www.starozytnyhogwart.fora.pl

Liliana Malfoy

-Najprawdopodobniej za dwa miesiące, czyli koło października. - odpowiedziała Viviane. - Może Was pożegnam. Nie będę przeszkadzać w rodzinnym spotkaniu.

Vivianne Howlett

- przecież należysz do rodziny - odparła Vivianne - niedługo wychodzisz za mąż za mojego kuzyna..wtedy to będziesz rodziną nawet na papierze.. dobra na mnie pora..będę szpiegować kogoś innego..- dodała rozbawiona i już jej nie było

Victor Howlett

James rozbawiony odwrócil sie:- Miło było.... Victor.... wyluzj troche, ok?-poradził bratankowi:- wiem, co robisz....-dodał i po chwili zniknął.

Victor usiadł nieco zaniepokojony:- A więc Valerian chce sie ze mną widzieć....-spojrzał na Lilianę:- Wybaz... przerwano nam, ale.... mysle, ze sie domyślasz... jesli kiedyś będziesz miec do mnie jakies pytania....zapraszam-przytulił Ja ciepło i narzucił koszule na siebie.

Victor Howlett

-----------------------------------------------------------------

Victor wrócił do sypialni. Złapał recznik i szybkim krokiem prawie wpadł do łazienki. Mył zimna wodą twarz i osuszył Ja szybko, po cyzm wrócił do sypialni. Nalał sobie Ognistej i usiadł na łozku. Nogi i ręce trzesły mu się, a oczy miał zamglone.
"-Anna, marcus, daphne, Kate......-ozległ sie głos:- jestem ciekaw, co by było, gdybys stracił swoja rodzinę, hmm?
-Możesz próbowac, ale nie damci ich tknąc...-wyszeptał Howlett. Nos i usta miał cale we krwi. zwisał za rece na łańcuchach, przykuty do ściany. ledwo widział na oczy, ale zdazył wyczuć Augustusa:- Po co mnie tu trzymasz?
-Hmm.... mam swoje powody...-odparł mężczyzna:- Ale...mam lepszy pomysł....twoja córka i zona..... moga robić za mój harem.... albo... po prostu jako rozrywka... syn, natomiast.... co powiesz na to, bym go przemienił, apotem kazał mu wybić reszte? gdy będzie szlachtował swoją zone i siostrę, pozwole mu zapanowac nad swoja natura, by mógł ogladac swoje dzieło. Ty.... równiez byłbyś moim...prywatnym...brytanem, nie?-usmiechnął się:- Ojj, jestes młodym wilczkiem.... można was łatwo wytresowac, jesli wiedziec, gdzie nacisnac....-wymierzył Victorowi z calej siły cios w klatke piersiowa, a Howlett poczuł, jak pekaja mu żebra. Wypluł krew i wierzgnał z bólu.:- No.... dzisiajsza sesja skończona.... ale wrócimy do tego jutro...Crucio!
Victor poczuł elektryzujący ból na całym ciele i zemdlał"
Mezczyzna nabral szybko powietrza, pocąc sie cały. siedział na łozku i po chwili ukrył twarz w dloniach.
Jednak nie był sam. W pokoju pojawił/ła się.....

Anna Valerius Howlett

Anna. Cały czas trzymała się w cieniu. Przyglądała się mężczyźnie zaciekawiona i zafrasowana jednocześnie. Kiedy się obudził usiadła na brzegu łóżka i ułożyła dłoń na jego czole, co dało mu przyjemny chłód
- Victorze powinieneś zażyć eliksir..inaczej nie wypoczniesz..- szepnęła wciąż wpatrując się w niego

Victor Howlett

Victor spojrzał na Nia powoli a potem łzy potoczyły mu sie z oczu:"Wilki mozna wytresować....jesli wiesz, gdzie nacisnac"przeszło mu echem przez głowę:- Ja...-próbowal wstać, jeszcze blady:- anna....-zacząl, a potem opadl na łozko:- W porzadku, zażyje przed snem dzisiaj...-powiedział w końcu. Spoglądał na Nia przez dluższą chwile:- straszny ze mnie dzieciak, czasami, prawda?-powiedział siląc sie na śmiech:- I do tego uparty....-mruknał.

Anna Valerius Howlett

- no nie da się ukryć..- westchnęła słuchając go z uwagą - powinieneś odpocząć Vic..teraz, nie później..zostanę tutaj..- obiecała

Victor Howlett

Victor wstał i chwiejnym krokiem zlapal ręcznik, idąc do łazienki. Po paru minutach wrócił w bokserkach, i połozył sie na łożku. Wział eliksir i wypił pare sporych lykow. Potem połozył sie na plecach tyłem do Anny. Jednak po chwili dodał:- Możemy się na siebie wsciekac całe życie.... ale to, co się tam działo..... nigdy nie pozwole na to, by coś Wam się stało........-spojrzal na swoją różdzke, która byla na stoliku:- To był błąd, że wyjechałem....-szepnał:- I to sie już więcej nie powtórzy.-powoli tracił świadomość.

