myslalem o imionach, np: Evan, Xander, Chris... Albo z takich starszych, Hector... Oczywiscie moga Ci sie nie podobac, ale koniec koncow to Marcus i Kate zdecyduja.A Vergil?

Anna Valerius Howlett

- ja nie wymyślam imion po prostu im doradzę jak powiedzą nam o swoich propozycjach..- odparła przymykając oczy. Gdyby nie kolorowe szaty wyglądałaby jak posąg.
Po chwili drzwi się otworzyły i w komnacie pojawiła się głowa MArcusa
- można ? - spytał z uśmiechem, za nim weszła Kate ze śpiącym synem na rękach i na końcu Daphne

Victor Howlett

Victor usmiechnał się szeroko i zaprosił ich gestem dłoni, by nie obudzic spiacego malucha. Wstając, zrobił miejsce w fotelu dla Kate, a sam stanął ogarniając wszystkich wzrokiem.
Jego spojrzenie spoczęło na maluchu, jakby przez chwile myślał, co najlepiej będzie go odzwierciedlać. Potem spytał Marcusa:- Więc.... macie jakies propozycje? My swoje mamy, ale to Wy macie decydujący głos, MArcus...

Anna Valerius Howlett

- a może Valentino ? - wyrwała Daphne siadając na łóżku po turecku

Anna spojrzała jej wymowne spojrzenie po czym przeniosła wzrok na Kate.

- Marcus mówił mi, że tutaj nadaje się dzieciom imiona wiążące się z jakimiś tradycjami, wydarzeniami lub starożytnością

- co nie jest wymogiem..- odparła Bellatriks wchodząc i po cichu przymknęła drzwi - pomyślałam, że jako przyszła matka chrzestna chłopca mogę coś doradzić..- odparła widząc pytające spojrzenie Victora

- chcieliśmy by chrzestnymi zostali Bellatriks i Valerian Kadmus..ciocia się zgodziła..Valeriana jeszcze nie pytaliśmy

Victor Howlett

Victor potaknał szybko:- W takim razie nie widze przeciwwskazań...-spojrzał na córkę:- Valentino? Owszem... Ciekawe.... Pytanie, nad jakim imieniem myslą rodzice.... Może być starozytne lub średniowieczne, jak Valentino czy Hector. Może być też nieco bardziej zwyczajne, jak Evan i CHris, albo .....-przechylił głowe przyglądając się chłopakowi:- A co powiecie na Anthony? W skrocie Tony?

Anna Valerius Howlett

- daj im coś powiedzieć bo odtąd tu weszli gadasz jak najęty..- Anna odezwała się po raz pierwszy

- właściwie to ja myślałam nad Christopherem ..- przyznała Kate

- a ja nie mam nic przeciwko..- odparł Marcus - tym bardziej, że dowiedzieliśmy się jakiś czas temu, że właśnie takie nosił imię ojciec Kate..

- myślę, że będzie mu pasować..- odparła Anna z uśmiechem

Victor Howlett

Victor uniósł brew nieco zdziwiony zachowaniem Anny:- Ja nie widze żadnych przeszkód... A jeśli chodzi o Valeriana, to zaraz tu będzie.

Cisze przerwały kroki. Starszy mężczyzna upinając włosy w kucyk wszedł do komnaty:- Victor, mam to, o co prosiłeś..... Ale będziesz musiał mi sporo zapłacić...-przystanął, spoglądając na wszystkich:- Ojj, ja chyba nie w porę...-uśmiechnął się życzliwie, chowając pergamin do kieszeni marynarki.