Anna Valerius Howlett

- wiem Victorze wiem..śpij już..- wyszeptała. A gdy tylko znalazł się w krainie snów położyła się obok.

Victor Howlett

Mezczyzna spał, nie mając snów ani koszmarów. Jednak w pewnym momencie obrócil die do niej i nieswiadomie objal Ja reka.

Victor Howlett

----------------------------------------------------
Victor obudził się po długim śnie. Czuł się znacznie lepiej, chociaz kolory dopiero wracały na Jego twarz. Wciaż wspomnienia dawały o sobie znać. Mężczyzna zgiął się, usiadł na łózku i szepnął do siebie:- Co On mi zrobił?-spytał, a później roztarł dłońmi twarz, chcąc sie rozbudzić.

Po chwili Jego wzrok przykuła magiczna masa. Kulka obracała się w powietrzu, rozpadała i zbierala, w końcu utworzyła obraz Victora i Anny z dziećmi. Howlett przejechał palcami po zdjeciu, a masa wygładzila się, gdy opuszki palców dotkneły Anny, Marcusa i Daphne.

Victor odsunał dłoń i po chwili wyczuł coś dziwnego. Niepokój, złość...strach.... dom był pełen tych emocji.... zaraz....
Zaczal wciągac powoli powietrze i wyczuł smutek i bezradność. Wydawały się znajome. Jakby stare, ale....
Oczy rozszerzyły mu się ze zdumienia"Liliana"-pomyślał"-ale.....przeciez co może być nie tak?"

Victor Howlett

----------------------------------------------------------------------
Po wytrzeźwieniu Victor wyszedł z łazienki, osuszając włosy. Mezczyzna był skonsternowany tym, co powiedział pod wpływem alkoholu. Usiadł na łóżku w spodenkach i powoli przejechał palcem po bliźnie nad okiem. Stracił Alice, stracił Ette... Anna... o Nią nie musiał się az tak martwić, ale widać, że czasami powinien. W obliczu takich sytuacji jakie miały miejsce ostatnio, zasługiwała na uwage z Jego strony. Może...nawet jej potrzebowała.
Zasmiał się cicho."Anna, potrzebująca uwagi! To dopiero! Ale... jest kobieta, tak czy siak"
Z ta myslą odłozył różdzkę na bok. Usiadł na pościeli po turecku, położył dłonie na kolanach i przymknał oczy, próbując się wyciszyć. Jego rozmyslanie przerwał cichy dźwięk z drugiej strony pokoju. Otwierając jedno oko, Howlett ujrzał....

Daphne Howlett

raczkującego bobasa. Chłopiec "spacerował" sobie po podłodze wyraźnie zaciekawiony nowym otoczeniem. Miał dość egzotyczne rysy twarzy. Po Annie , a później Marcusie i Kate nie było innego wyjścia. Na głowie kruczoczarna czuprynka sterczała mu na wszystkie strony. W końcu dotarł do swojego celu. Doniczki kwiatowej. Zafascynowany usiłował wspiąć się na tyle by mógł stanąć na nóżkach. Zwyczajnie chciał przyjrzeć się bliżej nowemu znalezisku.

Victor Howlett

Victor uniósł brwi do góry i zuśmiechem, powoli zsunął się z łózka, by podejśc do bobasa. Stanął za Nim z ciekawościa, przyglądając sie poczynaniom malca i asekurując go zza pleców.
CHłopczyk był wyraxnie podobny do Anny, MArcusa oraz Kate. I ta czuprynka....
Vic kucnał za małym, wyciągając ręce i trzymajac je w pogotowiu, by chłopaka odsunąć. Doniczka była cięzka, i chłopczyk nie mógłby jej przesunąć, ale odważnie wspinał sie do góry, co mężczyzna z uwagą obserwował.
" Taki mały, a taki ciekawski.... ZUpełnie jak jego ojciec"-pomyślał.

Daphne Howlett

Malec odwrócił główkę na tyle ile mógł w stronę Victora zaabsorbowany. Rzadko go widział to też nie wiedział jak się zachować.

Po chwili do komnaty wpadła Daphne
- tato..dziecko..zniknęło..- dokończyła powoli przyglądając się zaistniałej sytuacji - jakim cudem ? wczoraj jeszcze trzeba było podtrzymywać mu główkę..- odparła zdumiona